این محقق که الیسون شراگر نام دارد با بررسی پرونده های دادگاهی در بازه های زمانی بین سال های 1980 تا 2009 میلادی به نتایج بسیار جالبی دست یافته است. نخستین موردی که او در این تحقیقات به آن پی برد این بود که افرادی که به علت جرمی مشابه روانه دادگاه شده بودند، بسته به قاضی خود با احکام متفاوتی روبرو گشته اند. البته انتخاب قاضی ها در این پرونده ها به صورت کاملا تصادفی بوده و برنامه ریزی خاصی برای آن وجود نداشته است.

در ادامه نیز این محقق دریافته است که افرادی که برای جرایم خود روانه زندان شده اند، نه تنها به صورت عمومی از جرائم خود دست نکشیده اند بلکه با تشدید جرم نیز روبرو بوده اند. در این تحقیقات مشخص شد که بسیاری از افرادی که به علت انجام جرایم خرد به زندان رفته بودند، پس از آزادی به خاطر اعمال جرایم سنگین تر، مجددا دادگاهی شده اند.

در این تحقیقات مشخص شده است که نزدیک به 75 درصد از کسانی که روانه زندان می شوند در بازه زمانی 5 سال پس از آزادی، مجددا دست به جرایم دیگری زده و دستگیر شده اند. به این ترتیب به نظر می رسد که زندان نه تنها جرایم را کاهش نخواهد داد بلکه موجب تکرار جرم نیز خواهد شد و در برخی از موارد، جرایم خرد را به جرایم سنگین تر تبدیل خواهد کرد.

این محقق در پایان تحقیقات خود به علت این امر اشاره کرده است و معتقد است که علت اصلی بازگشت به جرم توسط این افراد به رفتارهای اجتماعی با آنها باز می گردد. شراگر معتقد است که یافتن کار و بازگشت به زندگی عادی برای کسانی که از زندان آزاد شده اند بسیار دشوار است و به همین دلیل نیز بسیاری از آنها با شکست در ادامه زندگی شرافتمندانه به سراغ تکرار جرم می روند.