با این حال، بسیاری از کودکان مبتلا به رتینوبلاستوما نامزدهای خوبی برای تجربه‌کردن این تکنیک نیستند چون کاتترها در مقایسه با شریان‌های کوچک، بزرگ بوده و جریان‌یافتن خون به چشم را محدود می‌کنند. این امر موجب بروز نوعی فشار می‌شود که جریان خون و شیمی‌درمانی را از چشم و تومور دور می‌کند.
محققان در بیمارستان سینسیناتی، «تکنیک همجوشی دو کاتتر» را ارائه داده‌اند که شامل متورم‌کردن بالنی ریز در عروق کاروتید خارجی است تا مانع از بروز فشار شود و جریان‌یافتن مواد شیمی‌درمانی و خون به چشم و تومور را تضمین کند.
دانشمندان با اعمال دارویی به نام verapamil تکنیک خود را ارتقا دادند چون این دارو جریان‌یافتن مواد شیمی‌درمانی به تومور را افزایش می‌دهد و توانایی تومور در پمپاژکردن این مواد به بیرون (پیش از عملکرد آن‌ها روی تومور) را مسدود می‌کند. این تکنیک ایمن و کارآمد بوده و برای ارائه شیمی‌درمانی به چشم به ویژه در بیماران مبتلا به رتینوبلاستوما (که نمی‌توانند از درمان همجوشی معمولی استفاده کنند) قابل اعمال است.
از 19 چشم متعلق به 17 بیمار در این مطالعه، 11 چشم با شیوه جدید نجات یافتند. با این حال، مطالعات بیشتری روی تکنیک جدید دو کاتتر ادامه دارد و مزیت‌های آن باید در تحقیقات بالینی بزرگ‌تر تایید شوند.
جزئیات این دستاورد علمی در نشریه Neurointerventional Surgery منتشر شده است.
