پزشكان همواره از تاثير تلقين و پلاسبو‌ها (به لاتين يعني من خوب خواهأ شد) و قدرت شفاي اميدواري و افكار مثبت آگاهي داشته‌اند. اما آن‌سوي سكه تلقين مثبت، اثر نوسيبو (به لاتين يعني من آسيب مي‌زنم)، افكار منفي و مخربي هستند كه قدرت بيشتري دارد. به گفته محققان، اثر مخرب نوسيبوها جاي نگراني دارد، زيرا در تمامي زواياي پزشكي رخنه كرده‌است و حتي در شرايط پيچيده مي‌تواند منجر به مرگ شود.
با اين‌همه درصورت بهره‌بردن همزمان از قدرت ارتباط ذهن و بدن و رفتار خوشايند پزشك، بيمار مي‌تواند روند بهبود را با سرعت بيشتري طي كند. در آزمايشي مشخص شد بيماران مبتلا به افسردگي كه تحت درمان پزشكاني مثبت‌انديش بودند و دارونما مصرف مي‌كردند، نسبت به بيماراني كه داروهاي واقعي مصرف مي‌كردند اما تحت درمان پزشكاني بودند كه اهميت كمتري به سلامت بيماران خود مي‌دادند، روند بهبود خود را سريعتر پيموده‌اند.
برخي از دانشمندان براين باورند كه پزشكان بايد از اثر پلاسبو يا تلقين مثبت در كاهش ميزان داروي تجويز شده براي بيمارانشان استفاده كنند. به گفته پاول ديپ از دانشكده پزشكي اكستر،شفا يافتن پديده اي حقيقي است. همه ما توانايي خوددرماني را در خود داريم و مي‌توانيم اين توانايي را در تعامل با ديگر افراد فعال كنيم.
رفتار محبت‌آميز و دلسوزانه پزشك در حين تشخيص بيماري با درنظر گرفتن نگراني‌ها و ترس‌هاي بيمار، تاكيد بر اثرات مثبت داروهاي تجويز شده و اشاره به عوارض منفي آن بدون ايجاد دلهره در بيمار و جلوگيري از تاكيد بيش از اندازه بر خطرات داروها مي‌تواند ساده‌ترين راهكارها براي سرعت بخشيدن به روند بهبود بيمار به شمار مي‌رود.
به گفته تد كپتچوك از دانشگاه هاروراد، هر كلمه و هر نگاه از سوي پزشك اثرگذار است. به گفته وي اين مراقبت‌ها بر دوش پزشكان سنگيني نخواهد كرد بلكه فرصتي است تا آنها خود را بخشي از روند درمان احساس كنند.
