شفاآنلاین:جامعه>با آغاز سال تحصیلی جدید، اهمیت درک چالش‌ها و خطراتی که دانش‌آموزان با آن روبرو هستند، به ویژه ضروری می‌شود. در میان این چالش ها، استفاده از مواد غیرقانونی همچنان یک مسئله جدی است، به ویژه با توجه به تأثیر آن بر رشد مغز نوجوانان.
تابستان امسال، آزمایشگاه من در دانشگاه تگزاس در آستین از یک دانش آموز دبیرستانی به عنوان داوطلب استقبال کرد. اعضای آزمایشگاه من به نحوه عملکرد هورمون ها در مغز برای تأثیرگذاری بر پاسخ به مواد مخدر علاقه مند هستند. این دانشجو عمدتاً به تحقیقات آرشیوی در مورد این موضوع مشغول بود.
در طول مدتی که او با ما بود، مقاله مروری که اخیراً منتشر شده بود در مورد اثرات بالقوه داروهای مختلف بر رشد مغز نوجوانان به او اختصاص دادم (۱). با توجه به استعداد و اشتیاق او، انتظار داشتم مقاله را در دسترس بیابد. با این حال، در حالی که او بیشتر مطالب را می فهمید و پردازش می کرد، با برخی از جنبه های پیچیده تر مقاله دست و پنجه نرم می کرد. سپس متوجه شدم که حتی برای نوجوانان بسیار توانا نیز ممکن است گرفتن چنین اطلاعات مهمی در مورد مواد مخدر و مغز نوجوانان دشوار باشد.
سال های نوجوانی زمان رشد قابل توجه مغز است و درک اینکه چگونه سوء مصرف مواد مخدر ممکن است بر این فرآیند تأثیر بگذارد برای جوانان مهم است، نه فقط دانشمندان مغز. این شناخت منجر به پروژه مشترکی شد که در زیر ارائه شد، جایی که ما این مطلب را با هم نوشتیم، به این امید که بتوانیم برخی از علم پشت اثرات دارو بر مغز نوجوانان را از دیدگاه یک دانش آموز نوجوان قابل دسترس تر کنیم. در این مقاله، نکات کلیدی از مقاله مروری را مورد بحث قرار می‌دهیم و بررسی می‌کنیم که چگونه مواد مختلف می‌توانند در این مرحله حیاتی از رشد بر مغز تأثیر بگذارند. امیدواریم این مطلب به مناسب ترین مخاطبان این موضوع یعنی نوجوانان برسد.
در سال ۲۰۲۲، بیش از ۷۰ میلیون نوجوان گزارش دادند که از نوعی مواد مخدر غیرقانونی استفاده کرده اند. تا سال ۲۰۲۳، بیش از ۳۰ درصد از دانش آموزان سال آخر دبیرستان به مصرف مواد مخدر در سال گذشته اعتراف کردند. خطرات فوری مصرف مواد به خوبی شناخته شده است، اما برای نوجوانان، خطرات فراتر از آنی است. مغز نوجوانان در مرحله مهمی از رشد قرار دارد و آن را به ویژه در برابر اثرات بالقوه طولانی مدت مواد مخدر مستعد می کند.
همانطور که بسیاری از نوجوانان ممکن است از والدین خود شنیده باشند، مصرف مواد مخدر به ویژه در این سال ها خطرناک است زیرا مغز هنوز در حال رشد است. متاسفانه، به همان اندازه که نوجوانان نمی خواهند آن را بشنوند، این فقط توصیه والدین نیست. این واقعیت است این پیامدهای واقعی برای سلامت و رفاه درازمدت جوانان دارد. مغز در دوران نوجوانی دائما در حال تغییر است و نوجوانان را مستعدتر در برابر اثرات مواد مخدر می کند.
اختلال مصرف مواد با سه ویژگی اصلی مشخص می شود: اجبار به مصرف دارو، ناتوانی در کنترل مصرف، و ظهور احساسات منفی هنگام عدم استفاده از دارو. اعتیاد به مواد مخدر شامل رفتارهای تکانشی و اجباری است. اختلالات تکانشی با تنش و هیجان قبل از اقدام مشخص می شوند، در حالی که اختلالات اجباری شامل اضطراب و تسکین پس از عمل است. گذار از مصرف تکانشی به مصرف اجباری، تغییر از یک انگیزه مثبت به یک انگیزه منفی برای مصرف مواد را مشخص می کند، الگویی که هزینه اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی دارد. اعتیاد به مواد مخدر به معنای واقعی کلمه مسیرهای مغز را تغییر می دهد و این تغییرات تنها زمانی که شخصی مصرف مواد را متوقف می کند ناپدید نمی شود.
نوجوانان به دلایل مختلفی در مقابل مواد مخدر آسیب پذیر هستند.
یکی از بخش های کلیدی مغز که در طول سال های نوجوانی به طور کامل رشد نکرده است، لوب پیشانی است که مسئول تصمیم گیری منطقی و خود تنظیمی است. این عدم رشد، کنترل مصرف مواد مخدر را برای نوجوانان دشوارتر می کند و خطر ابتلا به اختلالات اعتیادی را افزایش می دهد.
لوب فرونتال همچنین به تنظیم احساسات کمک می کند، بنابراین زمانی که این لوب توسعه نیافته است، نوجوانان ممکن است در هنگام مقابله با استرس دچار مشکل شوند و به احتمال زیاد به مکانیسم های مقابله ای ناسالم مانند مصرف مواد مخدر روی می آورند. علاوه بر این، در حالی که بیشتر نوجوانان خطرات کوتاه مدت مصرف مواد مخدر، مانند مسمومیت با الکل، آسیب ریه ناشی از سیگار کشیدن، یا خطر مصرف بیش از حد را درک می کنند، بسیاری از آنها کمتر از اثرات طولانی مدت آن آگاه هستند. داروها می توانند به طور موثر مغز در حال رشد را تغییر دهند و نه تنها بر احتمال سوء مصرف مواد مخدر بلکه بر سایر جنبه های سلامت روانی و جسمی تا بزرگسالی نیز تأثیر بگذارند.
در حالی که روش‌هایی که داروها بر مغز نوجوانان تأثیر می‌گذارند هنوز موضوع مورد علاقه بسیاری از دانشمندان علوم اعصاب رفتاری است که تا به امروز آن را مطالعه می‌کنند، ما در حال حاضر بینش قابل‌توجهی نسبت به تغییراتی که می‌تواند تحت تأثیر داروها در این مرحله از رشد قرار گیرد، داریم. مغز نوجوانان هنوز در حال رشد است و این روند سریع تا اواسط دهه ۲۰ ادامه می یابد، زمانی که کاهش قابل توجهی را تجربه می کند.
در دوران نوجوانی، مسیرهای عصبی مغز به طور کامل توسعه نیافته است. این می تواند ادغام محرک های پاداش را قوی تر کند، به این معنی که به طور متوسط، احساسات و اثرات دارو توسط نوجوانان بیشتر از بزرگسالان احساس می شود. این شدت افزایش یافته می تواند نوجوانان را مستعدتر به اعتیاد کند.
مسیرهای پاداش مغز، که تشویق به تکرار فعالیت هایی می شود که لذت (تقویت) را فراهم می کند، در دوران نوجوانی نیز بسیار حساس هستند. هنگامی که مواد مخدر تعادل انتقال دهنده های عصبی را مختل می کند، مغز شروع به تغییر مسیر این مسیرها برای پاداش مصرف مواد می کند که منجر به چرخه ای از وابستگی و سوء استفاده می شود.
در حالی که بیشتر داروها در یک سیستم پاداش مغزی عمل می کنند، تغییرات و اثرات خاص ممکن است متفاوت باشد. موارد زیر شامل توصیف کلی از اثرات برخی از داروهای پرمصرف تر در نوجوانان است.
نیکوتین: تحقیقات نشان می دهد که نوجوانان نیکوتین را لذت بخش تر از بزرگسالان می دانند. نیکوتین به گیرنده های مغز متصل می شود و باعث ترشح دوپامین می شود که احساس خوبی ایجاد می کند. با گذشت زمان، مغز تعداد بیشتری از این گیرنده ها را ایجاد می کند که منجر به هوس و وابستگی می شود. سیستم پاداش در حال توسعه در نوجوانان آنها را به ویژه در برابر اعتیاد به نیکوتین آسیب پذیر می کند.
حشیش: واکنش مغز نوجوانان به حشیش در مقایسه با بزرگسالان متفاوت است. در حالی که بزرگسالان ممکن است پس از مصرف حشیش، اضطراب شدید و کاهش حرکت را تجربه کنند، نوجوانان کمتر تحت تأثیر این اثرات بد قرار می‌گیرند که منجر به افزایش مصرف می‌شود. این افزایش استفاده می تواند بر حافظه، شناخت و بهره هوشی تأثیر بگذارد. علاوه بر این، مصرف اولیه حشیش با حساسیت بیشتر به مواد مخدر دیگر، مانند کوکائین، در مراحل بعدی زندگی مرتبط است.
الکل: نوجوانان الکل را سریعتر از بزرگسالان متابولیزه می کنند، به این معنی که سریعتر از سیستم آنها خارج می شود. با این حال، نوشیدن الکل در دوران نوجوانی می‌تواند بر رشد هیپوکامپ، ناحیه مغزی که مسئول تشکیل حافظه است، تأثیر منفی بگذارد. نوجوانان همچنین نسبت به اثرات پاداش دهنده الکل حساس تر هستند، که خطر ابتلا به الکل و اعتیاد را افزایش می دهد.
کوکائین: کوکائین موجی از انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین ایجاد می‌کند که منجر به افزایش کوتاه مدت و سپس سقوط می‌شود. نوجوانان نسبت به بزرگسالان کمتر به اثرات کوکائین حساس هستند، اما سیستم پاداش حساس آنها باعث می شود بیشتر مستعد اعتیاد شوند. تصمیم گیری تکانشی، که در نوجوانان رایج است، با مصرف کوکائین بدتر می شود و می تواند منجر به خطرات فوری و آسیب طولانی مدت به مغز شود.
مواد افیونی: مواد افیونی به دلیل خطر بالای اعتیاد و مصرف بیش از حد خطرناک هستند. نوجوانان سطوح بیشتری از حساسیت به مواد افیونی را نشان می دهند که منجر به توسعه سریعتر وابستگی می شود. ترکیبی از یک سیستم پاداش در حال توسعه و حساسیت بیشتر به مواد افیونی باعث می شود نوجوانان بیشتر درگیر رفتارهای جستجوی مواد مخدر شوند و خطر اعتیاد و مصرف بیش از حد را افزایش دهد.
به طور خلاصه، نوجوان بودن با انبوهی از تجربیات، چالش ها و مسئولیت های
جدید همراه است. مغز در مرحله مهمی از رشد است و با موقعیت های جدید
فیزیکی، اجتماعی و تحصیلی سازگار می شود. با این حال، این رشد نوجوانان را
نیز در برابر اثرات مواد آسیب پذیرتر می کند. بخشی از مغز که مسئول کنترل
تکانه و تصمیم گیری است به طور کامل بالغ نشده است، که می تواند منجر به
رفتارهای پرخطر و تصمیم گیری ضعیف شود. درک اثرات بالقوه مصرف مواد مخدر بر
مغز در حال رشد برای کمک به آموزش افرادی که بیشتر مستعد هستند و برای
جلوگیری از اختلال مصرف مواد ضروری است و در نتیجه سلامتی طولانی مدت را
ارتقا می دهد./اندیشه قرن
این پست توسط Gabriella P. Oettinger و Juan M. Dominguez، Ph.D.
