در این مطالعه مشخص شد ذرات معلق و ترکیبهای موجود در آن از قبیل فلزات که بلعیده شده یا استشمام میشوند میتوانند از راه حایلهای طبیعی آسیبدیده از جمله حایلهای تنفسی، دستگاه گوارش و حایلهای مغزی - خونی در بدن عبور کرده و در بلندمدت پیامدهای سوء و عوارض جدی به همراه داشته باشند.
در این بررسی نمونههای خونابه و مایع مغزی – نخاعی از 58 کودک ساکن در شهرهایی با آلودگی پایین و با در نظر گرفتن سن، جنس، موقعیت اجتماعی – اقتصادی و سطح تحصیلی خانوادههایشان با 81 کودک در خانوادههای ساکن مکزیکوسیتی مقایسه شد.
نتایج مطالعه انجام شده نشان داد در خونابه و مایع مغزی – نخاعیِ کودکان ساکن مکزیکوسیتی سطح اتوآنتیبادیهای مخرب و مقابلهکننده با پروتئینهای عصبی سالم و دیگر اجزاء حیاتی برای حفظ سلامت مغز و اعصاب بیشتر بوده است.
کالدرون گفت: پس از بررسیهای فوق این سوال مطرح شد که چرا کودکانی که به لحاظ بالینی سالم بودند دارای اتوآنتیبادیهای مقابله کننده با فاکتورهای مغزی هستند. این وضعیت نشان دهنده آسیبدیدگیِ حایلهایی است که آنتیژنها و سموم را از مغز دور میکنند. وجود اتوآنتیبادیهای مغز یکی از مشخصههای مغز افرادی است که به بیماریهای التهابی عصبی همچون اماس مبتلا هستند.
به گفته این متخصص در نظر گرفتن این موضوع اهمیت دارد زیرا به هم ریختگی و آسیب حائل مغزی - خونی و وجود اتوآنتیبادیها در پروتئینهای مغز به تشدید التهاب عصبی مشاهده شده در کودکان ساکن شهرها کمک میکند و این پرسش را مطرح میسازد نقش آلودگی هوا در افزایش 400 درصدی موارد ابتلا به اماس در مکزیکوسیتی چیست؟
کالدرون افزود: لازم است مطالعات بیشتری برای تعیین رابطه بین نارساییهای شناختی و تغییرات مغزی گزارش شده در کودکان این شهر و واکنشهای خودایمنی آنان انجام شود اما آنچه مشخص است این است که این کودکان از ناهماهنگی سیستم ایمنی رنج میبرند.
به نقل از شبکه اخبار محیط زیست، به هم ریختگی حائل مغزی – خونی نه تنها موجب ورود ذرات معلق به بدن میشود، بلکه فضا برای ورود سموم مضر، باکتریها و ویروسها را فراهم میسازد.