با توجه به اینکه التهابات یکی از تشدیدکنندههای منفی روانی در افراد است و می تواند در مورد انواع آلرژیها، دیابت نوع 2، آرترید روماتوئید و عفونتهای مزمن صادق باشد. همچنین کسانی که این حالت را دارند شدت بیماری روانی شان در این مواقع تشدید می یابد.
بر اساس این پژوهش احتمال داده می شود که نزدیک به 20 درصد از اختلالات روانی در بزرگسالی ارتباط تنگاتنگی با این رویداد دارد. همچنین در بیماری تب روماتیسمی در کودکی حمله اشتباهی شناختی گلبول های سفید به نرونهای واقع در فونتانل مغز میتوانند باعث اختلالات روانی از جمله وسواس فکری و افسردگی شود.
تا زمانی که رابطه اپیدمولوژیک بین این دو عامل تائید شود چگونگی رابطه بین این دو حداقل از نظر پارامترهای پزشکی امروزی می تواند قابل تصور باشد ولی در بیماران افسرده کلاسیک علت تشدید اختلالات خلقی در این افراد در مواقع التهابات به این دلیل میتواند باشد که نرونهای مربوطه مغز در مقایسه با دیگر سلولهای بافت بدن نسبت به التهابات حساس و زود واکنش از خود نشان می دهند.
یافته های این پژوهش نشان داد از جمله راه های کمک به پیشگیری می توان به کاهش معنی دار زمان عفونت های مزمن، درمان اصلی نه مقطعی انواع آلرژی ها و از بین بردن هر عاملی که باعث کاهش قدرت شناختی گلبول های سفید و مانع حمله اشتباهی آنها به بافت های بدن از جمله مغزی شود و حتی اگر نتوان در بیماری منبع التهاب را کنترل کنیم با نحوه شناخت پروسه شیمیایی زنجیرهای می توان حداقل این رابطه را قطع کنیم.
نتیجه این پژوهش حاکی از این است افرادی که افسردگی کلاسیک دارند باید از انواع عوامل خطری که میتواند موجب التهاب در بدن به هر دلیلی شود، اجتناب کنند.
خلاصه این مقاله در کتاب خلاصه مقالات بیست و ششمین کنگره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران به چاپ رسیده است.