پس برای این افراد باید فکری کرد،در
بدو امر آموزش اهمیت دارد که باید در کتاب ها و رسانه های رادیو- تلویزیون آگاهی
داده شود و از طرفی دیگر در صورت بروز این مسأله کمیسیون هایی باشد که برای آنها
نیز تصمیم گیری شود. این دختران با جنینی که در شکم دارند برای سقط جنین به مکان
هایی بدون وجود تجهیزات و متخصص نیز اقدام می نمایند و قدر مسلم دچار مشکلات عدیده
ای نظیر مرگ و میر نیز خواهند شد.
مسأله دوم در مورد پرده
بکارت است، به رغم این که بر این باوریم جامعه ای مذهبی داریم اما واقعیت
امر اصلأ این گونه نیست و فساد در آن بسیار زیاد است، در کشورهای غربی و پیشرفته
با ارائه اطلاعاتی به دختران نیز در این خصوص آموزش داده می شود حال آن که در
ایران این گونه نیست. اما بکارت در ایران مساوی با زندگی یک دختراست.
یعنی با از بین رفتن بکارت وی افسرده می شود، غذا نمی خورد، خواب ندارد و با هیچ کس هم نمی تواند حرف بزند و در نهایت این که نمی تواند با کسی ازدواج کند و در نهایت مساوی با مرگش است که باید برای این موضوع هم فکر و چاره ای اندیشیده شود.
مسأله سوم تجاوز است که در کشورمان با بروز تجاوز برای دختری وی خلافکار تلقی می شود در حالی که کاملأ بر عکس است، یعنی این امر به عنوان یک فسادی در جامعه باعث متهم شناخته شدن دختر و سبب از بین زندگی اش نیز می شود که برای آن هم باید چاره ای اندیشید.
دکتر محمدرضا چادرباف- جراح و متخصص زنان و زایمان
