رقم تقريبي بودجه وزارت بهداشت در سال 94، پنج هزار ميليارد تومان است كه
به نسبت سال قبل 71 درصد افزايش داشته است، اين افزايش بودجه وزارت بهداشت
در شرايطي است كه وزارتخانههاي ديگر با وجود مشكلات ريز و درشتي كه دارند،
بودجه آنها حتي به نصف بودجه وزارت بهداشت نميرسد. اما مساله اصلي اين
است كه اين بودجه بالا هم نتوانسته بسياري از مشكلات بهداشت و درمان را حل
كند و يكي از دلايل مهم آن بيتوجهي به زيرساختها و برنامههاي بلندمدت
است كه پيشگيري را مد نظر قرار دهند. مشكلاتي مانند نبود بيمارستان در
مناطق محروم، كمبود پزشك در آن مناطق و كمبود تخت و تجهيزات پزشكي در
بيمارستانهاي شهرهاي بزرگ همچنان باقي است و برقرار بودن اين مشكلات اين
شبهه را ايجاد كرده كه وزارت بهداشت در خرج كردن بودجه اش كارشناسانه عمل
نكرده است. از سوي ديگر با توجه به اينكه محور اصلي
طرح تحول سلامت، درمان
است، پيشرفت حقيقي جامعه كه در گرو اقدامات پيشگيرانه است مورد غفلت قرار
گرفته است. اين درحالي است كه در كشورهاي توسعه يافته برنامههاي حوزه
بهداشت و درمان پيشگيري محور هستند نه درمان محور. كمبود تخت بيمارستاني
مسالهاي جديد و مربوط به سالهاي اخير نيست و همواره مطرح بوده است اما
نكته مهم در پرداختن به اين مساله در زمان كنوني، اين است كه اگر طرح تحول
سلامت كارشناسانه حركت ميكرد بايد يكي از حوزههايي كه به آن توجه ويژه
میشد تامين تخت و به ويژه تخت مراقبتهاي ويژه براي بيمارستانها
بود.
جمعيتي 79 ميليوني با 5 هزار تخت مراقبتهاي ويژه!
روز گذشته رئيس انجمن مراقبتهاي ويژه ايران گفت: هر تخت مراقبتهاي ويژه
بين 500 تا 600 ميليون تومان هزينه دارد. علي امير سوادكوهي درباره وضعيت
تختهاي بيمارستاني در بخشهاي مراقبت ويژه گفت: در كشور ما حدود 2 هزار و
570 تخت مراقبت ويژه وجود دارد و از آنجايي كه تا چند سال پيش بحث
استانداردهاي مربوط به تختهاي مراقبت ويژه مطرح نبود، اين تختها
استاندارد نبودند. او افزود: با بحث اعتباربخشي طرح استانداردسازي تختهاي
مراقبت ويژه نيز مطرح شد و وزارت بهداشت استانداردهايي در نظر گرفت. او
عنوان كرد: سال گذشته نيز 700 تخت در بيمارستانهاي دولتي استانداردسازي
شدند. اما مساله اين است كه نظام سلامت با كمبود تخت مراقبت ويژه مواجه است
و اين تعداد تخت پاسخگوي نياز حوزه سلامت نيست. رئيس انجمن مراقبتهاي
ويژه ايران افزود: امسال موضوع افزايش 2هزار و 200 تخت مراقبتهاي ويژه
مطرح شد كه جمع كل كه در نهايت به 5 هزار تخت ميرسد نيز براي جمعيت
79ميليوني ايران كم است. سوادكوهي با اشاره به اينكه طبق استانداردهاي
ايران 10 درصد تختهاي بيمارستاني بايد تخت مراقبت ويژه باشد، افزود: در
كشور حدود 10 تا 15 هزار تخت مراقبتهاي ويژه نياز است و اين موضوع نشان
ميدهد كه ما از استاندارد كشور خودمان فاصله زيادي داريم. او درباره اينكه
آيا ميتوان سالي 2 هزار تخت به تختهاي مراقبت ويژه اضافه كرد، گفت:
نميتوان سالي 2 هزار تخت را به بخشهاي مراقبت ويژه اضافه كرد. امسال اين
موضوع مورد توجه وزارت بهداشت قرار گرفته است و در حقيقت اين وزارتخانه
بودجه و نيروهاي خود را براي تحقق اين موضوع بسيج كرده است. او با بيان
اينكه هر تخت مراقبتهاي ويژه بين 500 تا 600 ميليون تومان هزينه دارد،
افزود: اگر افزايش تختهاي مراقبتهاي ويژه متوقف نشود، شايد در 10 سال
آينده به شرايط عادي برسيم. به گزارش ايلنا، سوادكوهي با اشاره به اينكه
حدود 75 درصد از استاندارد ايران درباره تعداد تختهاي مراقبتهاي ويژه عقب
هستيم، گفت: علاوه بر كمبود تخت در زمينه نيروهاي آموزشديده مراقبتهاي
ويژه نيز با مشكل مواجه هستيم. ما نيروي انساني متخصص كمي براي تختهاي
مراقبت ويژه داريم.
كمبود در تختهاي آيسييو محسوس است
يك عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس درباره كمبود تخت در بيمارستانهاي
كشور ميگويد: در جاهايي كه مركز ارجاع نيستند و خودشان به جاهاي ديگر
ارجاع ميدهند به ازاي هر هزار نفر بايد يك تا 5/1 تخت داشته باشيم و در
جاهايي مثل تهران كه مركز ارجاع هستند بايد به ازاي هر هزار نفر چهار تخت
داشته باشيم. عبدالرحمان رستميان با اشاره به اينكه اين شرايط احتياج به
بهبود دارد، ميافزايد: بايد در شهرستانها به ازاي هر هزار نفر دو تخت
وجود داشته باشد تا از ارجاع به شهرهاي بزرگ كاسته شود. او ادامه ميدهد:
علاوه بر بحث كمبود تخت در نوع تختهايي هم كه بايد وجود داشته باشد در
كشور ما كمبود وجود دارد. او با بيان اينكه كمبود تخت در ايسييو محسوس
است، ميگويد: در زمينه تختهاي سيسييو در شهرهاي بزرگ كمبود نداريم و
الان كمبود اصلي در تختهاي ايسييو است. رستميان ادامه ميدهد: براي
مديريت اين كمبود لازم است كه بين وروديها و خروجيها به ايسييو
معيارهاي درستي داشته باشيم.
مهمترين مشكل زيرساختي كمبود تخت است
يك فوق تخصص بيماريهاي ريوي با بيان اينكه مهمترين مشكل زيرساختي در
كشور ما در حال حاضر كمبود تخت بيمارستاني است، ميگويد: طرح
تحول سلامت باعث شده است كه مريضهاي زيادي با در دست داشتن دفترچه بيمه به
بيمارستانهاي دولتي مراجعه كنند و توقع داشته باشند كه بستري شوند. اين
در حالي است كه بيمارستانها جوابگوي بستري كردن اين حجم عظيم از بيماران
نيستند. حميد سهرابپور با اشاره به اينكه كمبود تخت در بخش مراقبتهاي
ويژه بيمارستانها از قديم وجود داشته است، ميافزايد: مراجعه بيش از حد
مريضها به بيمارستانها وضعيت را در اين زمينه بدتر كرده است. از سوي ديگر
به دليل اينكه هزينههاي بخش ويژه در بخش خصوصي بالاست امكان پرداخت آن
براي بيماران وجود ندارد. او با بيان اينكه كمبود تخت در بخش ويژه باعث شده
است كه فشار زيادي به پرسنل بيمارستاني بيايد، تصريح ميكند: وقتي مريض به
بيمارستان مراجعه ميكند توقع دارد كه بستري شده و از او مراقبت شود و
نبود تخت باعث ميشود كه پرسنل به دليل اينكه امكان انجام هيچ كاري برايشان
وجود ندارد فشار زيادي به آنها وارد شود. او ادامه ميدهد: اين فشار زياد
در حالي به پرسنل بيمارستاني وارد ميشود كه درآمدهاي پزشكان در بخشهاي
دولتي به ميزان زيادي بالا رفته است ولي پرسنل ديگر و به ويژه پرستاران
درآمدشان پايين است و به همين دليل انگيزه لازم براي فعاليت در چنين شرايط
سختي با اين فشار كاري زياد را از دست ميدهند.
آرمان