محقق و سرپرست پروژه دکتر یی‌هان شو،
در بخش اپیدمیولوژی در دانشگاه هاروارد، دانشکده‌ی چان بهداشت عمومی
می‌گوید: خطر شکستگی پس از ۶ ماه مصرف داروهای ضدافسردگی می‌تواند مشاهده
شود و در طی ۵ سال بعد این خطر به‌شکل ثابتی بالا باقی بماند. خطر بعد از
دو سال ۷۳% و بعد از پنج سال ۶۷% می‌شود.
برای این مطالعه که در
مجله پیشگیری از آسیب دیدگی منتشر شده است، شو و تیمش به اطلاعات سلامتی
پایگاه Phar Metrics Claims با تمرکز روی ۱۳۷۰۰۰ زن بدون مشکلات بهداشت
روانی که بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۰ مصرف SSRIs را شروع کرده بودند نگاه
کردند. SSRI شامل سیتالوپرام، ای‌سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین
فلووکسامین و سرترالین که تحت عنوان سلکسا، پاکسیل، پروزاک و سرترالین
شناخته شده‌ترند، می‌شود. آنها پس از آن استحکام استخوان این گروه را در
طول یک دوره ۵ ساله با یک گروه کنترل شده ۲۳۶۰۰۰ زن هم سن و سال که داروی
سوء هاضمه مصرف می‌کردند، مقایسه کردند. شو می‌گوید، خطر شکستگی میان
آن‌هایی که SSRI ها را مصرف کردند حدود ۷/۱ بار بیشتر از کسانی بود که با
داروهای سوهاضمه درمان شدند.
به‌خوبی نشان داده شده است که خطر
شکستگی میان مصرف‌کنندگان SSRI با ناهنجاری‌های روانی مانند، افسردگی بیشتر
است، به‌همین دلیل است که شو و تیمش از روی قصد زنانی که SSRI ها را به
دلایل غیر روانپزشکی مصرف کردند، بررسی نمودند، در این مورد، برای کنترل
علائم وازومتر یائسگی. هدف این بود که آیا مصرف SSRI ها در موارد غیر
روانپزشکی استخوان‌ها را ضعیف می‌کند یا خیر؟
به‌طور کامل مشخص نیست چرا SSRI به استخوان‌ها آسیب می‌رساند، اما براساس تحقیقات پیشین، شو باور دارد که آنها فرآیند استخوان سازی را منقطع می‌کنند. او توضیح میدهد که: استخوان‌ها به طور ثابت و دائم تحلیل رفته [شکستن] و بازسازی می‌شوند و تغییر در رفتار سروتونین به نظر می‌رسد که منجر به شکستن بیشتر و بازسازی کمتر شود، آنچه که استخوان‌ها را ضعیف‌تر و بیشتر در معرض شکستگی قرار میدهد.
اکنون که سازمان غذا و داروی امریکا این دارو را تائید کرده، انتظار می‌رود زنان بیشتری شروع به مصرف SSRI ها برای علائم یائسگی کنند. داروهای ضد افسردگی در حال حاضر سومین نوع رایج داروهای تجویز شده در ایالات متحده، به لطف رشد استفاده برای شرایط غیر روانی مانند علائم یائسگی، سندرم روده تحریک پذیر، و انزال زودرس هستند.
شو و تیمش مطمئن نیستند که این ایده عالی باشد. در مطالعه خودشان، آنها اقدامات پیشگیرانه مانند کاهش دوز SSRI ها (تا سطوحی کمتر از میزانی که به زنان با ناهنجاری‌های روانی تجویز می‌شود)، و مصرف دارو برای زمان کمتر، تنها ۶ ماه یا هرگز را توصیه می‌کنند.
شو می‌گوید: از دیدگاه خطر شکستگی، ممکن است احساس شود که دارو به هیچ وجه نباید مصرف شود. با این وجود، در تمام درمان‌ها باید معایب در برابر منافع سنجیده شوند. او اضافه کرد، علائم وازومتور در طول یائسگی، گرگرفتگی و عرق شبانه که به زنان با کاهش هورمون‌های تولید مثلی آنها سرایت می‌کند، می‌تواند واقعا آزاردهنده باشد و به‌طور قابل توجهی کیفیت زندگی را کاهش دهد. هر فردی گزینه‌ی خوبی برای هورمون درمانی نیست، چیزی‌که درمان موثرتر یائسگی است. شو می‌گوید: براساس دانش ما، دو نوع درمان وجود دارد که موثرترین درمان در علائم وازومتور است. در کوتاه‌مدت، ما هنوز باید در این زمینه جایگزین دیگری برای SSRI ها پیدا کنیم.
خوشبختانه، نرخ شکستگی کلی در این گروه سنی متمایل به کاهش است. اما اگر درمورد ازدست دادن استخوان نگرانید، به‌ویژه اگر سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارید، مطمئن شوید که به هر پزشکی که مصرف داروهای ضدافسردگی، به ویژه SSRI ها را به شما پیشنهاد می‌کند این موارد را تذکر می‌دهید. ضمنا، از استخوان‌هایتان با ورزش تحمل‌کننده‌ی وزن و مقادیر کافی از ویتامین D و کلسیم محافظت کنید.
