حدود
84 درصد از مادران برزيلي که مراقبت بهداشتي خصوصي دريافت ميکنند، تحت
عمل سزارين قرار ميگيرند، در اغلب موارد فقط به خاطر اينکه بهراحتي
ميتوانند زمان به دنيا آوردن بچه را انتخاب کنند.
اين ميزان در بيمارستانهاي دولتي به حدود 40 درصد ميرسد.
حتي
اين رقم هم بيشتر از ميزان 32 درصدي سزارين در ايالاتمتحده و بسيار بيشتر
از ميزان 10 تا 15 درصدي پيشنهادي سازمان جهاني بهداشت است.
مقررات
جديد در برزيل پزشکان و بيمارستانها را ملزم ميکند که اطلاعات مربوط،
بهخصوص شمار عملهاي سزاريني را که قبلا انجام دادهاند را در اختيار
بيماران بگذارند.
درصورتيکه آنها اين اطلاعات را در اختيار نگذارند، شرکتهاي بيمه بهداشتي با جريمههايي تا حداکثر 8000 دلار روبرو خواهند شد.
مقامات بهداشتي ميگويند، دادن اطلاعات بيشتر به بيماران اين گرايش شديد به عمل سزارين را کاهش ميدهد.
خوزه
کارلوس دو سوزا آبراهائو، رئيس اياناس، يک سازمان تخصصي در وزارت بهداشت
برزيل دراينباره گفت: «تولد نوزاد مهمترين لحظات در زندگي يک زن و
خانواده او است. با دادن اطلاعات به بيمار درباره انجام عمل جراحي
غيرضروري، او با اطمينان بيشتري درباره زايمان تصميم خواهد گرفت و بهترين
گزينه براي سلامت خود و نوزادش را انتخاب خواهد کرد.»
لوسيانا هررو، متخصص کودکان، دراينباره ميگويد: «اين گرايش شديد به سزارين در برزيل مايه شرم بينالمللي است.»
او
که بهتازگي کتابي به نام «راهنمايي براي تولد نوزاد» منتشر کرده است،
گفت: «جهل و ميل بهراحتي مادران آينده برزيلي را واميدارد که براي
سزارين به روي تخت عمل بروند.»
هررو
همچنين عقيده بسياري از برزيليها را بيان ميکند که ميگويند، «ترغيب»
پزشکان و بيمارستانها را هم بايد در اين وضعيت مقصر دانست.
بااينکه
هزينه سزارين و زايمان طبيعي فرقي ندارد، گزينه جراحي براي بيمارستانها
سودآورتر است، زيرا ميتوان برنامهريزي دقيقي درباره آن انجام داد و مسائل
پيشبينيشده بسيار کمتري دارد و همچنين ديگر ساعات طولاني کاري زايمان
طبيعي را ندارد.
سزارين
ممکن است راحتتر باشد، اما اين عمل جراحي ميتواند براي مادر خطرناک باشد
و بالقوه عواقب بهداشتي وخيمي را در آينده براي نوزاد ايجاد کند، از
افزايش خطر چاقي گرفته تا بيماريهاي مزمن.
به گفته هررو از هر 10 زن برزيلي، هفت نفرشان بارداريشان را با قصد زايمان طبيعي شروع ميکنند، اما درنهايت کمتر از نيمي از آنان اين کار را انجام ميدهند.