گرچه آکنه بیماری خطرناکی نیست ولی تاثیر زیادی بر روحیه و اعتماد به نفس اشخاص دارد . از طرفی باید توجه داشت در مواردی آکنه می تواند منجر به ایجاد جوشگاههای دائمی شود.
چه عواملی باعث آکنه می شوند؟
علت اصلی آکنه تقریبا نامشخص است. یکی از عوامل ، وجود هورمونهای مردانه است که افزایش ناگهانی آن در سن بلوغ در هر دو جنس سبب بزرگی غدد سباسه پوست و افزایش ترشح آنها می گردد. تغییرات هورمونی ناشی از بارداری و یا شروع یا قطع قرصهای ضد بارداری نیز از عوامل مطرح شده هستند.
عامل دیگر ژنتیک یا ارث است و گاهی در اشخاص سابقه ابتلای والدین وجود داشته است .
برخی داروها و همچنین لوازم آرایشی چرب نیز از عوامل مهم هستند.
چنانچه شما مبتلا به آکنه هستید در نظر داشته باشید عوامل زیر می توانند آن را تشدید کنند:
· تغییرات هورمونی در خانمها و دختر خانمها طی 2-7 روز پیش از آغاز عادت ماهیانه
· استفاده از لوازم آرایشی یا مرطوب کننده چرب
· فشار ناشی از کلاه ، کوله پشتی و لباسهای تنگ
· محرکهای محیطی نظیر آلودگی هوا یا رطوبت زیاد
· فشار دادن و دستکاری جوشها
· سایش شدید پوست
· استرس
چه کسانی دچار آکنه می شوند؟
این مشکل سنین بلوغ و جوانی است و بهمین علت نیز بنام غرور جوانی نامیده شده است .گرچه در اکثر موارد وقتی شخص وارد دهه سی سالگی می گردد فروکش نموده کم می شود ولی گاهی نیز دیده شده افراد در دهه چهل سالگی و پنجاه سالگی نیز با این مشکل مواجه هستند .
درمان:
هدف از درمان آکنه بهبود ضایعات موجود ، متوقف نمودن ایجاد جوشهای جدید و تلاش در جهت پیشگیری و درمان آثار بجا مانده از جوشها بر پوست است.
پزشک معالج با در نظر گرفتن مصلحت بیماران درمان موضعی یا خوراکی مناسب را بر حسب شدت مشکل بیماران برایشان تجویز می کند. از آنجایی که درمانهای خودسرانه گاهی اوقات می توانند عوارضی در بر داشته باشند باید مراقب بود درمانهای خودسرانه یا بنابر توصیه های افراد غیر پزشک انجام نشود.
نکاتی که افراد مبتلا به آکنه باید رعایت کنند:
· تمیز کردن ملایم و مناسب پوست صورت
· عدم دستکاری جوشها و ضایعات
· دقت در تراشیدن موی صورت برای آقایان
· پرهیز از آفتاب گرفتن شدید
· انتخاب کرمها و لوازم آرایشی مناسب پوست
در نهایت باید توجه داشت که اشخاص مبتلا به آکنه باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه نموده ، در جهت درمان همکاری نمایند و روحیه خود را حفظ کنند زیرا خوشبختانه بسیاری از موارد و عوارض آکنه امروزه قابل درمان و بهبودی است . با درمان مناسب و به موقع در بسیاری از موارد می توان آن را کنترل و آثار باقیمانده را درمان نمود.
دکترحمیرا بلاغی-پوست ومو
ترجمه و برگرفته از
National
Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS) U.S.A
