طی سالها مطالعات متفاوتی انجام شده که هر کدام نتایج متضادی در مورد وجود رابطه بین داروهای ضدبارداری هورمونی و خطر ابتلا به ایدز ارائه کردهاند. هرچند این امید وجود دارد که بررسی جدید یک نتیجه قابل اعتماد در درمان و پیشگیری به دنبال داشته باشد.
دکتر «راینا فیچوروا»، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: این ارتباط وجود داشته و دلیل ناهماهنگی بین نتایج مطالعات پیشین شباهتهای میکروبی در دستگاه تناسلی بوده است.
در این مطالعه نمونههای آزمایشگاهی از گردن رحم و اطلاعات مربوط به 823 زن HIV منفی که در فاصله سنی 18 تا 35 ساله بودند مورد بررسی قرار گرفت. این زنان که از دو کشور اوگاندا و زیمبابوه بودند به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول از داروهای ضدبارداری تزریقی و گروه دوم از قرصهای ضدبارداری استفاده کرده و گروه سوم نیز زنانی بودند که هیچ داروی ضدبارداری هورمونی مصرف نکرده بودند.
در پایان این مطالعه مشاهده شد حدود 200 تن از این زنان به ویروس ایدز مبتلا هستند. سابقه پزشکی افرادی که به این ویروس مبتلا شدهاند در درک بهتر از نقش داروهای ضدبارداری هورمونی در سیستم ایمنی طبیعی زنان موثر بوده است.
خطر ابتلای فرد به ویروس HIV شدید به نحوه تماس او با آن بستگی دارد. احتمال انتقال ویروس ایدز از طریق خون و داشتن رابطه جنسی مقعدی بالاترین درصد را دارد. نتایج این مطالعه نشان میدهد که مصرف قرصهای ضدبارداری و داروهای ضدبارداری تزریقی باعث میشود سیستم دفاع طبیعی واژن فعالیت صحیح خود را نداشته باشد و فرد را در معرض فزآینده آلوده شدن به ویروس و پاتوژنهای باکتریایی قرار دهد. هرچند این خطر شامل تمام زنانی که این اشکال از روشهای ضدبارداری را انجام میدهند، نمیشود.
به گفته متخصصان، تاثیر داروهای ضدبارداری هورمونی روی سیستم ایمنی گردن رحم به میکرو محیط دستگاه تناسلی بستگی دارد و مانع مخاطی تضعیف شده علیه HIV ممکن است از ترکیب داروهای ضدبارداری هورمونی با عفونتهای قبلی ناشی شود.
به گزارش مدیکال دیلی، به طور کلی یافتهها نشان میدهد زنانی که به عفونتهای واژنی مبتلا هستند، بیشتر در معرض آلودگی با ویروس HIV قرار دارند.