حرف های یواشکی پیش از بلوغ

شفاآنلاین:جامعه> «کُپ کردم و نتونستم جوابی بهش بدم. توی اون لحظه فقط دوست داشتم زنگ بزنم به مامان دوستش و ازش گله کنم. همیشه توی ذهنم بود که وقتی سوگند به سن بلوغ نزدیک شد، خودم سرصحبت رو باهاش بازکنم. ولی وقتی دیروز بهم گفت که دوستش درباره مسائل بلوغ چه چیزهایی بهش گفته، خشکم زد.»
سوگند، دختر یکی از دوستانم است که هشت سال بیشتر ندارد. وقتی چند روز پیش، مادرش با استرس و نگرانی زیاد درباره این موضوع غافل گیرکننده صحبت می کرد، من هم کمی شوکه شدم. با این همه، سعی کردم قدری آرامش کنم و موضوع را طبیعی جلوه بدهم.
به گزارش شفا آنلاین یک دهه ای می شود که به هزار ویک علت مانند بی در و پیکر بودن فضای مجازی و در دسترس بودن هرگونه اطلاعاتی، سن بلوغ در بچه ها روند نزولی به خود گرفته و فقط هوشمندی ما والدین در برخورد با این موضوع است که می تواند قدری از پیامدهای منفی آن بکاهد.
موضوعی که دکتر حسین کدخدا، روان شناس کودک و نوجوان هم آن را تأیید می کند و در ادامه با توصیه هایی که برای ما دارد، پاسخ بسیاری از پرسش های شما والدین عزیز را هم در این زمینه می دهد. اگر علاقه مند هستید که دراین باره بیشتر بدانید، حتما مطلب امروز ما را بخوانید.

 

 خودمان را پیش از بلوغ آماده کنیم 
پایان کودکی دوم، یعنی شش تا دوازده سالگی، آغاز تغییرات جسمی و روحی بلوغ در بسیاری از بچه هاست. ازاین رو شاهد کنجکاوی های زیادی در این سن در بین بچه هایتان خواهید بود، به ویژه این روزها که دسترسی آزاد اطلاعات در فضای مجازی غوغا هم می کند. موضوعی که به شما در جایگاه یک والد می گوید که باید خیلی پیش تر از این سن برای این اتفاق خودتان را آماده می کردید.

 

 نوسانات سن بلوغ 
دختران
10 تا 19سال
پسران
13 تا 19سال

 

 چه زمانی سرصحبت را بازکنیم؟
اگر منتظرید تا فرزندتان به سن بلوغ برسد، تازه آن موقع سرصحبت را با او باز کنید، کمی دیر شده است. این به معنای آن است که او چیزهایی را درست یا نادرست از این و آن شنیده است. پس بازکننده سر صحبت بدون شک شما باید باشید، ولی نه در سن بلوغ فرزندتان. این اتفاق باید از سن سه تاچهارسالگی فرزندتان شروع شود و شما کم کم اطلاعاتی درباره موضوع های مختلف، به ویژه مسائل جنسی که بیشتر مورد متوجه یا نیاز آن هاست، به او بدهید. با این همه، زمان مناسب برای صحبت های جدی و مفصل دراین باره درست در آغاز سن بلوغ است، زمانی که نخستین نشانه های بلوغ در بچه ها پدیدار می شود.

 چه کسی با کودک گفت وگو کند؟
پدر و مادر هر دو وظیفه تربیت فرزندان را دارند. بااین همه، بهتر است که والد هم جنس درباره مسائل بلوغ و شناخت جنسی کودک با او صحبت کند، برای نمونه برای صحبت درباره اندام های جنسی و دادن اطلاعات خودمراقبتی به کودک، 
والد هم جنس باید با رعایت همه شئونات و داشتن یک پوشش مناسب و همچنین حفظ حیا و حریم درجایی مانند حمام دراین باره با کودک صحبت کند و از او بخواهد هرگونه پرسشی دراین باره را فقط با او مطرح کند یا به کسی غیر او اجازه لمس بدنش را ندهد، حتی اگر آن شخص پزشک کودک باشد.
با همه این ها گاهی پیش می آید که بچه ها به خاطر راحتی با والد غیرهم جنس خود پرسش هایی را از آن ها می‌پرسند. در این شرایط توصیه می شود، والد غیرهم جنس کودک را به سمت والد هم جنس سوق دهد. این موضوع چند مزیت دارد، نخست اینکه از این مسائل برای بچه ها قبح زدایی نمی شود و آن ها مرز بین هم جنس و غیرهم جنس را بیشتر درک می کنند. دوم اینکه درک این مسائل و صحبت درباره آن ها برای والد هم جنس به مراتب راحت تر است. برای نمونه مادر می تواند درچنین موقعیت هایی به فرزند پسرش بگوید: «ممنونم عزیزم که این موضوع رو به من گفتی، ولی فکر می کنم پدرت بهتر بتونه دراین باره به تو کمک کنه. اگر موافقی این موضوع رو من یا خودت با او درمیان بگذاریم.»
اگر والد هم جنس حضور مستقیمی در زندگی بچه ها ندارد. حتما از بستگان نزدیک هم جنس با فرزند باید کمک گرفت. بپذیرید که هیچ والدی نمی تواند جای والد دیگر را در زندگی بچه ها پر کند. بچه ها نیاز به یک الگوی هم جنس با خودشان دارند و بستگان نزدیک مانند پدربزرگ و مادربزرگ یا خاله، دایی، عمه و عمو بهترین گزینه برای این منظور هستند. استفاده از کتاب های مناسب و مشاوره هم راهکارهای دیگری است که در این شرایط می تواند برای افزایش سطح اطلاعات بچه ها کمک کننده باشد.

 اطلاعات زیاد پیش ازموعد، ممنوع!
بسیاری از والدین چون به مسائل جنسی حساس هستند و احتیاط می کنند، زمانی که فرزندشان سخنی را دراین باره بیان می کند، دستپاچه می شوند. درحالی که باید بدانند ذهنیت بچه ها درباره مسائل دوران بلوغ یا حتی مسائل جنسی کامل متفاوت با ماست. بنابراین همیشه پیش از دادن هرگونه اطلاعاتی به بچه ها، دانش آن ها را دراین زمینه بسنجید و پرسش آن ها را با پرسش دیگر ارزیابی کنید، برای نمونه به او بگویید: «دخترم خودت دراین باره چی فکر می کنی؟» یادتان باشد، دادن اطلاعات بیش از اندازه نیاز به بچه ها و در زمان نامناسب، به اندازه بی اطلاعی آن ها می تواند برایشان آسیب زا باشد.

 درباره چه چیزهایی صحبت کنیم؟
صحبت درباره بلوغ، گفت وگویی یک باره نیست و باید به مرور بچه ها را با آن و تغییراتی که در بدنشان ایجاد می شود، آشنا کرد . این اتفاق همان طور که پیش از این هم گفتیم از سه یا چهارسالگی با آشنایی کودک با بدنش شروع می شود و کم کم باید با او درباره تغییرات جسمی و عاطفی دیگری صحبت کنید که در سال های بعد در روند رشد برایش پیش می آید. برای نمونه بیشتر بچه ها در آستانه بلوغ نگران ظاهر خود هستند. صحبت کردن در این باره می تواند به آن ها کمک کند تا بدانند همه افراد این تغییرات را پشت سر می گذارند. تغییراتی که بسیاری از آن ها ناخوشایند هم هستند.
همچنین آن‌ها باید بدانند که زمان این تغییرات در هرکسی می تواند بسیار متفاوت از دیگری باشد. آکنه، تغییرات خلقی، جهش رشد و تغییرات هورمونی همگی بخشی از فرایند بلوغ هستند و همه با سرعت‌های متفاوتی بالاخره از آن عبور می کنند. نکته دیگر اینکه مهم است به گونه ای با او برخورد کنید که برای طرح هرگونه مسئله‌ای با شما جرئت لازم را پیدا کند و اطمینان داشته باشد که شما بهترین و مطمئن‌ترین منبع برای پاسخ به پرسش‌های او هستید.

 به بچه ها جرئت گفت وگو بدهیم 
هیچ وقت فراموش نکنید، بچه ها آن چیزی که ما دوست داریم، نخواهند شد، بلکه آن چیزی می شوند که ما هستیم. اگر می خواهید فرزندتان با شما راحت حرف بزند و مشکلات و درددل هایش را مانند یک دوست صمیمی با شما درمیان بگذارد، باید این رفتار را غیرمستقیم به او بیاموزید، نه اینکه فقط زبانی از او بخواهید. برای این منظور هم برگزاری جلسه های گفت وگوی هفتگی در خانه بهترین راهکار است. می توانید برای هرجلسه موضوع یا مشکلی را انتخاب کنید تا همه اعضای خانواده درباره آن نظر بدهند یا جلسه را آزاد بگذارید که یک نفر مشکلش را بیان کند و همه باهم درباره آن گفت وگو کنید. بچه ها از طریق این جلسه ها چیزهای زیاد دیگری را هم غیرمستقیم می آموزند، مانند شنونده خوبی بودن، روش های متقاعد کردن دیگران، تمرین ابتدایی دموکراسی، احترام گذاشتن برای رأی و نظر دیگری، مدیریت کردن زندگی، جسارت و توانایی مخالفت کردن، مهارت حل مسئله و حتی طرح آن و روش درست گفت وگو کردن با دیگران.

 چگونه از مشکلات بلوغ بکاهیم؟ 
تغییرات خلقی مانند پرخاشگری و اضطراب، گرایش به سمت هم سن و سالان، استقلال طلبی، عزت نفس پایین و گوشه گیری و انزوا بخشی از مشکلات دوران بلوغ هستند که چه بخواهیم و چه نخواهیم با بلوغ خودنمایی می کنند. برای همین لازم است که پیش از رسیدن به این مرحله با خودآگاهی و ایجاد مهارت های مختلف در بچه ها تاحدی آن ها را درباره این شرایط واکسینه کنیم تا بتوانند دوره بلوغ را راحت تر و ایمن تر پشت سر بگذارند. برای این منظور توصیه می کنیم.
با همسرتان در زمینه تربیت بچه‌ها هماهنگ شوید و موضع واحدی را درپیش بگیرید.
سطح اطلاعاتتان را درباره سن بلوغ بچه‌ها و مسائل تربیتی آن‌ها بالا ببرید.
مهارت‌های ده گانه زندگی مانند حل مسئله، تفکر نقاد و خودآگاهی را بیاموزید و به فرزندانتان هم آموزش بدهید.
در زمان های نیاز از کمک مشاوران مجرب در این زمینه کمک بگیرید.
دوستان فرزندتان را خودتان انتخاب کنید، برای این کار باخانواده‌هایی رفت وآمد کنید که فرزندی هم سن و هم جنس فرزندتان دارند و آن‌ها را قبولشان دارید.
ارتباط با فرزندتان را بیشتر و مؤثرتر از پیش کنید.
اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید و عزت نفسش را افزایش دهید.
به فرزندتان و انتخاب هایش اعتماد کنید و وارد حریم خصوصی‌اش نشوید. همچنین هیچ گاه او را مستقیم کنترل نکنید.
به فرزندتان درحد توانایی‌هایش مسئولیت بدهید و از او انتظار داشته باشید.
فرزندتان را با خودش مقایسه کنید، نه دیگران.
تاب آوری فرزندتان را بالا ببرید و جرئتمندی اش را افزایش دهید.
همیشه والدین پاسخ گو و مسئولیت پذیری باشید.