کودکان کار مجازی یکی از مصادیق آسیبهای رشد قارچگونه فضای مجازی
و شبکههای اجتماعی است. این ماجرا اما فقط مختص ایران نیست و در بسیاری
از کشورهای دنیا با چنین چالشی مواجهند. بههمیندلیل هم در کشورهای مختلف
قوانینی را برای حمایت از کودکان در فضایمجازی تصویب کردهاند و این روند
ادامه دارد.
بر پایه یافتههای گوناگون، کودکان بهطور میانگین پیش ار رسیدن به ۱۳سالگی ۱۳۰۰ بار تصاویرشان بهصورت آنلاین به اشتراک گذاشته میشود، این یعنی پیش از اینکه حتی خودشان بهطور قانونی اجازه درستکردن پروفایل شخصی در رسانههای اجتماعی همچون فیسبوک یا اینستاگرام را داشته باشند. بنا بر یافته «مرکز پایش والدین و آموزش دیجیتال» همین حالا هم بیش از نیمی از والدین تصاویر فرزندان خود را بهصورت آنلاین به اشتراک گذاشتهاند که از این تعداد، ۹۱ درصد تا قبل از رسیدن فرزندشان به پنجسالگی انجام دادند.
طبق گزارش یورونیوز، حالا کشور فرانسه درصدد آن است تا خطوطی را
برای این اشتراکگذاری تصاویر کودکان تعریف کند. نمایندگان پارلمان فرانسه
درحالحاضر مشغول بررسی لایحهای در مجلس سنای این کشور بر ضد اشتراکگذاری
این تصاویر هستند. یکی از بندهای پیشنویس این لایحه، والدین را در قبال
حقوق حریم خصوصی فرزندانشان که از آپلود آنلاین تصاویرشان راضی نیستند،
مسئول برمیشمارد.
در موارد حادتر درصورتیکه اشتراکگذاری از تصاویر فرزند بیش از حد باشد یا مضر تشخیص داده شود، قاضی خانواده حتی میتواند حق والدین از بهاشتراکگذاشتن تصاویر فرزندشان را سلب کند. این قانون پیشنهادی همچنین بهدنبال مجازات والدینی است که در شبکههای اجتماعی اصطلاحا «اینفلوئنسر» تلقی میشوند و از طریق ارسال تصاویر فرزندان خود به دنبال جذب دنبالکننده یا همان فالوئر و کسب درآمد هستند. در صورت تصویب این لایحه، فرانسه اولین کشوری در جهان خواهد بود که چنین قانونی را وضع میکند؛ قانونی که مورد استقبال روانشناسان کودک و کارشناسان شبکههای اجتماعی قرار گرفته است.
آنیا استویچ، محقق ارتباطات در دانشگاه وین میگوید: «لازم است از
کودکان زیر ۱۸ سالی که صدایی برای صحبت در برابر تصاویری که والدینشان در
اینترنت به اشتراک گذاشتهاند ندارند، محافظت شود.» استویچ در این رابطه گفت: «والدین باید از خطرات این کار آگاه باشند. بیشتر بهخاطر
مسائل اخلاقی یا احتمال سرقت تصاویر در جهت اهداف واقعا مخرب آنلاین.» به
گفته شورای انجمنهای فرانسوی حقوق کودکان (Cofrade)، «یوروپل و اینترپل از
اوایل سال ۲۰۲۰ نسبت به گسترش محتوای سوءاستفاده آنلاین جنسی از کودکان و
شیوع محتوای خودتولیدی توسط جوانان یا اطرافیانشان هشدار داده بودند.»
در کشور ما هم شهریورماه سال ذشته شورای عالی انقلاب فرهنگی سندی
را تحت عنوان سند ملی حقوق کودکونوجوان مصوب کرد. قانون حمایت از اطفال و
نوجوانان نیز در اردیبهشت سال ۹۹ در مجلس تصویب شد. براساس بند (ث) ماده
یک این قانون «بهکارگیری غیرقانونی طفل و نوجوان یا وادارکردن یا گماردن
او به کار یا خدمتی که به لحاظ جسمی، روانی، اخلاقی و اجتماعی با نظر به
وضعیت طفل و نوجوان برایش مضر یا خطرناک باشد» بهرهکشی اقتصادی محسوب
میشود و هرکسی حتی سرپرستان و والدین با هدف کسب درآمد چنین اقدامات و
سوءاستفادههایی از کودکان بکنند، مشمول مجازات میشوند و پیگرد قانونی
دارد و هرکسی چون خود کودک میتواند چنین چیزی را به مقامات قضایی، بهزیستی
یا پلیس گزارش دهد.
سال گذشته هم سند ملی حمایت از کودکان در برابر فضای مجازی ناامن بهعنوان یکی از سندهای بالادستی به تصویب رسید. با تمام اینها اما گشتوگذاری در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی بهخوبی گواه آن است که کودکان ما در فضایمجازی بیدفاع هستند و از همه بدتر اینکه خود والدین پای فرزندانشان را به فضایمجازی باز میکنند و آنها را بیهیچ آگاهی و آموزشی در معرض این فضا قرار میدهند. وقتی یک کشور اروپایی برای مدیریت انتشار تصاویر بچهها در فضای مجازی قانون تصویب میکند، قطعا ما هم باید بیشتر حواسمان را جمع کنیم.