داروهایی که برای درمان بیماری اچ ای وی وجود دارد به گونه‌ای ساخته شده‌اند که می‌توانند فعالیت‌های ویروس ایدز را متوقف ساخته اما به طور کامل نمی‌توانند آن را از بین ببرند. دلیل این امر نیز اینست که مواد سازنده این داروها امکان دستیابی به مکان‌هایی که این ویروس را مخفی ساخته‌اند ندارند.
یافته‌های جدید محققان نشان می‌دهد سلول‌های سفید خونی که آلوده به ویروس ایدز هستند می‌توانند در طول زمان تکثیر یافته و کلون‌های زیادی را تولید کرده که همگی حاوی کد ژنتیکی اچ ای وی هستند. این کلون‌ها هر چند دارای کد ژنتیکی ویروس ایدز هستند اما به نظر نمی رسد که مخفیگاه خاموش این ویروس‌ها باشند. محققان می‌گویند بررسی‌های آنان نشان می‌دهد سلول‌هایی که منبع اصلی ویروس خاموش ایدز هستند، هرگز تقسیم سلولی انجام نمی دهند.
اچ ای وی به خانواده‌ای از ویروس‌ها تعلق دارد که بعد از آلوده ساختن ژنوم سلول های میزبان خود را در آنجا مخفی ساخته و بدون داشتن تحرک و فعالیت در آنجا باقی می مانند. سلول اچ ای وی اکثرا به لنفوسیت‌های CD4 T حمله می‌کند. لنفوسیت CD4 T نوعی از سلول T می‌باشد که در واکنش سیستم ایمنی بدن دخیل می‌باشد.
زمانی که ویروس اچ ای وی خود را وارد کد ژنتیکی سلول CD4 T می‌سازد ممکن است فعال شده و با به دست گرفتن کنترل سلول T آن را مجبور به تولید سلول‌های مشابهی از خود ساخته که همگی آلوده به ویروس اچ ای وی می‌باشند. این ویروس در ادامه پروسه تکثیر سلولی T این سلول را که منبع اولیه آلودگی است، از بین می برد. داروهای ضد ویروسی با متوقف ساختن فعالیت عفونت اچ ای وی در واقع باعث اختلال در کار این ویروس می‌شوند که با به دست گرفتن کنترل سلول T باعث تکثیر این سلول آلوده می‌گردند.
مهر
