به گزارش شفا آنلاین:این نشانه‌ها و عوارض تنها در صورتی به سندرم فیبرومیالژیا نسبت داده می‌شوند که با بیماری مشخص و شناخته شده در عضوی از بدن مرتبط نباشند.
علائم سندروم فیبرومیالژیا
فیبرومیالژیا علائم زیادی دارد که در افراد مختلف متفاوت است.
این علائم ممکن است در هر سنی بروز پیدا کند؛ هر چند معمولا در سنین ٣٠ تا ٥٠ سالگی مشاهده می‌شود.
مهمترین علامت آن درد منتشر در بدن است؛
اماسه مورد از مهمترین علائم فیبرومیالژیا به شرح زیر است:
درد منتشر بدن
منظور از درد منتشر، دردی است که هر دو سمت بدن و همچنین قسمت بالای بدن و پایین آن را درگیر کند. هر چند ممکن است در برخی نواحی درد شدیدتر باشد.درد باید حداقل به مدت ٣ ماه وجود داشته باشد تا بتوان آن را به فیبرومیالژیا نسبت داد.
خستگی
افراد مبتلا به فیبرومیالژیا با وجود این که ممکن است مدت طولانی خوابیده باشند، همچنان در زمان بیداری احساس خستگی می‌کنند.
اختلالات شناختی
یکی از علائم شایع فیبرومیالژیا است که به اصطلاح به آن «مه مغزی»می‌گویند، از نشانه‌های آن اختلال در تفکر، تمرکز، توجه و حافظه است.
سایر علائم آن شامل موارد زیر است:
سفتی عضلات و مفاصل بعد از بیدار شدن از خواب
سردرد
الگوی خواب نامنظم
احساس سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست‌ها و پاها
سندرم پای بی‌قرار
حساسیت نسبت به گرما و سرما
سندرم روده تحریک پذیر
اضطراب
استرس
اختلالات ریتم قلب
اختلالات مثانه
اختلال در مفصل فک تحتانی
افزایش وزن ناگهانی
علل ایجاد فیبرومیالژیا
علت بروز این سندرم کاملا مشخص نیست اما به صورت کلی می‌توان سیستم عصبی مرکزی، هورمون‌ها، انتقال دهنده‌های عصبی، دستگاه ایمنی، محرک‌های خارجی، جنبه‌های روانی و دیگر موارد را به عنوان عوامل بروز این سندرم نام برد
اختلالات خواب: به کاهش کیفیت خواب گفته می‌شود که شامل کاهش زمان خواب، عمق خواب و بیدار شدن‌های متوالی می‌باشد. افراد مبتلا به فیبرومیالژیا معمولاً از مشکلات خواب شکایت دارند.
عوامل وراثتی (ژنتیک): این عوامل نقش پیچیده ای در بروز سندرم فیبرومیالژیا دارند.
جنبه‌های روانی: مشکلات مربوط به روان مثل استرس و تجربه پشت سر گذاشتن ترومای سخت به بروز فیبرومیالژیا دامن می‌زند. اختلالات روانی در میان افرادی که درگیر فیبرومیالژیا هستند در مقایسه با بیمارانی که از دیگر بیماری‌های روماتولوژیک شکایت دارند، بیشتر است.
عفونت‌ها: سابقه ابتلا به برخی عفونت‌ها می‌تواند باعث ایجاد فیبرومیالژیا و یا تشدید علائم آن شود.از جمله؛ آنفلوآنزا و ذات‌الریه است.
درمان فیبرومیالژیا چگونه است؟
دلیل ایجاد فیبرومیالژیا به درستی مشخص نیست و پزشکان معمولاً با ترکیبی از درمان‌ها روند درمان فیبرومیالژیا را مدیریت می‌کنند. این درمان‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:درمان دارویی: از جمله داروهای نسخه‌ای و مسکن‌های بدون نیاز به نسخه (مسکن‌ها باید با مشورت پزشک مصرف شوند)
ورزش:
توصیه می‌شود که بزرگسالان به مدت ۱۵۰ دقیقه (دو ساعت و نیم) در هفته فعالیت فیزیکی متوسطی داشته باشند.
خوب است اگر بتوانیم روزی ۳۰ دقیقه، پنج روز در هفته پیاده روی، شنا یا دوچرخه سواری کنیم. این ۳۰ دقیقه را می‌توانیم به سه جلسه ده دقیقه‌ای جداگانه در طول روز تقسیم کنیم.
فعالیت بدنی منظم همچنین می‌تواند خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مزمن، مانند بیماری‌های قلبی و دیابت را کاهش دهد.
پیشگیری از بیماری فیبرومیالژیا
با توجه به اینکه مکانیسم ایجاد فیبرومیالژیا کاملاً شناخته شده نیست، هیچ راهکار قطعی برای پیش‌بینی یا جلوگیری از شروع آن وجود ندارد.مراقبت از خود، برای مدیریت علائم و نشانه‌های فیبرومیالژیا و حفظ کیفیت زندگی بسیار مهم است.حفظ سلامت کلی بدن از طریق اقدامات زیر به ما کمک می‌کند شدت علائم فیبرومیالژیا کمتر شود؛مدیریت استرس،داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش کردن به طور منظم وداشتن خواب کافی است
