کاهش سن مصرف روانگردان‌ها

شفاآنلاین:سلامت>در منابع رواشناسی این نکته همواره مورد توجه بوده که انسان ها همیشه به شادی احتیاج دارند. در واقع شادی نیاز طبیعی و غیر قابل انکار انسان هاست و نمی‌توان آن را نادیده گرفت ولی باید به چگونه برآورده کردن این نیاز توجه ویژه‌ای داشت. از سوی دیگر، انسان ها تمایل دارند شادی در درجه اول به صورت گروهی باشد، چون طبیعت انسان اجتماعی است. به عبارت دیگر وقتی شادی گروهی باشد انسان لذت بیشتری می برد. همچنین این نیاز بر پایه های زیست شناختی و مبتنی بر نیاز فیزیولوژیک است. از این رو انسان حتما به دنبال برطرف کردن این نیاز می رود. اگر شرایط شادی در محیط به درستی فراهم نشود انسان به صورت غیر طبیعی نیازهای خود را برآورده می کند. بنابراین وقتی افراد از شادی های غیر ناکارآمد، کاذب و نادرست مصرف روان گردان ها و مواد محرک استفاده می کنند به نظر می رسد که فکر می کنند شرایط شادی فراهم نیست. بر همین اساس عده ای به سمت ارضای نادرست احساسات خود می روند که می تواند به صورت مصرف گروهی یا فردی مواد محرک و روان‌گردان‌ها باشد. وقتی شرایط محیطی امکان لذت بردن ناشی از شادی را به افراد نمی دهد برخی به دنبال لذت های زیر زمینی و مخرب از جمله مصرف روانگردان ها می روند که باید برای آن فکری اساسی کرد، چرا که بسیاری از جوانان به علت فقدان شادی گرفتار مخدرهایی شده اند که مسیر زندگی شان را به بیراهه کشانده است. بنابراین ضروری است که روش های جایگزین و شادی آور برای نوجوانان و جوانان ایجاد شود، چرا که نخستین علت مصرف روانگردان ها کسب شادی و لذت هایی است که فقدان آن به شدت احساس می شود و همین مساله منجر شده که جوانان به مصرف انواع روانگردان ها سوق یافته و گرایش پیدا کنند.
تبعات مصرف مواد محرک
به گزارش شفا آنلاین:روانگردان ها برای افزایش انرژی کاذب بیشتر مصرف می شوند و تبعات متفاوت و آثار سویی به دنبال دارند. به حدی که به شدت روی سیستم ها و عملکرد مغزی تاثیر گذاشته و باعث توهم، سوء ظن، هذیان و … در مصرف کننده‌ها می شود. همچنین از عوارض دیگر روانگردان ها دیدن یا شنیدن صداهایی است که به مصرف کنندگان دستور کارهای خطرناک را می دهند. این در حالی است که وقتی مصرف مواد مخدر زیاد می شود به تبع آن سن افراد نیز پایین می آید. همچنین آسیب های اجتماعی پیرو مصرف روانگردان ها ایجاد می‌شوند و طلاق، خشونت خانگی، کودک آزاری، میل به شرجویی و پرخاشگری‌های خیابانی، همسرآزاری و … ماحصل آن است که بارها و بارها در جامعه شاهد آن بوده ایم. حتی درجه تحمل مصرف کنندگان نیز پایین می آید و آستانه صبرشان خدشه دار می شود، در حالی که قدرت تصمیم گیری در این افراد نیز از بین می رود. علم روانشناسی درباره هیجان ها می گوید: «شادی ملات روابط اجتماعی است. همان طور که ملات در ساخت و ساز و چسباندن اجزای مختلف در کنار هم کارساز است، شادی هم باعث کارکرد صحیح روابط انسان ها می شود.» وقتی شادی های واقعی وجود ندارند خود به خود بستر شادی‌های کاذب فراهم می شود. از این رو کاهش میزان روابط عاطفی خانواده‌ها از جمله روابط فرزندان با والدین ناشی از نبود شادی و توسل به شادی های کاذب است که این مساله در جامعه به وضوح دیده می شود.
شیوع مصرف روانگردان ها در جامعه
ایران در کنار تولید کننده اصلی مواد افیونی دنیا یعنی افغانستان است. در واقع کشور ما محل ترانزیت مواد است. با وجود تلاش های زیادی که نیروهای مختلف و مسئول می کنند بخشی از این مواد وارد کشور ما می شود. از طرف دیگر به علت سودآوری برخی افراد انواع مواد شادی زا را از کشورهای دیگر وارد کرده و به قاچاق انواع مواد دامن می زنند. ضمن اینکه ممکن است در این زمینه برنامه ریزی های خاصی نیز صورت گرفته باشد که نمی توان آنها را نادیده گرفت. با توجه به این مساله عده ای می دانند که در کشور ما حد و مرز شادی مشخص نیست و اینکه چه میزانی از این شادی خوب است و چه میزانی بر اساس مقررات پذیرفتنی است. کسانی هستند که می خواهند که از این طریق به کشور ما ضربه وارد کنند، چرا که در کشور ما هم ابهاماتی در این زمینه وجود دارد که تصریح نشده و روشن نمی شود. بنابراین روی شادی های کاذب سرمایه گذاری می کنند، یعنی انواع و اقسام روش هایی که از طریق آن کسب لذت می شود؛ مصرف روانگردان و مواد محرک بخشی از آن است. از این رو باید با شادی های قانونی، حلال و مشروع حد و مرز شادی را در کشور گسترش دهیم تا جوانان به سمت شادی های کاذب کشیده نشوند، چرا که در این صورت باید هزینه های بیشتری را برای درمان آنها متحمل شد، در حالی که تبعات مصرف روانگردان ها نیز انکارناپذیر است و معضلاتی دیگری را نیز به بار می آورد.
مصرف مواد از روی آگاهی
همواره رسانه ها در مورد عواقب روانگردان ها اطلاع رسانی و آگاهی بخشی می کنند، اما همیشه این آگاهی بخشی روی افزایش دانش کار می کنند و به رفتار تبدیل نمی شوند. بسیاری از افراد می دانند که رفتارشان پیامدهای بدی دارند ولی دوباره آن را انجام می دهند. در اینجا روانشناسان اجتماعی درباره تبدیل نگرش به رفتار می گویند که احتمال قریب به یقین مزایایی وجود دارد و افراد توجیه بیرونی قوی تری را دنبال می کنند. به عبارت دیگر مصرف کننده ها توجیه می‌کنند که روانگردان ها کیف‌دارتر هستند و لذت بیشتری دارند، یعنی توجیه بیرونی را بهانه می کنند و تا زمانی که نگرش در مورد پیامد مواد محرک درونی نشود شادی‌های کاذب همچنان ادامه پیدا می کند. در واقع با وجود اطلاع رسانی هنوز برخی جوانان اقناع نشده اند و فکر می کنند راهی برای رسیدن به لذت هایی که پایه های زیستی و غریزی دارد نیست، چرا که نیاز به شادی درونی است و باید چیزی وجود داشته باشد که جایگزین لذت های کاذب باشد، چون برخی شادی های مشروع هزینه بردار است و نسل جوان قبول مسئولیت نمی کند. از این رو ممکن است که جوانان با وجود دانستن پیامدهای مخرب مواد محرک به رفتارها و شادی های کاذب روی بیاورند. از سوی دیگر، برخی از آنان نیز در بسیاری مواقع فکر می کنند که دچار آسیب نمی شوند و زمانی پی می برند که کار اشتباهی انجام داده اند که کار از کار گذشته و معتاد شده اند. این مساله مهم است که برخی از سودجویان عنوان می‌کنند استفاده از برخی مواد اعتیاد آور نیست، حال آنکه این مساله کاملا اشتباه است.