به گزارش شفا آنلاین،براساس نتايج اين بررسي، افراد جواني که در معرض «خطر بسيار بالاي» اسکيزوفرني بودند، تا هفت سال پس از مصرف مکمل‌هاي امگا3 براي 12 هفته، نسبت به گروه شاهد که به آنها دارونما يا پلاسبو داده شده بود، با احتمال کمتري دچار اين عارضه ناتوان‌کننده شدند.
اسکيزوفرني با هذيان فکري و توهم‌هاي حسي ازجمله شنيدن صداها و ديدن چيزهايي که واقعا وجود ندارند، مشخص مي‌شود.
اين
اختلال به‌طور معمول در طول سال‌هاي نوجواني يا ابتداي بزرگ‌سالي، به‌صورت
ناگهاني يا تدريجي، بروز مي‌کند. علاجي براي اين بيماري وجود ندارد.
درمان‌هاي فعلي بر مهار علائم آن متمرکز هستند.
دانشمندان
مدت‌هاست که مي‌دانند افراد دچار اسکيزوفرني ميزان‌هاي پايين‌تر اسيدهاي
چرب چنداشباع‌شده- به‌خصوص امگا3 و امگا6 در غشاهاي سلولي‌شان دارند.
تقريبا
يک دهه پيش، اين پژوهشگران به سرپرستي پل آمينگر در دانشگاه ملبورن در
کارآزمايي‌هاي باليني نشان داده بودند که مصرف اسيدهاي چرب، نخستين حمله
اختلال روان‌پريشي را در افراد مستعد بيماري تا يک سال به تاخير مي‌اندازد.
در يک بررسي پيگيري که در ژورنال Nature Communication
منتشر شد، آمينگر و همکارانش گزارش کردند، حدود 7 سال بعد، فقط 10 درصد از
افراد در گروه دريافت‌کننده امگا3 به روان‌پريشي مبتلا شدند، درحالي‌که
اين رقم در گروه پلاسبو 40 درصد بود.
پژوهشگران
چنين نتيجه‌گيري مي‌کنند: «ما نشان داديم که امگا3 به‌ميزان قابل‌توجهي
خطر پيشرفت به اختلال روان‌پريشي را در کل دوره پيگيري کاهش مي‌دهد.»
اما
اين پژوهشگران از توصيه مصرف اسيدهاي چرب امگا3 که به‌صورت مکمل‌هاي بدون
نياز به نسخه و در بسياري از غذاها، ازجمله ماهي آزاد (سامون)، ساردين و
گردو وجود دارد، به افراد بسيار مستعد اين اختلال رواني خودداري کردند.
آمينگر
دراين‌باره گفت: «لازم است اين يافته‌ها در بررسي‌هاي ديگر تکرار شود.» و
به اندازه نسبتا اندک اين کارآزمايي شامل 81 بيمار اشاره کرد. به گفته او
چندين کارآزمايي براي تکرار اين يافته‌ها در حال انجام است.»
دانشمندان
هنوز نمي‌دانند سازوکار زمينه‌ساز تاثير پيشگيري‌کننده امگا3 در پيشگيري
از اسکيزوفرني که هم منشا ژنتيکي و هم منشا محيطي دارد، چيست.
اسکيزوفرني
در تقريبا يک درصد جمعيت رخ مي‌دهد، اما 10 درصد افرادي که يکي از بستگان
درجه اولشان به اين اختلال مبتلا است، به اين بيماري دچار مي‌شوند.
به گفته آمينگر، روغن ماهي غني از امگا3 «هيچ اثر جانبي باليني ندارد و بنابراين يک گزينه درماني خوش‌خيم» براي اين مورد است.
