به گزارش شفا آنلاین، بعد مسئول غرفه از آنها میخواست نامشان را در
لیست بنویسند و اگر اهداکننده یک کودک بود، به او نامهای برای تشکر
میدادند و شکلات تعارف میکردند. آنها اسباببازیهایی که با آنها خاطره
داشتند، اهدا میکردند به کودکان بیمار تا کسالت بیمارستان را برایشان قابل
تحمل کنند و دردهای روحیشان را تسکین دهند.
نمایشگاه اسباببازی ١٢ تا ١٦ مرداد در کانون پرورش فکری کودکانونوجوانان برگزار شد؛ نمایشگاهی که نامش خانوادهها و کودکان زیادی را به دنبال خود به محل کانون پرورش فکری در خیابان حجاب برد. در میان اسباببازیهای قدیمی مانند عروسکهای اقوام و تولیدات کانون مانند دارا و سارا با لباسهای مختلف و اسباببازیهای جدید کوکی، بازیهای فکری و سرگرمیها، یک غرفه پر از عروسک و اسباببازیهایی بود که چندان نو نبودند.
غرفهای در طبقه اول نمایشگاه و انتهای سالن که اسباببازیهایی از همه نوع اطراف آن را پر کرده بود. کف غرفه هم پر از عروسکهایی بود که روی هم قرار گرفته بودند و چند نفر از اعضای گروه سلامت و هنر عروسکها و اسباببازیها را جدا میکردند.
بهگفته «نادیا مصطفایی» یکی از مسئولان غرفه گروه سلامت و هنر، این گروه برای کودکان بیمار فعالیت میکند: «این گروه برای وقتهایی که بچههای بیمار در بیمارستانها خسته میشوند اتاقی را تخلیه کرده است تا بچهها بازی و تفریح کنند و محیط بیمارستان و شرایط بیماری برایشان قابل تحمل باشد.» آنها همچنین هر جمعه برای بچهها در پارک گفتوگو برنامه دارند و گاهی فیلم هم نمایش میدهند و از این طریق برای کمک به بچههای بیمار کمکهزینهای را تأمین میکنند.
آخرین برنامهشان اجرای مستندی در
سینما آزادی به نفع کودکان بیمار بوده است. ضمن اینکه برای بیمارانی که به
اصطلاح پزشکی از آنها قطع امید شده، هزینهای درنظر میگیرند تا زندگیشان
در آن مدت آسانتر بگذرد. مردم هم در تأمین هزینههای این گروه برای
کمک به کودکان بیمار داوطلباند.
حضور گروه در نمایشگاه اسباببازی کانون پرورش فکری نیز امکانی بود تا مردم از نزدیک با آنها آشنا شوند. مردمی که پس از اهدای عروسکها و اسباببازیهای دوران کودکیشان، سراغ مدیر اجرایی گروه یعنی «نفیسه حسینی» میرفتند تا برای کمکهای بیشتر راهنماییشان کند و میپرسیدند آیا میتوانند در رساندن اسباببازیها به بخشی از بیمارستانها کمک کنند؟
حسینی به آنها میگفت هنوز کار نمایشگاه تمام نشده
است و پس از آن هم عروسکها باید شستوشو، بستهبندی و ضدعفونی شوند تا
بتوان آنها را برای بچهها به بیمارستانها منتقل کرد. همچنین روزهای آخر
نمایشگاه خیلی شلوغ میشود و بخش مهمی از اهدا هنوز مانده است. در گوشه
دیگر غرفه، اسباببازیهای نو و استفاده نشده برای فروش گذاشته شده بود.
به
گفته مسئولان غرفه پولی که از فروش اسباببازیهای نو به دست میآید برای
بخشهای دیگر تجهیز اتاق بازی در بیمارستانها هزینه میشود. مثلا برای
تهیه میز و صندلی و وسایل راحتی دیگر تا کودکان در ساعات بازی و تفریح در
آسایش باشند.
بالاخره نفیسه حسینی فرصت پیدا کرد به سوالهای «شهروند» پاسخ دهد. او درباره گروه سلامت و هنر گفت: «این گروه وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران و زیر نظر دکتر رضایی از پزشکان آن دانشگاه است. هدف گروه سلامت و هنر کمک به سلامت روان کودکان بیمار در کنار سلامت جسمیشان است.
شاید بیشتر تلاشهایی که برای این کودکان انجام میشود مربوط به سلامت
جسمیشان باشد؛ تهیه داروها و هزینه بیمارستان. اما ما تصمیم گرفتیم نقش
دیگری را بر عهده بگیریم و برای سلامت روحی و روان این کودکان تلاش کنیم تا
کودک بتواند راحتتر با بیماری کنار بیاید و گاهی برای مدت کوتاهی هم که
شده آن را فراموش کند و کودکی کند.»
این گروه که تازه از فروردین امسال شروع به فعالیت کرده، در کنار کمک به
کودکان بیمار به خانوادههای نیازمند نیز کمک میکند و بهطور مثال برایشان
سبد خانوار تهیه میکند. حسینی درباره جنس فعالیت این گروه که شاید شیک و
لوکس به نظر برسد درحالیکه اغلب به مشکلات جسمی کودکان بیمار بیشتر توجه
میشود، گفت: «مردم تا به حال از کار ما استقبال کردهاند. خیلیها به ما
لطف داشتند و در این مدت برای کودکان بیمار به ما کمک کردند. در همین
نمایشگاه کسانی آمدند که عروسک دوران کودکیشان را برای اهدا آورده بودند.
آن عروسکها را برای آخرینبار در آغوش میکشیدند و به بچههای بیمار اهدا
میکردند. من از آنها پرسیدم که چطور میتوانید این خاطرهها را به دیگری
ببخشید و آنها گفتند برای اینکه کسی خوشحال شود این کار را میکنیم.»
او همچنین در ادامه از کمبودهای این گروه گفت که حضور بیشتر مردم بود: «در کنار همه اینها ما یک همراه خوب میخواهیم که در بخشی از هزینهها همراهیمان کند. مثلا برای این پروژه یک نفر را میخواستیم که هزینه خشکشویی و ضدعفونی کردن این اسباببازیها را برای انتقال به بیمارستان به عهده بگیرد اما متاسفانه چنین حامی خیری نداشتیم.»
آنها به تأثیر هنر و بازی برای سلامت بیماران و بهخصوص کودکان اعتقاد دارند. فکر میکنند که هنر چیزی است که به کنترل دردها در بیماران کمک میکند. میخواهند کیفیت زندگی را برای کودکان بیمار افزایش دهند و برایشان فضایی فراهم کنند تا وقتی درد میکشند هم از کودکیشان باز نمانند.