نوبرانه های دوست داشتنی

هضم خورش چغاله بادام راحت‌تر است؟

خیلی از طرفداران چغاله بادام گاهی آن را به صورت خورش و گاهی ترشی می‌خورند.به هر حال وقتی یک خوراکی در فرآیند پخت وپز یا نگهداری طولانی مدت قرار می‌گیرد خواصش تغییر 

می کند.این تغییر گاهی خوب است اما گاهی هم به ضرر ارزش غذایی آن ماده غذایی تمام می‌شود.به هر حال پخته شدن چغاله بادام، هضم آن را ساده تر می‌کند یا ترشی آن، بافت های سلولزی را تا اندازه ای سست تر می‌کند و باعث می‌شود در دستگاه گوارش، هضم آسان تری داشته باشد اما همین فرآیند پخت، مواد معدنی به خصوص مواد معدنی محلول در آب چغاله بادام را تحت تاثیر قرار می‌دهد بطوریکه مقدار زیادی از ویتامین C چغاله بادام تحت این فرآیند از بین می‌رود.

 

 

همراه با گوجه سبز آب بخورید

گوجه سبز مقادیر زیادی اگزالات دارد و می‌تواند در سیستم کلیوی بدن تجمع و سنگ های ادراری تولید کند.کسانی که سابقه سنگ هایی از جنس اگزالات دارند بهتر است در خوردن گوجه سبز احتیاط کنند.از طرف دیگر افراد دیگری هم که به خوردن گوجه سبز آن هم به مقدار زیاد علاقه دارند بهتر است همراه با آن مقداری هم آب بخورند تا اگزالات موجود در گوجه سبز رفع شود. 

 

به اندازه بخورید

معمولا نارس بودن فیبر موجود در این میوه ها می‌تواند مشکلات سوءهاضمه همچون دل درد، دل به هم خوردگی و نفخ بدنبال داشته باشد.فیبرهای میوه های نارس به دلیل نوع رژیم غذایی که داریم قابلیت هضم شدن در بدن را ندارند و به همین دلیل است که خوردن آنها معمولا بدون ضرر نیست.البته چغاله بادام تا حدی از این قاعده مستثناست. هر چند که مصرف زیاده از حد آن هم بطور قطع می‌تواند مشکلاتی بدنبال داشته باشد.چغاله بادام می‌تواند به عنوان یک میان وعده نسبتا بی ضرر (البته نه ثابت و همیشگی) به خصوص برای بچه هایی که به تنقلات پر کالری علاقه زیادی دارند 

به شمار رود.

 

 

چغاله بادام را نشسته نخورید

در مورد چغاله بادام آنچه بسیار اهمیت دارد، حتی گاهی بیشتر از مقدار مجاز خوردن آن، بحث گند زادیی و بهداشتی شدن آن است. چغاله بادام اغلب توسط دستفروش ها فروخته می‌شود.این 

فروشنده ها معمولا سطح آن را مرطوب می‌کنند تا تازه تر به نظر بیاید. به همین دلیل باید درست مثل باقی میوه ها که پوست شان خوراکی است قبل از مصرف کاملا ضدعفونی و شست و شو شود. 

 

چغاله بادام جایگزین بادام نیست

خیلی از علاقه مندان به چغاله بادام (این میوه نوبرانه) به اندازه بادام رسیده حساب باز می‌کنند این در حالیست که این، مقایسه ای کاملا مردود است.بادام رسیده جزو خشکباری است که خواص زیادی دارد آن هم به لحاظ روغن، کلسیم، آهن و مواد معدنی که به طور طبیعی در آن موجود است.اما چغاله بادام، میوه نارس بادام است و بالطبع نمی تواند همه خواص بادام را داشته باشد. چغاله بادام از نظر خواص نسبت به بادام رسیده در سطح پایین تری قرار دارد، بنابراین نمی تواند جایگزینی برای بادام به شمار برود.

 

 

کم نمک بخورید

نمک جزء لاینفک چغاله بادام و گوچه سبز است. اصلا یکی از دلایلی که این میوه های نارس مورد توجه اغلب مردم قرار می‌گیرد همراه شدن آنها با نمک است. این درحالیست که مقدار نمکی که معمولا با هر وعده چغاله بادام و گوجه سبز خورده می‌شود خیلی بیشتر از نیاز روزانه ما به نمک (یک قاشق چایخوری در روز) است.معمولا افراد، چغاله بادام را می‌گیرند همان جا نمک می‌زنند و شروع به خوردن می‌کنند که این، رفتاری کاملا اشتباه است، آن هم به این دلیل که این میوه هنوز ضد عفونی نشده است و دلیل بعدی اینکه همین نمک زیاد می‌تواند زمینه ساز عوارضی مثل فشار خون بالا و مشکلات قلبی در آنها شود.ضرورت توجه به مقدار نمکی که با این خوراکی ها خورده می‌شود در کودکان معمولا باید بیشتر از بزرگترها باشد.بهتر است دقت کنید بچه ها بدون نمک یا با حداقل نمک بخورند.آن هم به دو دلیل؛ اول اینکه عوارض خوردن نمک زیاد، گریبانگیر آنها نشود و دیگر اینکه با همین مراقبت های ساده، ذائقه شان به خوردن غذاهای کم نمک عادت کند.

 

 

چقدر چغاله بادام بخوریم؟

هر فرد بنا به شرایط جسمانی و بویژه شرایط دستگاه گوارشی بگونه خاصی باید با این نوبرانه بهاری کنار آید. افرادی که از نظر سیستم گوارشی با مشکل خاصی روبرو نیستند بطوریکه دستگاه گوارش آنها می‌تواند با هضم این خوراکی کنار بیاید، می‌توانند به اندازه نصف لیوان یا یک کاسه کوچک ماست خوری، چغاله بادام بخورند. البته دقت کنید، این مقدار برای مصرف هر روز نیست! به عبارت دیگر اگر مشتری دائم چغاله بادام هستید، خیلی کمتر از این مقدار را باید درنظر بگیرید. در مورد افرادی که مشکلات گوارشی دارند، وضع بگونه دیگری است.این افراد گاهی بطور کلی باید از خوردن این میوه منع شوند چون سیستم گوارشی آن ها توانایی هضم چغاله بادام را ندارد.درمورد بچه ها هم که معمولا از طرفداران سرسخت چغاله بادام هستند، باید در خوردن آن محتاط باشند.ممکن است سیستم گوارش کودکان به خصوص بچه هایی که قرار است برای نخستین بار با چغاله بادام کنار آید در هضم این میوه دچار مشکل شود و سنگینی آن، آنها را اذیت کند. 

 

چقدر گوجه سبز بخوریم؟

مقدار مصرف گوجه‌سبز به عوامل مختلفی بستگی دارد. گوجه سبز یک میوه نارس است و خوردن بیش از حد مجاز آن می‌تواند در فرد، سوءهاضمه، کرامپ های شکمی و نفخ را به وجود آورد اما از طرف دیگر از آنجا که گوجه سبز قند پایینی دارد میوه کم ضرری است.یکصد گرم گوجه سبز، حدود 40 کیلو کالری انرژی دارد و به همین دلیل می‌شود به عنوان یکی از میان وعده ها روی آن حساب کرد اما با درنظر گرفتن این نکته که مقدار مناسب گوجه سبز در هر روز به میزان نصف لیوان تا یک لیوان گوجه سبز است.در مصرف گوجه سبز مثل چغاله بادام نکته ای که خیلی مهم است و باید نسبت به آن توجه داشت ضدعفونی کردن آن است. گوجه سبز هم جزو میوه هایی است که با پوست خورده می‌شود و در مورد تمام میوه هایی که با پوست خورده می‌شوند، ضد عفونی کردن قبل از مصرف نکته بسیار قابل اهمیتی است که حتما باید رعایت شود.

 

 

گرچه طعم گوجه سبز و چغاله بادام با همراهی نمک وصف ناپذیر است و میل فراوانی برای خوردن آنها ایجاد می‌شود، اما در کنار فواید آنها، زیاده روی در این امر، مشکلاتی را به همراه دارد و سیستم گوارشی را به دردسر می‌اندازد.
آرمان