وی عنوان کرد: اما واقعیت این است که شادی واقعی زمانی بدست می‌آید که هر کس وظیفه خود را هم نسبت به خداوند و هم نسبت به خلق خدا انجام دهد، شادی و رضایت واقعی زمانی است که ما آن چیزی را که توان‌مان بود در جهت هدف‌های انسانی و الهی به منصه ظهور برسانیم، وگرنه چه فاید از خور خواب، خشم و شهوت، یعنی هر چه بیشتر خوردن و هر چه بیشتر داشتن و پوشیدن نمی‌تواند باعث شادی واقعی شود.
فدایی ادامه داد: بنابراین اگر جامعه به این سمت سوق داده شود بسیار خطرناک شود در واقع ما هم باید مفهوم حُزن و اندوه را بفهمیم و هم مفهوم شادی را زمانی که می‌کوشیم اندوه را از بین ببریم، و این میسر نمی‌شود مگر اینکه ما یک جامعه دینی واقعی داشته باشیم که هر کس در آن دیگری را خواهر و برادر خود ببیند، و نه اینکه آنها را به عنوان ابزاری برای هر چه بیشتر ثروت شدن و رسیدن به امکانات بنگرد، و یا خدای نکرده ما انسان‌ها را برای ابزار پیشرفت فردی قرار دهیم.
مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان کرد: بنابراین امیدوارم جامعه ما به سمت شادی واقعی که عنوان کردم حرکت کند.
تسنیم
