درحالی که نتایج به دست آمده در سه پژوهش دیگر در هند و آفریقا حاکی از موثر نبودن روش درمانی چهار ماهه بود، محققان این مرکز اعلام کردند که این روش درمانی جدید از عملکرد بهتری در مقایسه با روش استاندارد شش ماهه برخوردار است.
آزمایش بالینی این روش از سال ۲۰۰۷ بر روی ۷۷۰ بیمار که پیش از این تحت هیچ نوع درمان سل قرار نگرفته بودند، انجام شد؛ این بیماران تحت چهار رژیم درمانی مختلف و یک گروه کنترل شامل ۱۶۰ بیمار نیز تحت درمان استاندارد شش ماهه قرار گرفتند.
در چهار رژیم درمانی مختلف، سه رژیم شامل ترکیبی از چهار داروی
ریفامپیسین، ایزونیازید، پیرازینامید و اتامبوتول به همراه داروی موکسی
فلوکساسین بودند که بمدت دو ماه برای بیماران تجویز شدند. در دو ماه بعدی،
ترکیبی از داروهای مورد استفاده در درمان استاندارد شش ماهه با سطوح متغییر
و در فواصل مختلف در کنار آنتی‌بیوتیک موکسی فلوکساسین تجویز شدند.
از سه گروه در رژیم درمانی چهار ماهه، ۹۶ درصد بیمارانی که ترکیبی از
ریفامپیسین، ایزونیازید، اتامبوتول و موکسی فلوکساسین را در دو ماه آخر
درمان دریافت کرده بودند، درمان شدند که میزان بهبود در روش استاندارد شش
ماهه ۹۱ درصد گزارش شد.
درصد عود برای بیمارانی که با رژیم نخست تحت درمان قرار گرفته بودند، ۴/۶ درصد اعلام شد که مشابه میزان عود در افراد تحت درمان با روش استاندارد بود. همچنین نتیجه آزمایش خلط برای انتقال بیماری در ۹۲ درصد بیمارانی که درمان جدید را دریافت کردند، (پس از دو ماه از شروع درمان) منفی گزارش شد که این میزان در گروه تحت درمان استاندارد ۷۴ درصد بود.
به گفته محققان، موکسی فلوکساسین یک داروی بالقوه در خانواده آنتی‌بیوتیک‌های کینولون محسوب می‌شود که در عین داشتن عوارض جانبی، نگران‌کننده نیستند. نتایج این دستاورد در کنگره جهانی سلامت ریه در بارسلونا اسپانیا ارائه شد.
