عدسی
های چشمان ما عمدتا از پروتئین شفافی ساخته شده اند و دو وظیفه
دارند: تغییر فوکوس و شفاف نگه داشتن عدسی. گفتنی است نحوه انجام این
وظیفه دقیقا مشخص نیست.
آب مروارید نوعی بیماری است که با مختل شدن ساختار ظریف پروتئین ایجاد شده و باعث ایجاد توده و کدر شدن عدسی می شود.
عدسی، غنی از مولکولی است که لانوسترول نامیده می شود و عنصر اصلی و لازم برای بسیاری از استروئیدهای مهم در بدن است. لانوسترول توسط آنزیمی به نام سنتاز سنتز می شود.
لانوسترول باعث کاهش تشکیل توده در پروتئین های تشکیل دهنده آب مروارید می شود.
در این مطالعه دانشمندان 3 آزمایش بر روی حیوانات انجام دادند.
در آزمایش اول، محققان مشاهده نمودند که لانوسترول باعث کاهش توده در پروتئین های ایجاد کننده آب مروارید می شود. در مرحله دوم، آن ها نشان دادند که درمان از طریق لانوسترول باعث کاهش آب مروارید و افزایش شفافیت عدسی در خرگوش می شود.
در مرحله سوم، دانشمندان با آزمایش راه حل لانوسترول - هم به صورت تزریقی و هم به شکل قطره چشم- در سگ هایی که آب مروارید داشتند، همان اثر کاهش تجمع پروتئین در انسان و خرگوش را مشاهده نمودند. بدین طریق آب مروارید کاهش یافته و شفافیت لنز بهبود بخشیده شد.
پژوهشگران نتیجه گیری کردند که لانوسترول یک مولکول مهم در پیشگیری از توده شدن پروتئین عدسی بوده و این به منزله استراتژی جدید برای پیشگیری از ابتلا به آب مروارید می باشد.