این دانشمندان دریافته اند که انسان هایی که این شرایط را تجربه کرده اند با رسیدن به سنین جوانی با به اوج رسیدن این نشانه ها روبرو خواهند شد زیرا بیماری هایی مانند افسردگی در کودکی می توانند در دوران بلوغ شکل مغز را تغییر بدهند. به این ترتیب می توان گفت که سختی در دوران کودکی ممکن است به صورت هم زمان موجب ایجاد تغییر در ساختار فیزیکی مغز و همچنین بالاتر رفتن ریسک ابتلا به بیماری های درونی و روانی شود.
دکتر ادوارد دی بیکر (Edward D. Barker) از دانشگاه سلطنتی لندن به تازگی تحقیقات گسترده خود در این زمینه را به پایان رسانده است. او در تحقیقات خود به بررسی تعداد 494 مادر و فرزند پرداخته است. تمامی این افراد با یک شرط خاص انتخاب شده بودند و این شرط گزارش شدن روبرویی با دشواری های شدید در سنین زیر 6 سالگی کودکان بوده است.
در این راستا این تیم تحقیقاتی بررسی خود را به نحوی ادامه دادند که گزارش هایی از میزان ابتلا به بیماری های روانی در سنین 7، 10 و 13 سالگی این افراد از آنها تهیه شد و داده های آن برای تحلیل نهایی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین با رسیدن این کودکان به سن بلوغ نیز ساختار مغزی آنها به کمک اسکن های ام آر آی مورد بررسی قرار گرفت.
این تحقیقات نشان داد که کسانی که در کودکی خود سختی بیشتری کشیده بودند، به صورت مستقیم دارای تعداد کمتری از سلول های خاکستری در مغز خود بودند. متاسفانه باید گفت که این امر در نهایت به تغییر ساختار مغزی و شانس بالاتر در ابتلا به بیماری های روانی منتهی می شود.
شایان ذکر است که نتایج این تحقیقات در قالب یک مقاله علمی در ژورنال بین المللی JAMA به چاپ رسیده و قابل دسترسی است.