شفا آنلاين-یکی از مشکلاتی که در ناحیه پا رخ میدهد و بر زیبایی آن تاثیر میگذارد، ترک پا و به خصوص ترک پاشنه پا است.
به گزارششفا
آنلاين،این مساله در خانمها نسبت به
آقایان شیوع بیشتری دارد.کف پا به دلایل متعددی ترک میخورد.
یکی از
علتهای شایع آن، راه رفتن مداوم روی فرش، موکت و سطحهای زبر است.افرادی
که پا برهنه راه میروند بر اثر سایش کف پا دچار این مشکل میشوند.برای از
بین بردن این مشکل، کافی است در طول روز از جوراب یا دمپایی استفاده کنید
تا پاها کمتر با سطوح زبر تماس داشته باشند.هنگام خواب نیز پاها را با
کرمهای مخصوص ترک پا ماساژ دهید.
شستن پاها و ترک پا
البته شستن بیش از حد پاها نیز یکی از دلایل خشکی پا به خصوص میان
خانمهای خانه دار است.برای رفع این مشکل بهتر است پس از هر بار شستن پاها،
آنها را با حوله نرم کاملا خشک کرده و سپس از کرمهای مرطوب و چرب کننده
برای حفظ زیبایی و سلامت پاها استفاده کنید.
وراثت و ترک پا
گاهی هم ترک کف پا میتواند به دلیل جنبههای وراثتی باشد.در این شرایط
برای برطرف کردن این عارضه لازم است از نرم کنندهها، مانند وازلین طبی
استفاده شود و در کنار آن با پوشاندن پاها، آنها را از آسیبها حفظ کرد.
عفونت و ترک پا
گاهی عفونتهای باکتریایی و قارچی موجود بر ترکهای سطح کف پا ممکن است
باعث مقاومت ترکها شود. بنابراین برای درمان ترک پا بهتر است ابتدا
عفونتها را از بین ببرید.ترکهای عمیق پا حاصل خشکی زیاد پوست و در برخی
مواقع اگزمای پوستی است و درمان آن چرب و مرطوب نگه داشتن پا در شرایط خشکی
پوست است.
وقتی ترک پا بسته میشود
اگر در عمق ترکهای پا، عفونتهای باکتریایی و قارچی نشت کرده باشد، باعث
بسته شدن ترکها میشود که درمان و رفع ترکها را به تعویق میاندازد.در
این شرایط درمانهای آنتی باکتریال ضدمیکروبی و ضدقارچی در ترکهای مقاوم
با استفاده از پمادهای ضدالتهاب، نرم کننده و چرب کننده تأثیر زیادی دارند.
یائسگی و ترک پا
در اغلب خانمها بعد از یائسگی، شاهد ضخیم شدن پوست کف پا هستیم که به آن
کلفتی کف پای دوران یائسگی گفته میشود.در مواردی که ضخیم شدن کف پا به
دلیل وراثت و یا بعد از دوران یائسگی است، پیشگیری از آن ممکن نیست و
میتوان با استفاده از کرمهای مرطوب کننده کف پا را نرم و تا حدودی از خشک
شدن و ترکیدن پوست پیشگیری کرد.تشخیص اینکه ترک پاشنه پا به دلیل بیماری
است یا نه، با پزشک است. برای تشخیص این بیماری، آزمایش قارچ یا نمونه
برداری بافتی انجام میشود.
سنگ پا؛ دوست ترک پا یا دشمن آن؟
گاهی افراد از سنگ پا برای زدودن این بافتهای ضخیم و مرده کمک میگیرند
که در اینباره باید گفت هرچند استفاده از سنگ پا اشکالی ندارد، اما در بعضی
از موارد مانند بیماری پسوریازیس میتواند باعث تشدید بیماری شود؛بنابراین
توصیه میشود افراد قبل از استفاده از سنگ پا به یک پزشک متخصص مراجعه
کنند و از ترکیبات کراتولیتیک که پزشک تجویز میکند و باعث نرم شدن
لایههای ضخیم شاخی کف پا میشود، استفاده کنند.
دکتر گلشنی، متخصص پوست
درباره ترک کف پا میگوید: «بافت شاخی کف پا به دلیل اینکه خارجیترین قسمت
پوست را تشکیل میدهد و قطر زیادی دارد و به خصوص به دلیل اینکه تمام وزن
بدن بر روی پای فرد است، ممکن است که ترک بخورد و این مشکل بیشتر در افرادی
که وزن زیادی دارند بروز میکند.ساده ترین راه برای پیشگیری از ترک خوردن
کف پا و بین انگشتان پا، چرب کردن دائمیآن با وازلین و اوسرین است و اگر
این کار به صورت روزانه انجام شود از بروز این مشکل جلوگیری میشود و
همچنین افراد نباید از کفشهای دارای پاشنه بلند و یا کفشهای تنگ که امکان
تنفس را برای پا مشکل میکند استفاده کنند.برای جلوگیری از تعریق زیاد پا،
بایستی از پوشیدن کفشهایی که کف پلاستیکی دارند خودداری شود چرا که مانع
از تبخیر عرق کف پا شده و محلی مناسب برای رشد انواع باکتری و میکروب و
قارچ بهوجود میآورد.
استفاده از کفشهایی که از چرم طبیعی ساخته شده اند
به افراد توصیه میشود و در حال حاضر هم کفشهایی وارد بازار شده است که
امکان تنفس برای کف پای فرد وجود دارد.افراد باید توجه داشته باشند که
نباید پا به مدت طولانی در کفش باشد و حتما از جوراب نخی استفاده کنند، چرا
که جورابهای پلاستیکی مشکلات بسیاری را ایجاد میکند.
همچنین بعد از تمام
شدن ساعت کاری، شستشوی روزانه پا با آب سرد و یا ولرم و صابون، فراموش نشود
و چیزی که در این میان بسیار مهم است این است که حتما بعد از شستشوی پا،
آن را با حوله جداگانهای خشک کنند و شستن پا به تنهایی کفایت نمیکند و به
خصوص بایستی بین انگشتان پا به خاطر محیط گرم و مرطوب که مستعد رشد
قارچها در کنارههای ناخن هستند شستشو داده شود.برای جلوگیری از انتقال
قارچها در استخر و سونا از افراد به یکدیگر نباید از کفش و دمپایی مشترک
که بهترین عامل انتقال قارچها مثل زگیل هستند استفاده شود و حالت فرورفتگی
در کف پا از علائم رشد برخی باکتریها در شخص است.همچنین پوسته ریزی،
قرمزی و خارش و تغییر رنگ یا تغییر فرم ناخنها و بوی بد پا از علائم
ابتلای شخص به قارچ است.»
آرمان