رژیم غذایی ایده آل برای یک کودک شامل سطوح مناسبی از مواد مغذی ضروری مانند ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین، فیبر، آهن و غیره است که کمبود حتی یک ماده غذایی ضروری می‌تواند موجب کاهش سرعت رشد در کودک شما و یا حتی مانع رشد مناسب او شود. باید توجه داشت که کودک شما برای حفظ سلامت خود به آهن در رژیم غذایی‌اش نیاز دارد.
شفا آنلاین>سلامت>پدر یا مادر بودن، نگرانی‌های بزرگی مانند اطمینان از رژیم غذایی پر از
مواد مغذی برای کودک را به همراه دارد. رژیم غذایی ایده آل برای یک کودک
شامل سطوح مناسبی از مواد مغذی ضروری مانند ویتامین ها، مواد معدنی،
پروتئین، فیبر، آهن و غیره است که کمبود حتی یک ماده غذایی ضروری می‌تواند
موجب کاهش سرعت رشد در کودک شما و یا حتی مانع رشد مناسب او شود. باید توجه
داشت که کودک شما برای حفظ سلامت خود به آهن در رژیم غذایی‌اش نیاز دارد.
به گزارش شفا آنلاین:آهن از رشد و نمو سالم حمایت می‌کند.آهن به ساخت گلبول‌های قرمز جدید کمک
می‌کند که اکسیژن را از ریه‌های کودک به بقیه بدن حمل می‌کنند، کمبود آن
می‌تواند مشکلات جدی را برای کودک به همراه داشته باشد لذا با توجه به
اهمیت موضوع در اینباره دکترمهدی افشاری، متخصص اطفال و
کودکان و دکتر حمید شیخ الاسلامی، متخصص کودکان و نوزادان و دکتر فرشته
کرباسیان، متخصص کودکان و نوزادان توضیحات ارائه داده اند.
دکتر افشاری در این باره می‌گوید: کمبود آهن می‌تواند روند رشد را در کودکان تحت تاثیر قرار داده و یا باعث کم‌خونی در آنها شود. وی اظهار کرد: به طور کلی آهن،انتقال اکسیژن از ریه‌ها به نقاط مختلف بدن را تسهیل کرده و به عضلات کمک می‌کند که اکسیژن را ذخیره و مصرف کنند. اگر میزان کافی آهن در رژیم غذایی فرزند ما وجود نداشته باشد، کودک دچار فقر آهن خواهد شد. اما خوب است بدانیم که فقر آهن در کودکان شایع است.
این متخصص اطفال و کودکان بیان کرد: فقر آهن ممکن است در سطوح مختلف ایجاد شود که از یک کمبود آهن کاملا خفیف تا یک کم‌خونی فقر آهن جدی (که در آن بدن به اندازه کافی گلبول قرمز سالم تولید نمی‌کند) را شامل خواهد شد. در صورت عدم درمان، فقر آهن می‌تواند رشد و نمو کودک را تحت تاثیر قرار دهد.
وی توضیح داد: نوزادان با مقداری آهن ذخیره شده در بدن متولد می‌شوند، ولی کودک برای رشد و نمو طبیعی نیاز به مصرف مقدار مشخصی آهن در روز دارد که باید به طرق مختلف تامین گردد.
دکتر افشاری مطرح کرد: برخی از کودکان درمعرض خطر فقر آهن هستند که عبارتند از نوزادانی که به صورت نارس یا با وزن کم متولد می‌شوند، نوزادانی که تا قبل از سن یک سالگی با شیر گاو و شیر بز تغذیه می‌شوند، نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، اما بعد از شش ماهگی غذای کمکی استفاده نمی‌کنند و نوزادانی که ازشیر خشکی استفاده می‌کنند که با آهن غنی‌سازی نشده است.
این متخصص اطفال و کودکان افزود: کودکان یک تا پنج سال که در روز بیش از 710 سی‌سی شیرگاو، شیر بز یا شیر سویا مصرف می‌کنند، کودکانی که مشکلات خاصی مانند بیماری‌های مزمن یا محدودیت‌های غذایی دارند، کودکانی که در معرض سرب قرار گرفته‌اند، کودکانی که به اندازه کافی غذاهای حاوی آهن مصرف نمی‌کنند، کودکانی که افزایش وزن دارند یا چاق هستند و دختران نوجوان به علت شروع عادت ماهیانه از جمله کسانی می‌باشند که در معرض خطر بالای ابتلا به فقر آهن هستند.
وی اذعان داشت: اغلب علائم و نشانه‌های فقر آهن در کودکان تا هنگام بروز کم‌خونی ناشی از فقر آهن ظاهر نمی‌شوند ولی اگر کودک ما یک یا چند عامل خطر ایجاد فقر آهن را دارد، لازم است حتما با پزشک خود مشورت کنیم.
دکتر افشاری گفت: علائم و نشانه‌های کم‌خونی ناشی از فقر آهن عبارتند از پوست رنگ پریده، خستگی، دست و پای سرد، کندی دررشد و نمو، کم‌اشتهایی، تنفس سریع غیر طبیعی،مشکلات رفتاری، عفونت‌های مکررو ولع غیرطبیعی برای خوردن موادی مثل خاک و یخ.
این متخصص اطفال و کودکان در پاسخ به این پرسش که " چگونه می‌توان از فقر آهن در کودکان پیشگیری کرد"، گفت: در صورتی که ما کودک خود را با شیرخشک غنی‌شده با آهن تغذیه کنیم، کودک ما میزان مورد نیاز آهن را دریافت می‌کند. اگر کودک ما از شیر مادر تغذیه می‌کند با پزشک اطفال در مورد مکمل‌های آهن صحبت کنیم. مکمل آهن می‌تواند به صورت قطره آهن یا مکمل‌های ویتامینی حاوی آهن باشد.
وی ادامه داد: برای نوزادانی که در زمان طبیعی متولد شده‌اند، از سن چهار ماهگی اقدام به استفاده از مکمل‌های آهن کنیم. مکمل آهن را تا هنگامی که کودک ما ۲ تا ۳ وعده در روز، غذای غنی از آهن مانند سرلاک غنی‌شده با آهن و یا پوره گوشت مصرف می‌کند، ادامه دهیم.
دکتر افشاری افزود: اگر فرزند ما از شیر مادر تغذیه می‌کند و به او شیرخشک غنی‌شده با آهن نیز می‌دهیم، چنانچه بیشتر غذای کودک از این نوع شیرخشک تامین می‌شود، نیازی به استفاده از مکمل آهن نیست.
این متخصص اطفال و کودکان توصیه کرد: از سن ۴ تا ۶ ماهگی کودک خود را با سرلاک‌های غنی‌شده با آهن یا گوشت و حبوبات پوره‌شده تغذیه کنیم. مواد غذایی حاوی آهن مانند گوشت قرمز، گوشت مرغ، ماهی، حبوبات و اسفناج، منابع آهن مناسب برای کودکان هستند و از مصرف بیش از حد شیر خودداری کنیم. مصرف بیش از ۷۱۰ سی‌سی شیر در روز، برای کودکان سنین یک تا ۵ سال توصیه نمی‌شود.
وی اشاره کرد: شما می‌توانید جذب آهن را در کودک خود با مصرف موادغذایی سرشار از ویتامین سی تقویت کنید. این غذاها شامل میوه‌هایی مثل لیمو، پرتقال، گریپ فروت، توت‌فرنگی و گوجه‌فرنگی هستند.
دکتر افشاری بیان کرد: فقر آهن و کم‌خونی فقر آهن معمولا از طریق آزمایش خون تشخیص داده می‌شوند. آکادمی کودکان آمریکا توصیه می‌کند که تمام کودکان در سن بین ۹ تا ۱۲ ماه یکبار برای فقر آهن آزمایش شوند و این آزمایش برای کودکانی که دارای فاکتورهای خطر هستند، بسته به نتیجه آزمایش ابتدایی لازم است تکرار شود.
این متخصص اطفال و کودکان افزود: بر اساس نتیجه آزمایش غربالگری، پزشک ما ممکن است توصیه به مصرف مکمل‌های آهن خوراکی یا ویتامین‌ها کند و یا درخواست تست‌های تکمیلی بدهد.
> فقر آهن در کودکان قابل پیشگیری است
وی متذکر شد: فقرآهن در کودکان قابل پیشگیری است. برای اینکه رشد و نمو کودک خود را در مسیر طبیعی نگه داریم لازم است که به کودک مان غذای غنی شده از آهن بدهیم و از پزشک او درباره نیاز به غربالگری و مکمل‌های آهن سوال کنیم.
دکتر افشاری عنوان کرد: درمان فقر آهن در کودکان می‌تواند شامل تغییر در رژیم غذایی یعنی افزایش استفاده از غذاهایی باشد که میزان بالایی از ذخیره آهن در آنها وجود دارد و مصرف مکمل‌های آهن شامل قرص، شربت یا قطره‌ای است که استفاده از آنها به سن کودک بستگی دارد. استفاده از این مکمل‌ها باید حتما تحت نظر پزشک انجام گیرد و درمان به‌موقع عفونت‌ها نیز ضروری است زیرا عفونت‌ها می‌توانند در مواردی باعث بروز آنمی‌های خفیف در کودکان شوند.
این متخصص اطفال و کودکان اظهار کرد: نوزادان، کودکان و نوجوانان عموماً در معرض خطر فقر آهن قرار دارند، به این دلیل که این گروه سنی نیاز بالایی به آهن برای رشد و نمو دارند و این میزان بالای آهن، معمولا در غذاهای روزانه به میزان کافی وجود ندارد.
وی هشدار داد: لازم است مکمل‌های آهن را از دسترس کودکان دور نگه داریم چراکه مصرف بیش از اندازه مکمل‌های آهن در کودکان می‌تواند سبب مشکلات جدی شده و حتی خطر مرگ را به دنبال داشته باشد.
دکتر افشاری می‌گوید: بعد از شش ماهگی می‌توانیم کودک خود را با غذای جامد تغذیه کنیم. برای اطمینان از اینکه غذاهای انتخابی ما میزان کافی آهن را دارا است، با پزشک مشورت کنیم.
این متخصص اطفال و کودکان تصریح کرد: آهن در غذا به دو شکل" هم" و "غیر هم" وجود دارد.آهن هم اغلب در محصولات حیوانی مثل گوشت قرمز، غذاهای دریایی و گوشت و تخم پرندگان وجود دارد. این نوع از آهن به سادگی توسط بدن جذب می‌شود. منابع این نوع آهن شامل گوشت قرمز، مثل گوشت گوساله، گوسفند، بز، ماهی‌های چرب،پرندگان مثل جوجه یا بوقلمون و تخم پرندگان است. وی ادامه داد: آهن غیرهم در گیاهان و محصولات غنی‌شده با آهن یافت می‌شود. این نوع از آهن در بدن به سادگی جذب نمی‌شود و به همین دلیل، برای جذب کافی آهن در کودکمان از این طریق، باید برنامه‌ریزی دقیقی داشته
باشیم.
دکتر افشاری گفت: منابع نوع آهن غیر هم شامل سرلاک‌های غنی شده با آهن، حبوبات، به‌خصوص انواع عدس،سبزیجات دارای برگ سبز تیره، مثل اسفناج،توفو (ماده غذایی که با شیرسویای غلیظ شده تهیه می‌شود).
>کمبود آهن توانایی عملکردی کودک را کاهش می‌دهد
در ادامه نیز دکتر شیخ الاسلامی در اینباره خاطرنشان کرد: تمام گلبول‌های قرمز خون در هموگلوبین خود آهن دارند، هموگلوبین پروتئینی است که اکسیژن را از ریه‌ها به بافت‌های بدن می‌رساند. آهن، هموگلوبین را قادر می‌سازد تا با اکسیژن پیوند برقرار کرده، آن را حمل کند و به نقاط نیازمند اکسیژن برساند.
وی اظهار کرد: اگر کودک آهن کافی از راه تغذیه دریافت نکند، دچار فقر آهن می‌شود، یعنی چون بدنش نمی‌تواند هموگلوبین تولید کند، تعداد گلبول‌های قرمز آن کاهش می‌یابد. این عارضه کم‌خونی یا آنمی نام دارد. بیماران دچار کم‌خونی اکسیژن کمتری به سلول‌ها و بافت‌های بد‌شان می‌رسد و در نتیجه عملکرد بدنشان مختل می‌شود.
این متخصص کودکان و نوزادان مطرح کرد: به طور کلی آهن برای عملکرد مناسب عضلات، تولید انرژی و رشد مغز بسیار مهم است. در نتیجه کودکان دچار فقر آهن با اختلالات یادگیری و مشکلات رفتاری روبرو می‌شوند.
وی بیان کرد: آهن از راه تغذیه دریافت می‌شود، اما از هر 10 تا 20 میلی گرم آهن هضم شده فقط یک میلی‌گرم از آن جذب می‌شود. چنانچه کودک تغذیه متعادل سرشار از آهن نداشته باشد، دچار سطحی از کم خونی فقر آهن می‌شود. این عارضه در نوزادان حدوداً یک ساله مشاهده می‌شود و عموماً ناشی از مصرف بیش از حد شیر گاو و دریافت نکردن آهن کافی است.
دکتر شیخ الاسلامی ادامه داد: تغییراتی که در بدن رخ می‌دهد، مانند جهش‌های رشد کودکان و نوجوانان، نیازمند آهن بیشتر و تولید بیشتر گلبول‌های قرمز است.
این متخصص کودکان و نوزادان عنوان کرد: ناهنجاری‌های دستگاه گوارش نیز یکی دیگر از دلایل فقر آهن در کودکان است زیرا سوء جذب آهن از عوارض جراحی‌های دستگاه گوارش محسوب می‌شود.
وی متذکر شد: خونریزی باعث کاهش آهن خون و در نتیجه کم‌خونی فقر آهن در کودکان می‌شود. خونریزی گوارشی، آسیب‌دیدگی از علل از دست رفتن خون بدن به شمار می‌رود.
دکتر شیخ الاسلامی تصریح کرد: برخی نوزادان و کودکان بیشتر مستعد کمبود آهن هستند که عبارتند از نوزادان نارسی که حداقل سه هفته زودتر از موعد مقرر زایمان به دنیا آمده‌اند یا هنگام تولد وزن کمی داشته‌اند،نوزادانی که قبل از یک سالگی شیر گاو یا شیر بز مصرف می‌کنند، نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، اما غذاهای مکمل حاوی آهن را پس از شش ماهگی دریافت نکرده‌اند و نوزادانی که از شیر خشکی تغذیه می‌کنند که با آهن غنی نشده است.
این متخصص کودکان و نوزادان افزود: کودکان یک تا پنج ساله که روزانه بیش از 710 میلی لیتر شیر گاو، شیر بز یا شیر سویا می‌نوشند،کودکان مبتلا به بیماری‌هایی مانند عفونت‌های مزمن یا با تغذیه محدود و کودکانی که در بازه سنی یک تا پنج سال در معرض سرب قرار گرفته‌اند، بیشتر مستعد کمبود آهن هستند.
وی تشریح کرد: کمبود آهن توانایی عملکردی کودک را کاهش می‌دهد. با این حال اکثر نشانه‌ها و علائم فقر آهن در کودکان تا زمان ابتلا به کم‌خونی فقر آهن بروز نمی‌یابد.
دکتر شیخ الاسلامی می‌گوید: اگر فرزندتان عامل‌های خطر کمبود آهن را دارد، از متخصص اطفال کمک بگیرید.نشانه‌ها و علائم کم خونی فقر آهن عبارتند از رنگ پریدگی، خستگی مزمن، رشد کم، بی‌اشتهایی، تنفس تند و غیرطبیعی،مشکلات رفتاری،عفونت‌های مکرر و ویار غیرعادی برای خوراکی‌های غیرمغذی مانند یخ، خاک، رنگ یا نشاسته.
این متخصص درباره میزان آهن مورد نیاز کودکان گفت: هنگام تولد مقداری آهن ذخیره شده در بدن نوزادان وجود دارد، اما میزان معینی از آهن باید به طور مستمر به این ذخیره اضافه شود تا سوخت مورد نیاز برای رشد و نمو سریع نوزاد را تامین کند. مقدار آهن مورد نیاز برای گروه‌های سنی مختلف، متفاوت است. وی اشاره کرد: کم خونی ناشی از فقرآهن غالباً هنگام چکاپ مشخص می‌شود. نوزادان نیز بهتر است تا قبل از یک سالگی آزمایش تعیین کم‌خونی (آنمی) بدهند، البته این غربالگری برای برخی کودکان، مانند نوزادان نارسی که میزان آهن بدنشان کمتر از نوزادان عادی است، زودتر انجام می‌شود.دکتر شیخ الاسلامی تصریح کرد: چنانچه کودکان بزرگتر خسته و ضعیف به نظر برسند، متخصص اطفال احتمال کمبود آهن می‌دهد. در این حالت متخصص اطفال درباره رژیم غذایی و رشد کودک سوال می‌کند و برای اطمینان از پایین بودن هموگلوبین یا آهن خون و تایید احتمال کم‌خونی دستور آزمایش خون می‌دهد. پزشک گاهی دستور آزمایش مدفوع می‌دهد، چون ممکن است دفع تدریجی مقدار کمی خون دلیل کم خونی فقر آهن در کودکان باشد.
این متخصص کودکان و نوزادان اظهار کرد: کودکان دچار کمبود فقر آهن معمولاً باید مکمل‌های روزانه آهن را دریافت کنند تا میزان آهن خونشان به حد مناسب برسد. مصرف مولتی ویتامین حاوی آهن و تغییر رژیم غذایی برای رفع مشکل کم‌خونی مفید است، اما کافی نیست.
وی ادامه داد که قبل از شروع مصرف مکمل‌های آهن حتماً با پزشک مشورت کنید چون دریافت آهن بیش از اندازه نیز مشکلاتی را در پی دارد.
دکتر شیخ الاسلامی توصیه کرد: بهتر است مکمل آهن به صورت ناشتا با مقدار کمی غذا مصرف شود. هنگام مصرف مکمل‌های آهن شیر یا نوشیدنی‌های کافئین‌دار به کودک ندهید چون این خوراکی‌ها مانع از جذب آهن می‌شود. خوراکی‌هایی مانند آب پرتقال و دیگر غذاهای سرشار از ویتامین ث جذب آهن را افزایش می‌دهد.
این متخصص کودکان و نوزادان اظهار کرد: حال کودک ظرف یک تا دو روز پس از شروع مصرف مکمل آهن بهتر می‌شود و اشتهای بیشتری نیز پیدا می‌کند. میزان هموگلوبین در طول یک ماه آینده و به موازات تولید گلبول‌های قرمز در بدن افزایش می‌یابد. معمولاً 3 تا 6 ماه طول می‌کشد تا مکمل آهن کمبود این عنصر مهم را جبران کند، البته برخی کودکان باید مدت بیشتری تحت درمان باشند.
وی تصریح کرد: موثر نبودن درمان فقر آهن معمولاً نشان‌دهنده این است که بدن کودک آهن را به خوبی جذب نمی‌کند یا مقدار آهن دریافتی مناسب نیست. متخصص اطفال در این شرایط برای بررسی تغییر میزان آهن خون دستور آزمایش خون می‌دهد. کودکان دچار کم خونی فقر آهن شدید باید توسط متخصص درمان شوند یا خون به آنان تزریق
شود.
دکتر شیخ الاسلامی یادآور شد: توصیه می‌شود برای اینکه کودک دچار کمبود آهن نشود برخی موارد را رعایت کنید. به طور مثال پس از آن که فرزندتان شروع به خوردن غذاهای جامد کرد، یعنی معمولاً در بازه سنی 4 تا 6 ماهگی، به او غذاهای آهن‌دار مانند برشتوک غنی شده با آهن، پوره گوشت و پوره لوبیا بدهید. گوشت قرمز، مرغ، ماهی، لوبیا و سبزیجات با برگ سبز تیره منابع مناسبی از آهن هستند که باید آنها را در برنامه غذایی کودکان بزرگتر بگنجانید. این متخصص کودکان و نوزادان افزود: به کودکان یک تا پنج ساله اجازه نوشیدن بیشتر از 710 میلی‌لیتر شیر در روز ندهید و ویتامین ث جذب آهن از غذا را افزایش می‌دهد، بنابراین به فرزندتان غذاهای سرشار از ویتامین ث مانند مرکبات، طالبی، فلفل دلمه‌ای، گوجه فرنگی و سبزیجات با برگ سبز تیره بدهید تا آهن بیشتری را از غذا جذب کنند.
>علائم کمبود آهن در کودکان و نوزادان در سنین مختلف متفاوت است
در ادامه نیز دکتر کرباسیان در اینباره ابراز داشت: بدون آهن کافی، بدن کودک نمی‌تواند هموگلوبین بسازد و گلبول‌های قرمز کمتری ایجاد می‌کند. این بدان معنی است که بافت‌ها و اندام‌ها اکسیژن لازم برای ادامه حیات خود را دریافت نمی‌کنند.
وی اذعان داشت: آهن یک ماده معدنی است که در گیاهان، حیوانات و همه موجودات زنده یافت می‌شود. این ماده یکی از عناصر مهم هموگلوبین است، بخشی از گلبول‌های قرمز خون که اکسیژن را از ریه‌ها به بدن منتقل می‌کند. آهن به هموگلوبین قدرت "حمل” (اتصال به) اکسیژن در خون را می‌دهد تا به این ترتیب اکسیژن به هر جا که لازم است می‌رسد.
این متخصص کودکان و نوزادان گفت: کودکان می‌توانند با خوردن غذاهایی مانند گوشت و سبزیجاتی که برگ‌های سبز تیره رنگ دارند، آهن لازم برای بدن خود را دریافت کنند البته آهن به برخی غذاها مانند شیر خشک و غلات نیز اضافه می‌شود.
وی بیان کرد: علائم کمبود آهن در کودکان و نوزادان در سنین مختلف متفاوت است. برای سنین پایین و شیرخوارگی این علائم می‌تواند به صورت بی‌قراری شدید، رنگ پریدگی و کاهش رشد و اشتها نمود کند. در سنین بالاتر و سنین مدرسه علائم کم خونی فقر آهن به صورت پرخاشگری‌های عصبی و بدخوابی و بی‌اشتهایی ظهور می‌کند.
دکتر کرباسیان متذکر شد: بهتر است والدین در صورت مشاهده علائم کمبود آهن در کودکان و نوزادان با پزشک اطفال مشورت کنند. در این موارد برای تشخیص این بیماری برای کودک آزمایش کم خونی انجام می‌شود.
این متخصص کودکان و نوزادان عنوان کرد: کودکان و نوزادان در سنین مختلف مقادیر مختلفی از آهن لازم دارند. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، معمولا تا سن ۴ تا ۶ ماهگی آهن کافی را از شیر مادر دریافت می‌کنند. در همین زمان، غذاهای غنی مانند پوره گوشت و غلات به برنامه غذایی کودک اضافه می‌شوند.
وی ادامه داد: نوزادانی که به اندازه کافی شیر مادر نخورده اند، باید قطره مکمل تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنند. کودکانی که شیر خشک‌های غنی شده با آهن مصرف کرده‌اند معمولا به کمبود آهن مبتلا نشده و به قطره مکمل اضافی احتیاج ندارند.
دکتر کرباسیان اشاره کرد: برای جلوگیری از کمبود آهن، نوزادان در سنین ۷ تا ۱۲ ماهگی به ۱۱ میلی گرم آهن در روز نیاز دارند. کودک در سنین ۱ تا ۳ سالگی در هر روز به ۷ میلی گرم آهن نیاز دارد.
این متخصص کودکان و نوزادان ادامه داد: کودکان و نوجوانان در سنین ۴ تا ۸ سال به ۱۰ میلی گرم آهن در روز نیاز دارند و این در حالی است که بچه‌های بزرگتر در سنین ۹ تا ۱۳ سال به ۸ میلی گرم در روز نیاز دارند.
وی مطرح کرد: پسران نوجوان باید روزانه ۱۱ میلی گرم آهن و دختران نوجوان می‌بایست ۱۵ میلی گرم آهن دریافت کنند. در دوران بلوغ رشد سریع‌تر می‌شود. دختران نوجوان به آهن اضافی نیاز دارند تا کمبود آهن بر اثر شروع قاعدگی را جایگزین کنند.
دکتر کرباسیان افزود: ورزشکاران جوان که به طور مرتب به ورزش‌های سنگین می‌پردازند، بیشتر آهن از دست می‌دهند و ممکن است در رژیم‌های غذایی خود به آهن اضافی نیاز داشته باشند و افرادی که رژیم‌های غذایی گیاهی دارند هم، ممکن است به آهن اضافی لازم داشته باشند.
این متخصص کودکان و نوزادان توضیح داد: بیماری کم خونی ناشی از فقر آهن در مواقعی اتفاق می‌افتد که بدن فرد به اندازه کافی آهن ندارد. این مسئله ممکن است برای کودک به ویژه کودک نوپا و نوجوان مشکل ساز باشد. در حقیقت، بسیاری از دختران نوجوان که پریود عادی دارند هم اگر در رژیم‌های غذایی خود آهن کافی دریافت نکنند در معرض خطر بیماری کم خونی ناشی فقر آهن قرار خواهند گرفت.
وی اظهار کرد: کودکان نوپا پس از ۱۲ ماهگی، در معرض خطر کمبود آهن قرار دارند چرا که دیگر نمی‌توانند از شیر خشک‌های غنی شده با آهن استفاده کنند. همچنین ممکن است به اندازه کافی غذاهای حاوی آهن مصرف نکنند تا این کمبود آهن جبران شود.
دکتر کرباسیان متذکر شد: کمبود آهن می‌تواند بر رشد هم تأثیر بگذارد و ممکن است منجر به بروز مشکلات یادگیری و رفتاری شود. اگر کمبود آهن اصلاح نشود، می‌تواند به کم خونی فقر آهن در کودکان (کاهش تعداد گلبول‌های قرمز بدن) نیز منجر شود.
این متخصص کودکان و نوزادان خاطرنشان کرد: کودکان و نوجوانان باید بدانند که آهن بخش مهمی از یک رژیم غذایی سالم است. برای درمان کمبود آهن در کودکان، مصرف غذاهای غنی از آهن توصیه می‌شود.
وی اضافه کرد: غذاهای غنی از آهن عبارتند از گوشت گاو، گوشت گوسفند، مرغ و غذاهای دریایی، پنیر توفو،لوبیا و نخود فرنگی، میوه‌های خشک شده، سبزیجات دارای برگ‌های سبز تیره، غلات صبحانه، نان و ماکارونی غنی شده با آهن. دکتر کرباسیان می‌گوید: آهن موجود در منابع حیوانی راحت‌تر از آهن موجود در منابع گیاهی جذب بدن کودکان می‌شود بنابراین بهتر است برای درمان کمبود آهن در کودکان بیشتر از منابع حیوانی استفاده کنید.
این متخصص کودکان و نوزادان متذکر شد: مقدار شیر مصرفی کودک را به ۴۷۳ تا ۷۱۰ میلی لیتر در روز محدود کنید و برای کودکان غذاهای سرشار از آهن را در کنار غذاهای حاوی ویتامین C (مانند گوجه فرنگی، کلم بروکلی، پرتقال و توت فرنگی) سرو کنید چون مصرف ویتامین C حین درمان جذب آهن را در بدن بهبود می‌بخشد. وی ادامه داد: از سرو قهوه یا چای در وعده‌های غذایی کودکان خودداری کنید. این دو نوشیدنی حاوی تئین هستند که باعث کاهش جذب آهن می‌شود.
دکتر کرباسیان اذعان داشت: درمان کم خونی فقر آهن به میزان کاهش هموگلوبین بستگی دارد. در بعضی موارد که کم خونی در دراز مدت مدت ایجاد شده است و برای درمان زمان طولانی‌تری لازم است. مصرف فراورده‌های حاوی آهن مانند قطره‌های حاوی آهن یا شربت‌های آهن و مقدار مصرف آنها، به صلاحدید پزشک برای هر کودکی متفاوت
است.
این متخصص کودکان و نوزادان در پایان گفت: برای درمان کم خونی‌های حاد (مانند خونریزی‌های ناگهانی و با مقدار زیاد) حتما به اورژانس مراجعه کنید./آفتاب
نظرشما
آخرین اخبار