شفا آنلاین>جامعه پزشکی>زمانيکه حال بيماران ما خوب ميشود، بهترين خاطرهها براي ما رقم ميخورد. به رغم اينکه رشته تخصصي عفوني پولساز نبوده و درآمد بالايي ندارد، يک امتياز خوب دارد و آن اين است که اکثريت قريب به اتفاق بيماران ما بهبودي کامل پيدا ميکنند و لذا زياد با آنها سروکار نداريم.
به گزارش شفا آنلاین،بعضي بيماريها مانند
بيماريهاي اعصاب يا صعبالعلاجي که روند طولاني درمان را طي ميکنند، مدت
زيادي مشتري پزشک هستند و خاطرههاي بسياري را براي پزشکشان رقم ميزنند.
اما يکي از بيماراني که در خاطر بنده مانده است، جواني است که مبتلا به
بيماري سرطان بود و تحت شيميدرماني قرار گرفته بود.
اما اين بيمار دچار يک
عفونت شديد شده بود و در بخش عفوني بيمارستان بستري شد. تا توانستم به
بيمار دلداري دادم و اين اطمينان که فردي که با سرطان مبارزه کرده، حتما
ميتواند عفونت را نيز خلع سلاح کند. درمان وي را شروع کرديم. اما به دليل
پيش آمدن کاري، مجبور بودم که چند روزي به بيمارستان نروم.
بعداز غيبت چند
روزه وقتي به بيمارستان و سرکارم رفتم، از پرستار بخش درمورد بيمارم سوال
کردم، پرستار آن بيمار را با بيمارديگري اشتباه گرفت و گفت: «متاسفانه
بيمار فوت کرد.» درآن لحظه که با ناراحتي زيادي در فکر فرو رفته بودم، همان
بيمار از درب اتاق آمد بيرون و سلام کرد.
در آن لحظه متوجه اشتباه پرستار
شده بودم. گفتم: «به من گفتند تو فوت شدي!» بيمار هم گفت: «نه، اتفاقا حالم
خيلي هم خوب است.» اين خاطره از ماندگارترين خاطرات دوران پزشکي من است.
چراکه مدام بين دوحالت ياس و اميد شناور بودم که به لطف خدا نتيجهاي
خوشايند را به همراه داشت.
امسال با وقوع چند ماجرا و حادثه قلب جامعه پزشکي
جريحهدار شده است. اميدوارم جامعه پزشکي آرامش و متانت خود را حفظ کرده و
مانند گذشته بهخاطر خدا خدمت کنند و بدانند تحت تاثير شرايط احساسي قرار
گرفتن، فقط نيروي آنها ميگيرد. حتم دارم که جامعه و مردم هم قدر جامعه
پزشکي را خواهند دانست. چراکه پزشکان هميشه با آن قسمت از زندگي مردم
سروکار دارند که همراه با درد و غصه است. پس پزشک نه تنها معالج آنها است،
بلکه دوست، رفيق و مونس شان نيز محسوب ميشود.
حميد عماديکوچک
معاون آموزش عمومي دانشکده پزشکي تهران