وی تصریح کرد: بعنوان مثال برخی از والدین انتظار دارند که کودک دو ساله بتوانند به طرز مطلوب و پاکیزگی کامل با قاشق و چنگال غذای خود را بخورند و یا کودک زیر شش سال بتواند ساعتها به پیاده روی و خرید کردن با والدین را تحمل کند یا قادر باشد که برای زمان طولانی در میهمانیها ساکت و منظم بنشیند که این انتظارات با سطح رشد کودک هماهنگی ندارد.
این روان پزشک تاکید کرد: انتظار والدین باید با سن، توانایی، سطح رشد جسمی و فکری کودک متناسب باشد و باید توجه داشت که این توانایی ها در کودکان با یکدیگر مشابه نیست.
کاظمی ظریف در پایان گفت: برخی از والدین توقع زیادی از کودک خود دارند و با مشاهده برخی از رفتارهای نامطلوب کودک که حتی میتواند با سن وی متناسب باشد بر افروخته و عصبانی می شوند که این طرز برخورد باعث گوشه گیری کودک و افسردگی می شود.