به گزارش شفا آنلاین،دکتر ذبیح اله حسن زاده با اشاره به اینکه این بیماری به علت ضربه ها و فشارهای مکرر و طولانی مدت به تاندون آشیل به وجود می آید، گفت: درد و خشکی روی تاندون آشیل در صبح ها بعد از ورزش شدید، ضخیم شدن تاندون آشیل، برجستگی استخوانی در محل اتصال تاندون به استخوان پاشنه و تورم پشت ساق که با فعالیت بدنی بیشتر می شود، از علایم شایع التهاب این تاندون است.
وی در ادامه افزود: وجود برجستگی استخوانی در محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه ممکن است موجب سائیده شدن مکرر تاندون به برجستگی و آسیب و التهاب آن شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه التهاب آشیل می تواند موجب ضعیف شدن تاندون شود و آن را در برابر پارگی تاندون آسیب پذیرتر کند، تصریح کرد: داشتن کف پای صاف، چاقی، وجود ماهیچه های سفت در ساق پا، دویدن با کفش های فرسوده، ورزش در هوای سرد، افرادی دیابتی یا دارای فشار خون بالا و میانسالی از عوامل تشدید کننده خطر التهاب آشیل است.
دکتر حسن زاده خاطر نشان کرد: کسانی که عادت به پوشیدن کفش های پاشنه بلند دارند، اگر کفش بدون پاشنه بپوشند ممکن است موجب فشار زیاد بر تاندون آشیل و التهاب آن شود. همچنین پوشیدن کفش هایی که به پشت پاشنه فشار وارد می کند، می تواند این بیماری را ایجاد کند.
این جراح ارتوپد در پایان با اشاره به این مطلب که در صورت بروز التهاب
تاندون آشیل، کاهش فعالیت های شدید بدنی و ورزشی تا زمانی که التهاب و درد
فروکش کند، الزامی است، یادآور شد: استفاده از کفش هایی که پاشنه اش کمی
بلندتر از معمول باشد، استفاده از داروهای ضد التهاب، فیزیوتراپی به صورت
استفاده از اولتراسوند و انجام نرمش هایی جهت افزایش انعطاف پذیری مچ پا از
مهمترین اقدامات درمانی است که در صورت عدم جواب به درمان، انجام عمل
جراحی و خروج تاندون ملتهب ضرورت دارد.
ایسنا
