» عمومی
شفا آنلاین>سلامت>در یک مطالعه جدید این سئوال مطرح شده است که آیا جراحی و پرتودرمانی برای زنانی که در اولین مراحل سرطان سینه هستند مناسب است یا نه.مرحله 0 سرطان سینه که سرطان مجاری شیری درجا (DCIS) نیز نامیده می شود رایج ترین شکل سرطان سینه غیرتهاجمی است ...
به گزارش شفا آنلاین، در یک مطالعه جدید این سئوال مطرح شده است که آیا جراحی و پرتودرمانی برای
زنانی که در اولین مراحل سرطان سینه هستند مناسب است یا نه.مرحله 0 سرطان
سینه که سرطان مجاری شیری درجا (DCIS) نیز نامیده می شود رایج ترین شکل
سرطان سینه غیرتهاجمی است که 20 درصد از کل سرطان های سینه را شامل می
شود.
DCIS زمانی تشخیص داده می شود که سلول های سرطانی در مجاری شیری سینه شناسایی شده اما هنوز به بافت های اطراف پخش نشده اند که این بدان معناست که آنها قادر به گسترش یافتن به خارج از سینه نیستند.
بعضی از زنانی که DCIS در آنها تشخیص داده شده است به سرطان سینه تهاجمی پیشرفت می کنند و بعضی دیگر نیز در اثر این بیماری فوت می کنند اما در حال حاضر، هیچ راهی برای تشخیص این که کدام زن چگونه خواهد بود وجود ندارد. به معنای دقیق کلمه، اکثر زنان مبتلا به DCIS جراحی حفظ سینه یا جراحی ماستکتومی انجام می دهند که معمولاً بعد از آن نیز تحت پرتودرمانی قرار می گیرند.
با این حال، دکتر استون نارود، از بیمارستان کالج زنان در تورنتو کانادا، و همکارانش تحقیقی انجام داده اند که نشان می دهد بع از اینکه مشخص شد احتمال کاهش خطر مرگ در اثر سرطان ناچیز است، چنین درمانی برای بیشتر زنان مبتنلا به DCIS غیرضروری است.
این تیم برای رسیدن به یک جمع بندی داده های به دست آمده از پایگاه داده نظارت، اپیدمیولوژی و نتایج نهایی (SEER) را تحلیل کرده و 108196 زن 69-15 ساله را شناسایی کردند که بین سال های 1988 تا 2011 مبتلا به DCIS مبتلا بودند.
این محققان نرخ مرگ و میر خاص سرطان سینه 10 و 20 ساله را در زنان محاسبه کرده و آنها را با زنان موجود در میان کل جمعیت ایالات متحده مقایسه کردند.
این محققان علاوه بر آن، تآثیر درمان DCIS بر مرگ و میر خاص سرطان را نیز بررسی کردند.
این گروه در مقایسه با زنان حاضر در میان جمعیت کلی، محاسبه کردند که زنان مبتلا به DCIS، 1.8 برابر بیشتر از بقیه در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان سینه قرار دارند. نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان سینه 10 سال و 20 سال در میان زنان مبتلا به DCIS به ترتیب برابر با 1.1% و 3.3% بود.
محققان دریافتند که نرخ مرگ و میر در میان زنان سیاه پوست و زنانی که قبل از 35 سالگی مبتلا به DCIS شده بودند بالاتر است.
نرخ مرگ و میر کمتر از آن است که سم زدایی را توجیه کند
با این حال، به گفته این تیم مهمترین یافته این بود که پیشگیری از DCIS تهاجمی از طریق درمان ظاهراً بر نرخ های مرگ ناشی از سرطان سینه تأثیر نمی گذارد.
در حالت کلی، خطر وقوع سرطان تهاجمی در یک سمت از بدن زنان 5.9% بود اما خطر وقوع سرطان تهاجمی در سمت دیگر بدن 6.2% بود.
اگرچه زنانی که تحت جراحی حفظ سینه و به دنبال آن پرتودرمانی قرار گرفتند خطر سرطان تهاجمی 10 ساله در یک سمت بدن پایین تری- در 2.5% در برابر 4.9%-داشتند اما هیچ کاهشی در مرگ و میر ناشی از سرطان سینه 10 ساله تجربه نکردند- در 0.8% در برابر 0.9%.
بعلاوه، اگرچه خطر عود سرطان تهاجمی 10 ساله یک طرف بدن در زنانی که جراحی ماستکتومی روی یک سینه انجام داده اند کمتر از زنانی است که جراحی حفظ سینه را انجام داده اند-1.3% در برابر 3.3%- اما نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان سینه 10 ساله بالاتری داشتند -1.3% در برابر 0.8%.
بالاتر از همه، 517 زن را شناسایی کرد که بعد از تشخیص ابتلا به DCIS، در اثر سرطان سینه جان خود را از دست دادند، این در حالی است که هرگز به مرحله سرطان سینه تهاجمی نرسیدند.
اگرچه یافته های این تیم نشان می دهد که احتمال مرگ زنانی که در آنها DCIS تشخیص داده شده است در اثر سرطان سینه بیشتر است، اما به گفته دکتر نارود آنها همچنین نشان می دهند که پرتودرمانی و جراحی ممکن است لازم نباشد:
در نتیجه دلایل و شواهد روزافزونی که نشان می دهند خطر مرک ناشی از سرطان سینه در زنان با DCIS کمتر است، نویسندگان معتقدند شاید زمان آن رسیده است که حرفه ای های مراقبت سلامت نحوه برخورد با این شرایط را تغییر دهند.
آنها اظهار می دارند: "جامعه رادیولوژیست ها و جراحان باید بخشی از درخواست شوندگان برای تغییر باشند. با توجه به خطر پایین مرگ و میر ناشی از سرطان سینه، نباید دیگر به زنان بگوییم که DCIS یک حالت اورژانسی است و اینکه باید در مدت دو هفته بعد از تشخیص، جراحی قطعی برنامه ریزی شود."
DCIS زمانی تشخیص داده می شود که سلول های سرطانی در مجاری شیری سینه شناسایی شده اما هنوز به بافت های اطراف پخش نشده اند که این بدان معناست که آنها قادر به گسترش یافتن به خارج از سینه نیستند.
بعضی از زنانی که DCIS در آنها تشخیص داده شده است به سرطان سینه تهاجمی پیشرفت می کنند و بعضی دیگر نیز در اثر این بیماری فوت می کنند اما در حال حاضر، هیچ راهی برای تشخیص این که کدام زن چگونه خواهد بود وجود ندارد. به معنای دقیق کلمه، اکثر زنان مبتلا به DCIS جراحی حفظ سینه یا جراحی ماستکتومی انجام می دهند که معمولاً بعد از آن نیز تحت پرتودرمانی قرار می گیرند.
با این حال، دکتر استون نارود، از بیمارستان کالج زنان در تورنتو کانادا، و همکارانش تحقیقی انجام داده اند که نشان می دهد بع از اینکه مشخص شد احتمال کاهش خطر مرگ در اثر سرطان ناچیز است، چنین درمانی برای بیشتر زنان مبتنلا به DCIS غیرضروری است.
این تیم برای رسیدن به یک جمع بندی داده های به دست آمده از پایگاه داده نظارت، اپیدمیولوژی و نتایج نهایی (SEER) را تحلیل کرده و 108196 زن 69-15 ساله را شناسایی کردند که بین سال های 1988 تا 2011 مبتلا به DCIS مبتلا بودند.
این محققان نرخ مرگ و میر خاص سرطان سینه 10 و 20 ساله را در زنان محاسبه کرده و آنها را با زنان موجود در میان کل جمعیت ایالات متحده مقایسه کردند.
این محققان علاوه بر آن، تآثیر درمان DCIS بر مرگ و میر خاص سرطان را نیز بررسی کردند.
این گروه در مقایسه با زنان حاضر در میان جمعیت کلی، محاسبه کردند که زنان مبتلا به DCIS، 1.8 برابر بیشتر از بقیه در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان سینه قرار دارند. نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان سینه 10 سال و 20 سال در میان زنان مبتلا به DCIS به ترتیب برابر با 1.1% و 3.3% بود.
محققان دریافتند که نرخ مرگ و میر در میان زنان سیاه پوست و زنانی که قبل از 35 سالگی مبتلا به DCIS شده بودند بالاتر است.
نرخ مرگ و میر کمتر از آن است که سم زدایی را توجیه کند
با این حال، به گفته این تیم مهمترین یافته این بود که پیشگیری از DCIS تهاجمی از طریق درمان ظاهراً بر نرخ های مرگ ناشی از سرطان سینه تأثیر نمی گذارد.
در حالت کلی، خطر وقوع سرطان تهاجمی در یک سمت از بدن زنان 5.9% بود اما خطر وقوع سرطان تهاجمی در سمت دیگر بدن 6.2% بود.
اگرچه زنانی که تحت جراحی حفظ سینه و به دنبال آن پرتودرمانی قرار گرفتند خطر سرطان تهاجمی 10 ساله در یک سمت بدن پایین تری- در 2.5% در برابر 4.9%-داشتند اما هیچ کاهشی در مرگ و میر ناشی از سرطان سینه 10 ساله تجربه نکردند- در 0.8% در برابر 0.9%.
بعلاوه، اگرچه خطر عود سرطان تهاجمی 10 ساله یک طرف بدن در زنانی که جراحی ماستکتومی روی یک سینه انجام داده اند کمتر از زنانی است که جراحی حفظ سینه را انجام داده اند-1.3% در برابر 3.3%- اما نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان سینه 10 ساله بالاتری داشتند -1.3% در برابر 0.8%.
بالاتر از همه، 517 زن را شناسایی کرد که بعد از تشخیص ابتلا به DCIS، در اثر سرطان سینه جان خود را از دست دادند، این در حالی است که هرگز به مرحله سرطان سینه تهاجمی نرسیدند.
اگرچه یافته های این تیم نشان می دهد که احتمال مرگ زنانی که در آنها DCIS تشخیص داده شده است در اثر سرطان سینه بیشتر است، اما به گفته دکتر نارود آنها همچنین نشان می دهند که پرتودرمانی و جراحی ممکن است لازم نباشد:
در نتیجه دلایل و شواهد روزافزونی که نشان می دهند خطر مرک ناشی از سرطان سینه در زنان با DCIS کمتر است، نویسندگان معتقدند شاید زمان آن رسیده است که حرفه ای های مراقبت سلامت نحوه برخورد با این شرایط را تغییر دهند.
آنها اظهار می دارند: "جامعه رادیولوژیست ها و جراحان باید بخشی از درخواست شوندگان برای تغییر باشند. با توجه به خطر پایین مرگ و میر ناشی از سرطان سینه، نباید دیگر به زنان بگوییم که DCIS یک حالت اورژانسی است و اینکه باید در مدت دو هفته بعد از تشخیص، جراحی قطعی برنامه ریزی شود."
نظرشما
آخرین اخبار