به گزارش شفاآنلاین،رفتارشناسان، روانکاوان و متخصصان تلاش میکنند راههایی برای مقابله با بیخوابی پیدا کنند تا بتوانند به بیماران کمک کنند.
در فرانسه 20 میلیون نفر از بیخوابی رنج میبرند و در آمریکا نیز 50 درصد از جمعیت سنین 13 به بالا، از بیخوابی یا کمخوابی شکایت دارند.
«اورلی مایز مازل» روانشناس و متخصص در خواب گفت: ساعت خواب در سال 2008 در فرانسه به طور متوسط 7 ساعت و 20 دقیقه بوده است اما امروز 7 ساعت و 13 دقیقه است؛ این یک هشدار است چون شمارش معکوس آغاز شده است.
وی افزود: ما برای جلوگیری از آسیبها و عواقب بیخوابی یا کم خوابی واقعاً نیاز به یادگیری خوابیدن داریم اما چگونه ؟
یافتن راه مناسب
شخص بیخواب باید هر شب راهی مناسب برای خواب پیدا کند؛ برخی افراد به دلیل کار با کامپیوتر، برخی به علت گشت و گذار در شبکههای اجتماعی و برخی به دلیل کارهای هنری و خلاقیتها، ساعت 3 صبح میخوابند؛ برخی با به رختخواب رفتن هم نمیتوانند زود بخوابند زیرا رختخواب به محلی برای نشخوارهای ذهنی و اضطرابها تبدیل شده است.
«اورلی مایر مازل» گفت: افرادی که از بیخوابی رنج میبرند زمان کمتری در رختخواب سپری میکنند؛ این افراد باید به مدت یک ماه زمان خواب، احساس و شکل خوابیدن و برنامه روزانه خود را یادداشت کنند. بیماران نیاز دارند احساس آنها درک شود به همین منظور اکثراً در گفتههای خود غلو میکنند.
فرد کم خواب یا بیخواب باید یک تحقیق واقعی را شروع کند و هر چیزی که مربوط به خواب وی میشود را ذکر کند تا بتوان او را روان درمانی کرد؛ چگونگی خواب در خانواده و مشکلات خوابی بیمار و روانکاوی میتواند در بهبود خواب بیمار تأثیر داشته باشد.
از برخی کارها باید اجتناب کرد، برای مثال یک وان پر از آب گرم در شب احساس آرامش میدهد اما مانع خواب میشود؛ درجه حرارت بدن باید پایین بیاید تا فرد بتواند بخوابد، چرت بعد از ناهار باید کمتر از 20 دقیقه باشد تا فرد بیخواب، شب به راحتی بخوابد.
کامپیوتر، تلفن همراه و هر چیزی که باعث بیخوابی میشود را باید در ساعت خواب، کنار گذاشت؛ بنابراین برای یک خواب خوب شبانه باید همه جوانب را سنجید و درست عمل کرد چون هر عملی ممکن است موجب بیخوابی یا دیرخوابی شود.
فارس
رفتارشناسان، روانکاوان و متخصصان تلاش میکنند راههایی برای مقابله با بیخوابی پیدا کنند تا بتوانند به بیماران کمک کنند.
در فرانسه 20 میلیون نفر از بیخوابی رنج میبرند و در آمریکا نیز 50 درصد از جمعیت سنین 13 به بالا، از بیخوابی یا کمخوابی شکایت دارند.
«اورلی مایز مازل» روانشناس و متخصص در خواب گفت: ساعت خواب در سال 2008 در فرانسه به طور متوسط 7 ساعت و 20 دقیقه بوده است اما امروز 7 ساعت و 13 دقیقه است؛ این یک هشدار است چون شمارش معکوس آغاز شده است.
وی افزود: ما برای جلوگیری از آسیبها و عواقب بیخوابی یا کم خوابی واقعاً نیاز به یادگیری خوابیدن داریم اما چگونه ؟
یافتن راه مناسب
شخص بیخواب باید هر شب راهی مناسب برای خواب پیدا کند؛ برخی افراد به دلیل کار با کامپیوتر، برخی به علت گشت و گذار در شبکههای اجتماعی و برخی به دلیل کارهای هنری و خلاقیتها، ساعت 3 صبح میخوابند؛ برخی با به رختخواب رفتن هم نمیتوانند زود بخوابند زیرا رختخواب به محلی برای نشخوارهای ذهنی و اضطرابها تبدیل شده است.
«اورلی مایر مازل» گفت: افرادی که از بیخوابی رنج میبرند زمان کمتری در رختخواب سپری میکنند؛ این افراد باید به مدت یک ماه زمان خواب، احساس و شکل خوابیدن و برنامه روزانه خود را یادداشت کنند. بیماران نیاز دارند احساس آنها درک شود به همین منظور اکثراً در گفتههای خود غلو میکنند.
فرد کم خواب یا بیخواب باید یک تحقیق واقعی را شروع کند و هر چیزی که مربوط به خواب وی میشود را ذکر کند تا بتوان او را روان درمانی کرد؛ چگونگی خواب در خانواده و مشکلات خوابی بیمار و روانکاوی میتواند در بهبود خواب بیمار تأثیر داشته باشد.
از برخی کارها باید اجتناب کرد، برای مثال یک وان پر از آب گرم در شب احساس آرامش میدهد اما مانع خواب میشود؛ درجه حرارت بدن باید پایین بیاید تا فرد بتواند بخوابد، چرت بعد از ناهار باید کمتر از 20 دقیقه باشد تا فرد بیخواب، شب به راحتی بخوابد.
کامپیوتر، تلفن همراه و هر چیزی که باعث بیخوابی میشود را باید در ساعت خواب، کنار گذاشت؛ بنابراین برای یک خواب خوب شبانه باید همه جوانب را سنجید و درست عمل کرد چون هر عملی ممکن است موجب بیخوابی یا دیرخوابی شود.
- See more at: http://farsnews.com/newstext.php?nn=13930917000090#sthash.ZmJKQPto.dpufرفتارشناسان، روانکاوان و متخصصان تلاش میکنند راههایی برای مقابله با بیخوابی پیدا کنند تا بتوانند به بیماران کمک کنند.
در فرانسه 20 میلیون نفر از بیخوابی رنج میبرند و در آمریکا نیز 50 درصد از جمعیت سنین 13 به بالا، از بیخوابی یا کمخوابی شکایت دارند.
«اورلی مایز مازل» روانشناس و متخصص در خواب گفت: ساعت خواب در سال 2008 در فرانسه به طور متوسط 7 ساعت و 20 دقیقه بوده است اما امروز 7 ساعت و 13 دقیقه است؛ این یک هشدار است چون شمارش معکوس آغاز شده است.
وی افزود: ما برای جلوگیری از آسیبها و عواقب بیخوابی یا کم خوابی واقعاً نیاز به یادگیری خوابیدن داریم اما چگونه ؟
یافتن راه مناسب
شخص بیخواب باید هر شب راهی مناسب برای خواب پیدا کند؛ برخی افراد به دلیل کار با کامپیوتر، برخی به علت گشت و گذار در شبکههای اجتماعی و برخی به دلیل کارهای هنری و خلاقیتها، ساعت 3 صبح میخوابند؛ برخی با به رختخواب رفتن هم نمیتوانند زود بخوابند زیرا رختخواب به محلی برای نشخوارهای ذهنی و اضطرابها تبدیل شده است.
«اورلی مایر مازل» گفت: افرادی که از بیخوابی رنج میبرند زمان کمتری در رختخواب سپری میکنند؛ این افراد باید به مدت یک ماه زمان خواب، احساس و شکل خوابیدن و برنامه روزانه خود را یادداشت کنند. بیماران نیاز دارند احساس آنها درک شود به همین منظور اکثراً در گفتههای خود غلو میکنند.
فرد کم خواب یا بیخواب باید یک تحقیق واقعی را شروع کند و هر چیزی که مربوط به خواب وی میشود را ذکر کند تا بتوان او را روان درمانی کرد؛ چگونگی خواب در خانواده و مشکلات خوابی بیمار و روانکاوی میتواند در بهبود خواب بیمار تأثیر داشته باشد.
از برخی کارها باید اجتناب کرد، برای مثال یک وان پر از آب گرم در شب احساس آرامش میدهد اما مانع خواب میشود؛ درجه حرارت بدن باید پایین بیاید تا فرد بتواند بخوابد، چرت بعد از ناهار باید کمتر از 20 دقیقه باشد تا فرد بیخواب، شب به راحتی بخوابد.
کامپیوتر، تلفن همراه و هر چیزی که باعث بیخوابی میشود را باید در ساعت خواب، کنار گذاشت؛ بنابراین برای یک خواب خوب شبانه باید همه جوانب را سنجید و درست عمل کرد چون هر عملی ممکن است موجب بیخوابی یا دیرخوابی شود.