شفا آنلاین>سلامت>هفتم دی ۱۴۰۰ شورای عالی انقلاب
فرهنگی طرح افزایش ظرفیت پزشکی را تصویب کرد و بر اساس آن، وزارت بهداشت
مکلف شد از سال۱۴۰۱ به مدت چهار سال جذب دانشجوی پزشکی در مقطع عمومی را
سالانه ۲۰درصد افزایش دهد.
به گزارش شفا آنلاین:اما در
چنین شرایطی ناگهان خبر پیشنهاد وزارت بهداشت برای توقف اجرای مصوبه افزایش
پذیرش
دانشجویان پزشکی در سال آینده مطرح میشود؛ آنهم از زبان بهرام
عیناللهی، بالاترین مقام این وزارتخانه.
حال پرسش این است چرا اجرای
مصوبه یاد شده به بنبست خورده است؟ پیامدهای احتمالی اجرای این مصوبه
چیست؟ چگونه میتوان پیامدهای منفی آن را به حداقل ممکن کاهش داد و سرانجام
اینکه آیا به قول عیناللهی بهتر نیست منتظر رسیدن به تعادل در زیرساختها
برای اجرای مصوبه یاد شده باشیم؟
نگاه سطحیِ این مصوبه
ملک
فاضلی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در پاسخ به قدس با
اشاره به اینکه هیچ کدام از ارکان نظام سلامت و کارشناسان این حوزه مخالف
افزایش ظرفیت پزشکی به تناسب نیاز جامعه نبوده و نیستند، تصریح میکند: اما
باید زیرساختهای آن فراهم باشد. بنابراین برای این منظور ابتدا دولت و
مجلس باید بودجه مورد نیاز این مهم را اختصاص دهند و بعد وزارت بهداشت
زیرساختهایش را افزایش دهد تا پس از آن بتواند بیشتر دانشجوی پزشکی پذیرش و
تربیت کند.
نماینده مردم سراوان با بیان اینکه مصوبه افزایش ۲۰درصدی
پذیرش دانشجویان پزشکی شکل سطحی و ظاهری مشکل سختی دسترسی به پزشک در مناطق
محروم و کمبرخوردار را در نظر گرفته و درصدد رفع آن برآمده است،
میافزاید: اما بخش فنی و کارساز مسئله را حل نمیکند. یعنی این مصوبه مثل
بشکه سوراخی است که هرچه آب به آن وارد شود از پایین آن خارج میشود. در
واقع از یک طرف پزشک تربیت میکنیم و از سوی دیگر، آنها پس از کسب علم و
تجربه لازم مهاجرت میکنند.
این سازمانها به وظایف خود عمل نکردهاند
ابوالفضل
باقریفرد، معاون آموزشی و دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی وزارت بهداشت
هم توپ به بنبست خوردن مصوبه افزایش ظرفیت پزشکی را به زمین سازمانهای
برنامه و بودجه و امور استخدامی میاندازد و میگوید: سازمان برنامه و
بودجه باید بودجه لازم را به وزارت بهداشت بپردازد تا بتواند زیرساختها را
تکمیل کند. سازمان امور استخدامی نیز موظف شده مجوز لازم برای جذب استاد
را به وزارت بهداشت بدهد. اما این سازمانها به وظایف قانونی خود عمل
نکردهاند. با وجود این، وزارت بهداشت در سال۱۴۰۱ افزایش ظرفیت را اجرایی
کرد در حالی که نه امکانات آموزشی و نه استاد تازهای به دانشگاهها افزوده
شده بود. امسال هم به امید تخصیص بودجه لازم و اجازه جذب استاد، افزایش
۲۰درصدی پذیرش را داشتیم، اما هنوز هیچ بودجهای برای دانشجویان جدید
پرداخت و مجوزی برای جذب استاد صادر نشده است.
بابک شکارچی، معاون
آموزشی و پژوهشی سازمان نظام پزشکی کشور هم با اشاره به اینکه سازمان
متبوعش مخالف افزایش ظرفیت پزشکی نیست، به قدس می گوید: اما معتقدیم در این
کار باید براساس برنامه جامع پیش برویم که دکتر حقدوست، معاونت سابق
آموزشی وزارت بهداشت با همکاری همه دانشگاههای علوم پزشکی آن را تهیه کرده
بود و در آن کاملاً مشخص بود دانشگاهها چه اندازه زیرساخت و امکانات خود
را افزایش دهند و بعد هم افزایش ظرفیت را طبق نیازهای جامعه اعمال کنند.
مثلاً مشخص بود چه تعداد عضو هیئت علمی باید جذب شود تا دانشگاه بتواند
بهازای آن، دانشجوی بیشتری را پذیرش کند. نه اینکه ناگهان همه چیز بههم
بخورد و بگویند کشور پزشک کم دارد و این سند به درد این منظور نمیخورد.
درواقع مخالفت ما و فرهنگستان علوم پزشکی به این خاطر بود که طرح یاد شده
کارشناسی شده نبود، ولی به ما انگ زدند که به دلیل تعارض منافع با آن
مخالفت میکنیم. بعد هم یکدفعه ۴هزارو۸۰۰ نفر را در رشتههای پزشکی پذیرش
کردند، اما دانشگاهها در قبال این تعداد بیشتر جذب دانشجو بودجه و
امکاناتی دریافت نکردهاند.
وی در همین زمینه میافزاید: با تصویب و
اجرای مصوبه یاد شده با دستان خویش، خودمان را به مهلکه انداختهایم. هیچ
اشکالی ندارد وقتی شورای عالی انقلاب فرهنگی میبیند طرح یا مصوبهای
بهخوبی قابلیت اجرا ندارد آن را مورد بازنگری قرار دهد.
پیشنهاد توقف اجرای مصوبه قابل فهم نیست اما
امیر شهسواری، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و کارشناس سابق ستاد علم و
فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی نگاه دیگری به موضوع دارد و به قدس
میگوید: هدف طرح افزایش ظرفیت پزشکی این بود دسترسی به پزشک را در کشور
زیاد کند. آن زمان هم براساس بررسیهایی که داشتیم خیلی از دانشگاههای
کشور کمتر از ظرفیتشان در مقایسه با دهه۷۰ کار میکردند. با این حال برای
افزایش سرانه پزشک سعی شد برنامهریزی یک شیب ملایم داشته باشد. حتی در
جلسهای هم که برای افزایش درصد پذیرش دانشجویان پزشکی عمومی تعیین تکلیف
شد وزیر بهداشت و معاون آموزشی این وزارتخانه هم حضور داشتند و بحثی از
اینکه مثلاً تخت آموزشی یا هیئت علمی کم دارند، نداشتند؛ فقط میگفتند
سازمان برنامه و بودجه باید برخی از هزینههای جاریشان را افزایش دهد. اما
اینکه الان نظر دیگری دارند و میگویند زیرساختها کفاف افزایش ظرفیت
پیشبینی شده را نمیکند، برایم چندان قابل فهم نیست. چون مثلاً وقتی به
دانشگاههای تهران و شهید بهشتی و ایران نگاه میکنیم، میبینیم پیک ظرفیت
همه اینها خیلی بیشتر از مقداری است که الان دانشجو پذیرش میکنند. یعنی
قبلاً توسعه ظرفیت آنها اتفاق افتاده بود بهطوری که آن موقع به تعداد
لازم تخت آموزشی و تجهیزات و استاد داشتند و الان هم نسبت استاد به ازای
دانشجویانشان نسبت خیلی خوبی است. بنابراین چیزی تغییر نکرده که الان
بگوییم مصوبه مورد نظر غیرقابل اجراست./قدس