کاترینا استیلیانو سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «به طور کلی،
توصیه‌های غذایی فاقد جهت خاص و قابل اجرا برای ایجاد انگیزه در افراد
برای تغییر رفتار است و به‌ندرت توصیه‌های رژیم غذایی به اثرات محیطی
می‌پردازد.»
محققان این مطالعه غذاها را بر اساس عملکردهای تغذیه‌ای و محیطی‌شان،
مانند چراغ راهنمایی، در سه منطقه رنگی سبز، زرد و قرمز طبقه‌بندی کردند.
منطقه سبز نشان‌دهنده غذاهایی است که توصیه می‌شود در رژیم غذایی افزوده
شود و حاوی غذاهایی است که هم از نظر تغذیه مفید هستند و هم تأثیرات
زیست‌محیطی پایینی دارند. غذاهای این منطقه عمدتاً شامل آجیل، میوه‌ها،
سبزیجات مزرعه‌ای، حبوبات، غلات کامل و برخی از غذاهای دریایی هستند.
منطقه قرمز شامل غذاهایی است که تأثیرات تغذیه‌ای یا زیست‌محیطی قابل
توجهی دارند و باید در رژیم غذایی افراد کاهش یافته یا از مصرف‌شان اجتناب
شود. تأثیرات تغذیه‌ای در درجه اول ناشی از گوشت‌های فرآوری‌شده و آب و هوا
و سایر تأثیرات زیست‌محیطی ناشی از گوشت گاو، گوسفند و گوشت‌های
فرآوری‌شده بوده است.
اولیویه ژولیت عضو تیم تحقیق، می‌گوید: «ضرورت تغییرات رژیم غذایی برای بهبود سلامت انسان و محیط زیست مشخص است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که جایگزینی‌های کوچک هدفمند، راهکار امکان‌پذیری برای دستیابی به مزایای قابل توجه بهداشتی و زیست‌محیطی بدون نیاز به تغییر قابل توجه در رژیم غذایی است.»
