به گزارش شفاآنلاین، به محض اعلام این خبر، تمام متخصصين و
رزيدنت‌هاي قلب به سمت اتاق عمل دويدند. احياء موثر نبود و خانم دکتر جوان
قبل از اينکه فرصت کند چاي ريخته شده را بنوشد از دنيا رفت اما غم انگيزتر
اينکه همراهان بيماران در بيرون اتاق عمل با ديدن پزشکان در حال دويدن شروع
به خنديدن کرده و به تمسخر مي گفتند پزشکان "حاشيه" هستند. الکي مي دوند و
فيلم بازي مي کنند که مثلا ما خيلي کار مي‌کنيم.»
پس از اين اتفاق،
اظهارنظرها و مباحث مختلفي مطرح شد از جمله اينکه با توجه به حجم بالاي
مراجعين و بيماران نيازمند به بيمارستان قائم مشهد و نياز به حضور مداوم
خانم دکتر گلکاريان در اتاق عمل،وي فرصت استراحت و تجديدقوا به اندازه کافي
نداشته و همين باعث فشار قلبي شديد و ايست قلبي پزشک جوان شده است.
همچنين
در خبرها عنوان شده بود: «با توجه به حساسيت و سختي کار پزشک بيهوشي در
بيمارستان، اين پزشکان فرصت کافي جهت استراحت پيدا نمي کنند و حتي تا ??
ساعت بطور مداوم در اتاق عمل بيمارستان‌ها مشغول انجام خدمت
هستند. گلکاريان با وجود احساس درد شديد قلبي،تا آخرين لحظه نظارت لازم بر
اخرين بيمار تحت عمل جراحي را داشت .عملي که با بهبودي بيمار و مرگ پزشک
بيهوشي آن ختم شد.» به منظوربررسي صحت و سقم اين ماجرا با سيد داوود
عبدالمومن طوسي، مسئول روابط عمومي بيمارستان قائم مشهد به گفتگو نشستيم تا
ماجرا را از زبان وي جويا شويم.
طوسي در ابتدا تمام مباحث مطرح شده در فضاي مجازي را رد کرد و گفت: «ما مي خواهيم اين موضوع شفاف سازي شود.از آنجايي که پرونده ايشان در پزشکي قانوني در جريان است و هنوز نتيجه‌اي اعلام نشده است، به همين دليل نمي توانيم در خصوص دليل مرگ ايشان صحبت کنيم.»
وي تاکيد کرد: «پرونده از مرحله
محل وقوع حادثه يعني بيمارستان خارج شده و در مرحله رسيدگي قضايي است.تا
نتيجه توسط قاضي پرونده اعلام نشود، هيچ کس نمي‌تواند اظهار نظري در اين
زمينه انجام دهد.هرگونه اظهارنظري که در اين زمينه شده است، تنها گمانه
زني است.»
مسئول روابط عمومي بيمارستان قائم در ادامه ماجرا را توضيح داد و
گفت: «دکتر مهرک گلکاريان متولد 1363 به عنوان دستيار تخصصي بيهوشي در
حين کار دچار اين مشکل شد. شرايط به گونه اي بود که زماني همکاران متوجه
مي‌شوند که ايشان فوت کرده بودند. ايست قلبي تنها گمانه زني اوليه است.
طبيعتا اولين موضوعي که در دهن افراد مطرح مي شود از آنجايي که فردي با اين
سن در حال گذراندن تحصيلات پزشکي بود همين موضوع است.» وي ادامه داد:
«مباحثي که در خبرها در خصوص خستگي مطرح مي‌کنند صحت ندارد . درواقع بايد
گفت که ايشان شب قبل شيفت نبودند و صبح در بيمارستان حضور يافته بودند. تا
زماني که پزشکي قانوني نتيجه را اعلام نکند، نمي‌توان قطع به يقين در اين
زمينه صحبت کرد.»
عبدالمومن طوسي بار ديگر خطاب به مردم و رسانه‌ها تاکيد کرد: «باور کنيد مسئله آنگونه که در فضای مجازي عنوان شده است، نيست.ما خودمان را براي مراسم تشيع از بيمارستان آماده کرده بوديم، ولي به دليل عدم اعلام پزشکي قانوني اين اقدام انجام نشد. به محض اطلاع از دليل حادثه آن را اعلام خواهيم کرد.»
خدا ایشون رو رحمت کنه و به خانوادشون صبر بده
من هم با کمال تاسف یک رزیدنت هستم، با حقوق وحشتناک کم و جایی درس میخونم که هر ماه به بهانه های مختلف از همین حقوق ناچیز کم میشه، هر روز باید توهین و تحقیر یک مسوول آموزش تحصیلات تکمیلی رو تحمل کنم، هرروز باید منتظر تصمیمات عجیب و غریبی باشم که دانشکده برام میگیره بدون اینکه نظرمارو بخوان، هر روز باید شاهد جو سرد و مرده و ناراحتی و نارضایتی دوستام باشم، هرروز باید از اساتید محترم بشنوم که هیچ امیدی برای شغل ندارم، هرروز باید نگران تعهدی باشم که به وزارت خونه دارم و نمیدونم در کدوم شهر باید خدمت کنم و میتونم زندگیمو و فرزندانمو بذارم و برم…
از همین جا از مسوولین محترم میخوام یه سر به دانشکده داروسازی مشهد بزنن و احوال رزیدنت هارو جویا بشن…
من تا پیش از این فک می کردم عمر جاودان دارن
توى ايران هركى دكتره مردم شلوغ بازي ميكنن و مرگش را بزرگ جلوه ميدن
بشرویه خدمت میکرد