به گزارش شفا آنلاين،این تحقیقات توضیح میدهد که چرا افراد مسنتر برخی از عملکردهای خود را زودتر از سایر تواناییها از دست میدهند.
به گفته دانشمندان واحد علوم مغزی و شناختی شورای تحقیقات پزشکی دانشگاه کمبریج، برای مثال آنها ممکن است توانایی پرداخت قبوض را خیلی سریعتر از قابلیت انجام همزمان چند کار از دست بدهند.
این امر بدان دلیل است که بخش مغزی مسوول حل مشکلات که به فرد اجازه درک قبوض، برنامهریزی برای خرید یا تصمیمگیری را میدهد، سریعتر از بخش مسوول انجام همزمان چند کار رو به زوال میگذارد.
همچنین افراد در زمانهای متفاوت این قابلیتها را از دست میدهند زیرا بخشهایی از مغز افراد با سرعت متفاوتی نسبت به دیگران پیر میشود.
این یافتهها ایده قدیمی را که بر اساس آن با پیرتر شدن انسان، این گونه تواناییها با سرعت یکسانت تحلیل میروند به چالش میکشد.
به گفته دانشمندان، اهمیت این پژوهش بیشتر از آن جهت است که گفته میشود افراد در کشورهای صنعتی بیشتر زندگی کرده و از این رو جمعیت سالمندان افزایش مییابد.
مهارتهایی مانند درک قبوض جدید برق و آب یا برنامهریزی برای خرید به تواناییهای شناختی نسبتا سطح بالایی موسوم به «کارکردهای اجرایی» وابستهاند.
با افزایش سن، قابلیت انسان برای انجام کارکردهای اجرایی سریعتر از مهارتهای لازم برای انجام کارهای سادهتر یا تکراری مانند درست کردن چای یا طی کردن مسیر آشنا برای خرید تحلیل میرود.
کارکردهای اجرایی با لوب فرونتال مغز به ویژه قشر پیشپیشانی مرتبط است. این ناحیه سریعتر از نواحی دیگر با بالا رفتن سن از بین میرود.
پیش از این دانشمندان تصور میکردند که با تحلیل رفتن این بخش مغز، همه کارکردهای اجرایی با سرعت مشابه از بین میروند اما تحقیقات جدید نشان داد که این دیدگاه خیلی ساده است و بخشهای مختلف لوپ پیشپیشانی با سرعتهای متفاوت پیر میشوند.
دانشمندان به بررسی دادههای آزمایشات شناختی مختلف از 600 نفر پرداخته و نمونههای مختلف بافت مغزی در بخشهای مغز را اندازهگیری کردند. همه افراد از سنین بین 18 تا 88 سال برخوردار بودند.
آنها دو مهارت متمایز مرتبط با بخشهای خاص مغز را شناسایی کردند که اولی، مهارت انجام چند کار به طور همزمان و دیگری هوش سیال یا قابلیت حل مشکل بود.
توانایی حل مشکل به افراد اجازه میدهد تا منطقی فکر کرده، تصمیمگیری کنند و با استفاده از منطق به جای آزمایش و خطا به انجام کارهایشان بپردازند.
نتایج این پژوهش در مجله Nature Connections منتشر شده است.