شفا آنلاین - پژوهشگران یک شرکت دانش بنیان در پارک علم و فناوری گیلان با استفاده از کشت بافت موفق به تولید گردوی ایرانی با کیفیت بالا شدند.
به گزارش شفا آنلاین ،حسن بهرامی، مدیرعامل این شرکت ، با بیان اینکه "ایران چهارمین تولید کننده گردو در دنیاست و رتبه 24 را در صادرات این محصول دارد در حالی که آمریکا اولین تولید کننده و اولین صادر کننده گردو در دنیاست، افزود: از مهمترین مشکلات محصولات گردو در کشوری بذری بودن درختان است. استفاده از روش بذر سبب تاخیر بسیار زیاد باغات در وارد شدن به مرحله باردهی اقتصادی میشود. همچنین ایجاد تنوع ژنتیکی گردو با تکثیر جنسی (روش بذر) نتایج بسیار متنوعی را ایجاد میکند که سبب غیر یکنواختی بسیار زیاد محصولات نهایی میشود.
وی ادامه داد: سنتی بودن باغات موجب شده است تا استفاده مطلوب از پتانسیل درختان بذری نیز صورت نگرفته و مدیریت یکنواختی برای آن مقدور نباشد.
به گفته مدیر عامل این شرکت، گردو تولید شده باغات فعلی نیز به علت تنوع زیاد موجود در درختان بذری، کیفیت مطلوب و قابلیت رقابت در بازارهای بینالمللی را ندارند.
بهرامی با بیان اینکه، در حال حاضر بیش از 95 درصد سطح زیر کشت گردوی کشور از ارقام بذری است، اظهار کرد: در این طرح که حدود سه سال روی آن کار کردهایم با احداث باغات مادری گردو و تولید گردو با استفاده از بیوتکنولوژی و کشت بافتی از ارقام برتر توانستهایم به محصولی با کیفیت بالا دست پیدا کنیم.
وی در خصوص روش کشت بافت خاطرنشان کرد: روش کشت بافت یکی از انواع روشهای غیر جنسی تولید گردو است. نمونه اولیه از یک درخت با شرایط عملکرد، میزان رشد، مقاومت به سرما و گرمای مطلوب انتخاب میشود. نمونه سپس وارد شرایط کشت بافت شده و به تعداد زیاد تکثیر میشود.
به گفته مدیر عامل این شرکت، یکی از مزایای کشت بافت، تولید محصول با کیفیت و کمیت بالا و در یک فضای محدود است، همچنین به دلیل رشد بالا، محصول در زمان کمتری (4 تا 5 سال) نسبت به روش بذر (10 سال) بدست میآید.
بهرامی خاطرنشان کرد: عملکرد بالا، شبیه بودن به درخت مادر، روشن بودن، بالا بودن حجم چربی غیراشباع و طعم بهتر مغز گردو از دیگر مزایای گردوی ایرانی به روش بیوتکنولوژی و کشت بافت است. همچنین از دستاوردهای کشت بافت میتوان به احداث باغهای مکانیزه اشاره کرد.
وی در پایان گفتوگو تصریح کرد: در حال حاضر در کشور کمبود نهالهای گردوی کشت بافت دیده میشود و تا زمانی که تولید این گونه نهالها به تعداد کافی و قیمت مناسب صورت نگیرد امکان اصلاح باغات، توسعه باغات موجود و باغات جدید در کشور وجود نخواهد داشت که این نیازمند حمایتهای مسئولان و جهاد کشاورزی است.