» عمومی
شفا آنلاین>سلامت>افراد مبتلا به کمردرد برای اندکی کاهش درد به تزریق کورتیکو استروئید ایدورال روی می آورند. با این حال، طبق یک تحقیق جدید، چنین درمانی نمی تواند آسایشی فراهم کند، اگر هم کرد، این آسایش نمی تواند طولانی مدت باشد.
به گزارش شفا آنلاین،افراد
مبتلا به کمردرد برای اندکی کاهش درد به تزریق کورتیکو استروئید
ایدورال روی می آورند. با این حال، طبق یک تحقیق جدید، چنین درمانی نمی
تواند آسایشی فراهم کند، اگر هم کرد، این آسایش نمی تواند طولانی مدت باشد.
علت اصلی ناتوانی در سرتاسر جهان کمردرد است. در ایالات متحده، حدود نیمی از کارگران اذعان دارند که هر سال علائم کمردرد را تجربه می کنند، و تقریباً هشتاد درصد از ما در بخشی از زندگی خود با مشکل کمردرد مواجه خواهیم شد.
درمان اصلی برای کاهش کمردرد گزینه غیرجراحی همچون داروهای ضد درد مخدر و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NASAIDها) است. سایر درمان های غیرجراحی عبارتند از تزریق کورتیکو استروئید اپیدورال است که مستقیماً تحت مدیریت فضای اپیدورال در ستون فقرات است.
تزریق کورتیکواستروئید اپیدورال با کاهش التهاب و آن نیزبه نوبه خود با تسکین درد، عمل می کند. طبق گفته دکتر چو و همکاران، این تزریقات معمولاً برای التهاب عصب نخاعی و باریکی کانال نخاعی—دو حالتی که سبب وقوع کمردرد می شوند—استفاده می شوند.
استفاده از تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال برای این شرایط در حال افزایش است علیرغم این حقیقت که اثربخشی آنها برای کمردرد در مطالعات مختلف زیر سئوال رفته است.
تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال بسیار اثربخش تر از آنچه که واقعاً هستند، شناخته شده اند
این تیم برای مطالعه خود 30 آزمایش را مورد بررسی قرار دادند که در آن ها اثرات کوتاه مدت و بلندمدت تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال برای افراد با رادیکولوپاتی یا تنگی کانال نخاعی سنجیده شده بود، و آنها را با یک دارونما مقایسه کردند.
خصوصاً پژوهشگران به نحوه اثرگذاری تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال روی درد بیماران، کارکرد و خطر آن برای جراحی نگاه کردند.
اگرچه تزریق در مقایسه با دارونما تسکین درد سریعتری را برای رادیکولوپاتی فراهم می کند اما این تیم دریافت که این اثر کوچک و کوتاه مدت است. بعلاوه این که این درمان نیاز به جراحی را در درازمدت برای بیمار از بین نمی برد.
پژوهشگران دریافتند که برای تنگی کانال نخاعی، تزریق کورتیکواستروئید اپیدورال در مقایسه با دارونما تأثیر چشمگیری در تأثیر چشمگیری در تسکین درد بیماران نداشته است.
به گفته نویسندگان، این یافته ها صرفنظر از ایکه چه روش های تزریق و چه کورتیکواستروئیدهایی استفاده شود، باقی ماندند.
اگرچه عوارض جانبی شدید برای تزریق کورتیکو استروئید نادر است، اما چند عارضه جانبی خفیف شناسایی شده اند که عبارتند از خونریزی، لخته شدن خون و التهاب ریشه عصب.
دکتر چابو در گفتگو با رویترز گفت که تزریقات کورتیکو استروئید اپیدورال برای کمردرد مؤثرتر از چیزی که واعاً هستند نشان داده می شوند.
وی افزود: "متأسفانه، غیر از جراحی، درمان های مؤثری برای این حالت وجود ندارد، بنابراین گزینه های درمان محدود هستند. من به بیماران خود اطلاع می دهم که سابقه طبیعی برای هر دوی این شرایط این است که آنها با گذشت زمان بهبود می یابند."
با این حال، نتایج این مطالعه نقدهایی را در پی داشته است. دکتر زاک مک کورمیک، به رویترز گفت که آزمایشهای تحلیل شده در این مطالعه کیفیت پایینی داشتند بنابراین، یافته های آن را نمی توان در درمان های روزمره واقعی ستون فقرات اعمال کرد.
با این حال، وی خاطرنشان کرد هدف تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال بهبود علائم کوتاه مدت و کیفیت زندگی برای بیمار است نه فراهم کردن یک معالجه بلندمدت. به معنای دقیق کلمه، او می گوید که این را نباید به عنوان یک درمان مجزا استفاده کرد.
علت اصلی ناتوانی در سرتاسر جهان کمردرد است. در ایالات متحده، حدود نیمی از کارگران اذعان دارند که هر سال علائم کمردرد را تجربه می کنند، و تقریباً هشتاد درصد از ما در بخشی از زندگی خود با مشکل کمردرد مواجه خواهیم شد.
درمان اصلی برای کاهش کمردرد گزینه غیرجراحی همچون داروهای ضد درد مخدر و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NASAIDها) است. سایر درمان های غیرجراحی عبارتند از تزریق کورتیکو استروئید اپیدورال است که مستقیماً تحت مدیریت فضای اپیدورال در ستون فقرات است.
تزریق کورتیکواستروئید اپیدورال با کاهش التهاب و آن نیزبه نوبه خود با تسکین درد، عمل می کند. طبق گفته دکتر چو و همکاران، این تزریقات معمولاً برای التهاب عصب نخاعی و باریکی کانال نخاعی—دو حالتی که سبب وقوع کمردرد می شوند—استفاده می شوند.
استفاده از تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال برای این شرایط در حال افزایش است علیرغم این حقیقت که اثربخشی آنها برای کمردرد در مطالعات مختلف زیر سئوال رفته است.
تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال بسیار اثربخش تر از آنچه که واقعاً هستند، شناخته شده اند
این تیم برای مطالعه خود 30 آزمایش را مورد بررسی قرار دادند که در آن ها اثرات کوتاه مدت و بلندمدت تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال برای افراد با رادیکولوپاتی یا تنگی کانال نخاعی سنجیده شده بود، و آنها را با یک دارونما مقایسه کردند.
خصوصاً پژوهشگران به نحوه اثرگذاری تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال روی درد بیماران، کارکرد و خطر آن برای جراحی نگاه کردند.
اگرچه تزریق در مقایسه با دارونما تسکین درد سریعتری را برای رادیکولوپاتی فراهم می کند اما این تیم دریافت که این اثر کوچک و کوتاه مدت است. بعلاوه این که این درمان نیاز به جراحی را در درازمدت برای بیمار از بین نمی برد.
پژوهشگران دریافتند که برای تنگی کانال نخاعی، تزریق کورتیکواستروئید اپیدورال در مقایسه با دارونما تأثیر چشمگیری در تأثیر چشمگیری در تسکین درد بیماران نداشته است.
به گفته نویسندگان، این یافته ها صرفنظر از ایکه چه روش های تزریق و چه کورتیکواستروئیدهایی استفاده شود، باقی ماندند.
اگرچه عوارض جانبی شدید برای تزریق کورتیکو استروئید نادر است، اما چند عارضه جانبی خفیف شناسایی شده اند که عبارتند از خونریزی، لخته شدن خون و التهاب ریشه عصب.
دکتر چابو در گفتگو با رویترز گفت که تزریقات کورتیکو استروئید اپیدورال برای کمردرد مؤثرتر از چیزی که واعاً هستند نشان داده می شوند.
وی افزود: "متأسفانه، غیر از جراحی، درمان های مؤثری برای این حالت وجود ندارد، بنابراین گزینه های درمان محدود هستند. من به بیماران خود اطلاع می دهم که سابقه طبیعی برای هر دوی این شرایط این است که آنها با گذشت زمان بهبود می یابند."
با این حال، نتایج این مطالعه نقدهایی را در پی داشته است. دکتر زاک مک کورمیک، به رویترز گفت که آزمایشهای تحلیل شده در این مطالعه کیفیت پایینی داشتند بنابراین، یافته های آن را نمی توان در درمان های روزمره واقعی ستون فقرات اعمال کرد.
با این حال، وی خاطرنشان کرد هدف تزریقات کورتیکواستروئید اپیدورال بهبود علائم کوتاه مدت و کیفیت زندگی برای بیمار است نه فراهم کردن یک معالجه بلندمدت. به معنای دقیق کلمه، او می گوید که این را نباید به عنوان یک درمان مجزا استفاده کرد.
نظرشما
آخرین اخبار