پروفسور واتر ميشل از دانشگاه كلمبيا معتقد است درد رواني شكست عشقي مشابه دردي فيزيكي است و بايد مشابه يك درد فيزيكي درمان شود.
وي همچنين معتقد است صحبت كردن درباره اين تجربه تلخ با دوستان تنها ميزان افسردگي فرد را افزايش مي‌دهد و توصيه مي‌كند تا حد ممكن از فكر كردن به موضوعي كه باعث اندوهگين شدن فرد مي‌شود، جلوگيري به عمل آيد.
به گفته وي، تجربه طرد‌شدگي در قالب درد فيزيكي تنها يك استعاره شاعرانه نيست، قلب شكسته و درد روحي خود را در قالب درد فيزيكي نمايش مي‌دهند. زماني كه به تصوير فردي نگاه مي‌كنيد كه قلبتان را شكسته، همان منطقه از مغز فعال مي‌شود كه در زمان سوختگي دست فعال خواهد‌شد.
ميشل مي‌گويد اگر در جواب دردودل‌هاي دوستتان به او بگوييد دو آسپيرين بخور و فردا صبح به من زنگ بزن، شايد كمي سنگدل به نظر بياييد، اما اين‌درمان پايه‌اي علمي دارد. پژوهش‌هاي پيشين نيز نشان داده‌بودند كه افرادي كه دچار دل‌شكستگي مي‌شوند، احساسي مشابه با درد فيزيكي را تجربه مي‌كنند.
در اين مطالعه جديد مصرف مسكن‌هاي بدون نسخه، از قبيل آسپيرين يا ايبوپروفن نسبت به دارونماها در التيام دردهاي عاطفي موفق‌تر عمل مي‌كنند. همچنين ميشل مي‌گويد عاقلانه‌تر آن است كه اين تجربه به صورت مداوم تكرار و ياد‌آوري نشود و از دوردست به آن نگاه شود. در حقيقت تجربيات منفي تنها بايد براي بررسي دليل وقوع آنها بررسي شوند و به تدريج بايد از آنها عبور كرد.
به گفته ميشل، بازگويي و ياد‌آوري مداوم اين تجربيات تنها حال روحي فرد را وخيم‌تر مي‌كند و شدت افسردگي آنها را افزايش مي‌دهد. از اين رو حفظ فاصله با تجربه شكست به آنها امكان مي‌دهد ديدگاهي عيني‌تر از وضعيت خود به دست آورند بدون اينكه درد آنها تشديد شود. تكنيك حفظ فاصله مي‌تواند فشار خون فرد را كه تحت استرس عاطفي بالا مي‌رود را پايين نگه دارد.
