به گزارش شفا آنلاین:بخشی از این افراد بیماران نیازمند پیوند قلب هستند که در انتهای مسیر زندگی قرار دارند و شاید شانس بیاورند و قلبی برای پیوند برایشان پیدا شود. حالا اما داستان فرق کرده؛ مدتی است که با تامین پمپهای مصنوعی، بخشی از این بیماران حتی درصورت نبود قلب پیوندی، شانس زندگی بیشتر را دارند.
دکتر بابک شریفکاشانی، متخصص قلب و عروق و رئیس هشتمین کنگره بینالمللی نارسایی قلب ایران در گفتوگو با همشهری دراینباره نکاتی را مطرح میکند. او میگوید: «نهتنها این پمپ طول عمر بیماران را افزایش داده که اکنون داروهایی در اختیار داریم که منحنی سیر بد بیماری را شکسته و سرعت بیماری را کاهش دادهاند؛ داروهایی که همه ایرانی هستند.»
در گذشته میزان مرگومیر نارسایی قلبی از سرطانها
بیشتر بود، بهویژه درباره کسانی که به نوع پیشرفته بیماری دچار میشدند؛
اما اکنون در ردههای درمانی اتفاقاتی رخ داده و حتی بیمارانی که از
شهرستانها میآیند در اکثر مواقع داروهای اصلی نارسایی قلبی را درست
دریافت میکنند و زندگی باکیفیتتری دارند.
روزگاری بود که فقط ۲قرص برای بیماران استفاده میکردیم؛ اما اکنون
داروهایی داریم که منحنی سیر بد بیماری را شکسته و سرعت بیماری را کاهش
دادهاند. با همین داروها بیماران با وضعیت بد چند سال زنده میمانند. در
گذشته این داروها از کشورهای همسایه خریداری میشد؛ اما حالا در ایران
تولید میشوند. به بیماران توصیه میکنیم که پول بیشتر صرف داروی خارجی
نکنند؛ چون از کیفیت داروهای داخلی اطمینان داریم.
در تمام دنیا گلوگاه پیوند، دهنده عضو است نه گیرنده. در ایران هم
لیست بلندمدتی درباره بیماران نیازمند عضو وجود دارد و ممکن است تعدادی
از آنها را از دست بدهیم؛ اما با ورود داروها و دستگاههای جدید آمار مرگ
تا حدودی کاهش یافته است. ازجمله این دستگاهها، پمپ مصنوعی (الود) است که
امیدواریم بتوانیم با کاهش هزینه تعداد بیشتری از بیماران را تحت پوشش
قرار دهیم. این پمپ، خون را از قلب ساکشن میکند و به سرخرگ اصلی بدن
میرساند و درنتیجه عملکرد قلب را بهبود میبخشد و طول عمر بیمار را افزایش
میدهد.