اغلب ما زمانی که در رژیم هستیم تمام قواعد رژیم را رعایت می‌کنیم ولی زمانی که به یک مهمانی دعوت می‌شویم با دیدن دوستان و دعوت آنان به خوردن وسوسه می‌شویم. این جمله که یک روز ناپرهیزی در غذا مشکلی ایجاد نمی‌کند و از فردا دوباره رژیم خود را رعایت کن می‌تواند جمله بسیار مخربی باشد. آنگاه که با دوستان در مهمانی‌ها مشغول خوردن می‌شویم دیگر کنترل خود را از دست می‌دهیم و تمام زحمات دوره رژیم به هدر می‌رود زیرا در بسیاری از حالات عذاب وجدان روز بعد باعث می‌شود که به این فکر کنیم که شب گذشته همه زحمات رژیم را هدر دادیم و رژیم دیگر فایده و سودی ندارد و دوباره باید از اول شروع کرد.
شروع کردن دوباره رژیم و روبرویی با سختی‌های آن اراده ای قوی تر از اراده مرتبه اول می‌خواهد و حال آنکه تمام دشواری‌های رژیم را دیده‌ایم کمتر به رژیم دوباره تن می‌دهیم و این باعث می‌شود تا به وزن گذشته و عادات غذایی پُرچرب گذشته بازگردیم که تمام این مسائل از آن مهمانی و یا روز تقلب شروع می‌شود.
2. برنامه‌های کوتاه و یا هفت روزه
گرفتن و رعایت رژیم‌های کوتاه که گاهی در تلویزیون و یا مجلات مشاهده می‌کنیم تا حدود زیادی موثر است. در اکثر آنان برنامه‌هایی کوتاه مدت ارائه می‌شود که پاسخگوی کوتاه مدت رژیم غذایی شما است، ولی در بلند مدت بسیار مخرب ظاهر می‌شوند زیرا خوردن غذاهای تکراری در دوره بلند مدت نمی‌تواند ویتامین‌های مورد نیاز بدن را تامین کند و این باعث می‌شود که بدن تا حدود زیادی خسارت‌های جبران ناپذیری ببیند.
بنابر این برنامه‌های غذایی رژیم‌های کوتاه مدت فقط برای دوره‌های کوتاه مدت می‌توانند مفید واقع شوند و در بلند مدت ضررهای زیادی به جا می‌گذارند. براین اساس برای کاهش وزن زیاد باید از این رژیم‌ها دوری کنید.
3. خودمان باید تصمیم بگیریم چه بخوریم و چه نخوریم
بیشتر کسانی که به همراه پدر و یا مادر خود زندگی می‌کنند، دیگران را در اضافه وزن خود مقصر می‌دانند. در بسیاری از موارد فرزندان از اینکه مادرشان هر روز از آنان با غذاهای پُرچرب و یا چاق کننده پذیرایی می‌کردند ناراحت و دلخور هستند و وی را مقصر اصلی می‌دانند. ولی همواره باید به این نکته توجه داشته باشیم هیچ کسی جز خودمان تصمیم نمی‌گیرد که چه بخوریم و چه نخوریم. بنابراین مقصر دانستن دیگران هیچ گونه کمکی به کاهش وزن ما نمی‌تواند بکند و فقط باعث می‌شود تا خود را از قضیه تبرئه کنیم و به فکر حل مشکل نباشیم چون خود را مسئول این مشکل نمی‌دانیم.
