تاثیر آسم بر باروری زنان

به گزارششفا آنلاين،تحقیقات نشان می‌دهد زنان مبتلا به آسم برای بچه‌دار شدن باید بیشتر انتظار بکشند و تاثیر بیماری بر باروری زنان مبتلا با افزایش سن بیشتر می‌شود. دانشمندان معتقدند التهاب مزمن ناشی از آسم باعث می‌شود استقرار تخمک بارور شده در رحم در شروع بارداری دشوار شود.

مطالعه هم‌گروهی (کوهورت) که در دانمارک روی 15 هزار و 250 دو قلوی مونث انجام و نتایج آن در نشریه تنفسی اروپا منتشر شده است، نشان می‌دهد که ۲۷ درصد زنان مبتلا به آسم یکسال یا بیشتر برای باردار شدن باید صبر کنند در حالیکه این میزان برای زنانی که آسم ندارند ۲۱.۶ درصد است.

براساس این تحقیق ۲۳.۸ درصد زنان مبتلا به آسم که بخوبی درمان شده‌اند مشکل بارداری دارند اما در آنها که درمان نشده‌اند این میزان به ۳۰.۵ درصد می‌رسد.

با اینکه در مجموع تعداد فرزندان در زنان مبتلا به آسم فرقی با زنان دیگر ندارد اما این تحقیق نشان می‌دهد زنان مبتلا به آسم که بیش از سی سال دارند برای بارداری باید بیشتر از زنان دیگر صبر کنند.

دکتر الیزابت یول‌گید، محقق ارشد این پژوهش می‌گوید: "اگرچه ما متوجه شدیم زنان مبتلا به آسم برای حامله شدن باید بیشتر انتظار بکشند، یافته‌های ما نشان می‌دهد اگر زنان مبتلا دارویشان را مصرف و بیماری را کنترل کنند این انتظار کوتاه می‌شود."

دکتر یول‌گید می‌گوید: "نتایج کلی نشان می‌دهد زنان مبتلا به آسم به اندازه زنان دیگر بچه‌دار می‌شوند چرا که زنان مبتلا به آسم معمولا در سنین پایین‌تر بچه‌دار می‌شوند."

دبورا وادل، از انجمن آسم بریتانیا می‌گوید: "برای سلامت مادر و جنین حیاتی است که آسم بخوبی درمان شود و زنان باردار باید در دوران حاملگی مصرف دارو را ادامه دهند."


آسم در ایران

در ایران آمارهای مختلفی درباره شیوع آسم وجود دارد اما روشن است که در ایران هم مثل دیگر کشورهای دنیا در سال‌های اخیر آسم شیوع بیشتری داشته است.

در گزارش "بار جهانی آسم" که در سال ۲۰۰۳ میلادی (۱۳۸۲ خورشیدی) منتشر شد میزان شیوع آسم در ایران در کل جمعیت حدود ۵.۵ درصد و در دوران کودکی حدود ۱۰ درصد برآورد شده بود.

اما چهار سال بعد دکتر کامران باقری لنکرانی وزیر بهداشت وقت "آسم را دهمین عامل عمر از دست رفته در ایران" دانست و گفت این بیماری "تقریبا در بین ۱۰ درصد مردم ایران شایع است."

در همان سال دکتر مصطفی معین، رئیس انجمن آسم و آلرژی ایران، تغییر سبک زندگی از شیوه روستایی به شهری را عامل گسترش آسم و آلرژی ذکر کرد و گفت: "آمار شیوع آسم در کشور ما بین ۵ تا ۱۵ درصد است و 6.5 میلیون نفر در ایران آسم دارند."

در تهران با توجه به مساله آلودگی هوا شیوع علائم بیماری آسم (تنگی نفس، خس خس سینه و سرفه) تا ۳۵ درصد برآورد شده است.

آسم درمان قطعی ندارد اما با درمان دارویی و مراقبت‌هایی از قبیل پرهیز از سیگار، هوای آلوده و مواد حساسیت‌زا مبتلایان می‌توانند زندگی عادی داشته باشند.


آسم (Asthma) چیست؟

آسم یک کلمه یونانی قدیمی به معنی نفس زدن است. به طور کلی، در این بیماران تماس راه های هوایی، افزایشی واکنشی نسبت به محرک های مختلف ( که در انسان های طبیعی و نرمال این واکنش ها دیده نمی شود) را نشان می دهد. به دنبال این محرک یک افزایش تحریک پذیری در راه های هوایی این ها به وجود می آید و متعاقب آن راه های هوایی تنگ شده و نفس کشیدن برای فرد مشکل می شود و فرد دچار علایم آسم می گردد.

این بیماری در چه افرادی بیشتر دیده می شود؟

شیوع این بیماری از 15-5 درصد در بین افراد می باشد و بیشتر، افراد زیر 12 سال دچار آسم می شوند. حدود 50 درصد افرادی که آسم دارند، زیر سن 12 سالگی، 25 درصد قبل از 40 سالگی و 25 درصد بعد از 40 سالگی به آسم مبتلا شده اند.

نسبت ابتلا در مردان به زنان حدود 2 به 1 می باشد، ولی بعد از بلوغ این اختلاف شیوع از نظر جنسی برطرف می شود و تقریباً هر دو جنس به یک اندازه مبتلا می شوند.

بیماری آسم بر چند نوع می باشد؟

بیماری آسم انواع مختلفی دارد. یک نوع از انواع آسم که به نام "آسم آلرژیک" خوانده می شود معمولاً در سنین کودکی و جوانی بیشتر دیده می شود و زمینه "حساسیت" بزرگ ترین عامل خطر برای بروز آن می باشد.

بزرگ ترین گروه مستعد ابتلا به "آسم آلرژیک" ، افرادی هستند که در سنین پایین تر دچار آسم شده اند و اگر بیشتر دقت شود معمولاً در یکی از افراد خانواده این بیماران، سابقه ای از حساسیت وجود دارد.

 این حساسیت ممکن است یک حساسیت فصلی باشد که با علایمی مانند عطسه، آبریزش بینی، خارش حلق، قرمزی و خارش چشم خود را نشان می دهد و یا به صورت یک حساسیت پوستی باشد.

نوع دیگر آسم، غیرآلرژیک می باشد. البته این تقسیم بندی، تقسیم بندی کاملی نیست و ممکن است بعضی از افراد در هیچ کدام از این تقسیم بندی ها نگنجند.

عوارض آسم

عوارض آسم شامل، کاهش توانایی فعالیت بدنی و ورزش کردن، کمبود خواب، باریک شدن دائم راه‌های هوایی (برونش‌ها)، بستری شدن در بیمارستان، سرفه دائمی، مشکل تنفسی و تغییرات عملکرد ریوی است.



برترین ها