روشی ایمن و موثر برای درمان آریتمی قلبی

به گزارش شفاآنلاین:در فردی که مبتلا به آریتمی قلبی ​​است، حفره‌های بالای قلب (دهلیزها) به طور نامنظم می‌تپد یا اصطلاحا "فلر می‌زند"، بنابراین خون آنطور که باید به داخل حفره‌های پایینی (بطن ها) جریان نمی‌یابد. فیبریلاسیون دهلیزی می‌تواند یک وضعیت یکباره، گاه به گاه یا دائمی باشد.

مهم است که فیبریلاسیون دهلیزی به صورت مداوم درمان شود، زیرا دهلیز‌های با ضربان نامنظم مستعد ایجاد لخته‌های خونی هستند که می‌توانند آزاد شوند و در جریان خون گردش کنند و در رگ خونی مغز قرار بگیرند و باعث سکته شوند. این درمان می‌تواند شامل دارو برای کاهش یا عادی‌سازی ریتم قلب، رقیق‌کننده‌های خون برای کاهش تشکیل لخته‌های خون یا جراحی باشد.

جراحی، به نام کاتتر ابلیشن، یک درمان موثر برای فیبریلاسیون دهلیزی علامتدار است که به دارو پاسخ نداده است. در این روش یک لوله بلند و انعطاف پذیر از طریق ورید پا، گردن یا زیر ترقوه وارد رگ خونی قلب می‌شود. روش سنتی فرسایش حرارتی است که در آن گرما یا سرمای شدید بر روی بافت‌ها اعمال می‌شود و باعث آریتمی می‌شود، بافت را از بین می‌برد و بافت اسکار ایجاد می‌کند که به جلوگیری از عود کردن این بیماری کمک می‌کند.

یک مطالعه بین‌المللی جدید از پالس‌های الکتریکی برای از بین بردن بافت قلب استفاده کرده است و نشان می‌دهد که به اندازه انرژی حرارتی در درمان فیبریلاسیون دهلیزی موثر است. علاوه بر این، سریعتر است و خطر عوارض ناشی از حرارت کمتر است.

این تکنیک که فرسایش میدان پالسی نامیده می‌شود، از پالس‌های الکتریکی برای ایجاد حفره‌های ریز در غشای سلول‌های عضله قلب استفاده می‌کند که باعث مرگ سلول‌ها می‌شود. قبلاً برای درمان سرطان با هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های تومور استفاده می‌شد، اما اخیراً برای درمان آریتمی مناسب در نظر گرفته شده است.

این مطالعه در ۴۱ سایت مختلف در ۹ کشور انجام شد: ایالات متحده، کانادا، استرالیا، اتریش، بلژیک، فرانسه، ژاپن، هلند و اسپانیا. شرکت کنندگان این مطالعه مبتلایان فیبریلاسیون دهلیزی بودند که به درمان دارویی پاسخ نداده بودند. نیمی از شرکت‌کنندگان فیبریلاسیون دهلیزیحمله‌ای داشتند، که در آن قسمت‌های آریتمی خود به خود خاتمه می‌یابند و بیش از یک هفته طول نمی‌کشند، و نیمی از شرکت‌کنندگان فیبریلاسیون دهلیزی مداوم داشتند، که در آن قسمت‌ها حداقل یک هفته طول می‌کشد و به خودی خود تمام نمی‌شوند.

پزشکان ابتدا هر یک از شرکت‌کنندگان را تحت درمان قرار دادند تا قبل از انجام عمل اضافی در مورد تکنیک فرسایش میدان پالسی تجربه کسب کنند.

بر اساس آزمایش ها، ۶۶% از شرکت کنندگان مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پس از این روش هیچ نشانه‌ای از فیبریلاسیون دهلیزی را تا ۱۲ ماه پس از عمل تجربه نکردند. از بین افرادی که فیبریلاسیون دهلیزی مداوم داشتند، ۵۵ % هیچ فیبریلاسیون دهلیزی در همان دوره نداشتند. این نرخ‌ها با نتایج به دست آمده با فرسایش حرارتی سازگار است.

در مقایسه با فرسایش حرارتی که می‌تواند به دریچه‌های قلب و رگ‌های خونی آسیب برساند، عوارض جانبی این روش بسیار کم است.

علاوه بر این، روش فرسایش میدان پالسی کمتر از یک ساعت طول کشید، که به طور قابل‌توجهی سریع‌تر از روش حرارتی است، که معمولاً دو یا چند ساعت طول می‌کشد تا تکمیل شود. بعد از انجام این روش همه شرکت کنندگان بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی گزارش کردند.

دکتر آتول ورما، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: اثربخشی این روش مشابه آنچه در فرسایش حرارتی می‌بینیم است، اما ما آن را بسیار سریع‌تر و با ایمنی بسیار بیشتری انجام می‌دهیم. بسیاری از پزشکان احساس می‌کنند که فرسایش میدان پالسی به روش غالب در حرکت رو به جلو تبدیل خواهد شد، بنابراین  این واقعا یک تغییر رویکرد اساسی است.

محققان به محدودیت‌های مطالعه توجه دارند، به ویژه اینکه از هیچ گروه کنترلی استفاده نشده است. در حالی که مطالعات بزرگتری برای تایید ایمنی این روش مورد نیاز است، محققان مطمئن هستند که ایمنی و موفقیت فرسایش میدان پالسی با پیشرفت تکنولوژی بهبود خواهد یافت.