پسرش
ولادیسلاو ماجرا را اینطور تعریف میکند: "چون خودش جراح بود، بلافاصله
فهمید مشکل آپاندیس است. بارها نمونهاش را دیده و عمل کرده بود. در دنیای
متمدن، با امکانات دنیای مدرن، عمل سادهای بود. اما آنجا که خبری از این
تجهیزات نبود، فقط یخ بود و سرما."
روگوزوف جزو
ششمین گروه اکتشافی شوروی سابق بود که به قطب جنوب میرفتند – تیمی دوازده
نفره که مأموریتشان ساختن پایگاهی جدید در واحه شیرماخر بود.
اواسط
فوریه ۱۹۶۱ ایستگاه نووولازاروسکایا آماده بهرهبرداری شد. باید ماههای
زمستان را همان جا پشت سر میگذاشتند و بعد برمیگشتند. اما اواخر آوریل
وضع روگوزوف وخیم شد. جانش در خطر بود و امیدی به کمک نبود. سفر از روسیه
تا قطب جنوب ۳۶ روز از راه دریا طول میکشید. از آن مهمتر اینکه کشتی تا
سال بعد نمیآمد. پرواز هم در آن باد و بوران شدنی نبود.
دستآخر روگوزوف تصمیمش را گرفت: به جای اینکه در انتظار مرگ بنشیند، خودش آپاندیس خودش را عمل کرد.