به گزارش شفاآنلاین:تغییر رنگ چشم می تواند نتایج منفی مانند آب مروارید یا آب سیاه داشته باشد که بستگی به علت زمینه ای آن دارد . در این قسمت از بهداشت و سلامت نمناک اطلاعات مهمی را در مورد تغییر رنگ چشم به شما معرفی خواهیم کرد.
زمانی که متولد می شویم ، رنگ چشم مان معمولاً آبی متمایل به طوسی است اما به این معنا نیست که همه افراد می توانند تا آخر عمر هم این رنگ چشم را حفظ کنند . در حقیقت اکثر انسان ها رنگ چشمشان بعد از تولد تغییر می کند . این تغییرات در رنگ چشم در طول چند ماه اول زندگی نوزاد ، طبیعی هستند . به همین دلیل زمانی که سن شما کمی بالا می رود ، چشم هایتان رنگ نهایی خود را نشان می دهند.
زمانی که تغییرات در رنگ چشم در دوران جوانی اتفاق بیفتد ، می تواند نشان دهنده علائمی در بدن باشد. در بیشتر موارد علامت یک آسیب زمینه ای در بدن است .
قبل از این که در مورد تغییر رنگ چشم صحبت کنیم ، بسیار مهم است که مفهوم ملانین را برای شما توضیح دهیم . ملانین یک رنگدانه موجود در بدن است که هم در پوست و هم در چشم وجود دارد و تغییر رنگ قرنیه و تناژ پوست را مشخص می کند . این ماده از طریق سلول هایی به نام ملانوسیت تولید می شود . این سلول ها هم در پوست و هم در چشم وجود دارد که عاملی برای ایجاد کک و مک و خال ها هستند . همچنین در چشم ها هم ظاهر می شوند . این کک و مک ها شبیه به کک و مک های موجود روی پوست صورت هستند و حاوی سلول هایی می باشند که ملانین تولید می کنند .
زمانی که چنین چیزی ظاهر می شود ، می تواند عاملی برای تغییر رنگ چشم باشد . ممکن است این اتفاق در هر دوره ای از زندگی رخ بدهد . این شرایط به خودی خود خطر خاصی ندارد اما ممکن است در طول زمان ، باعث ایجاد خطراتی شود و در نتیجه ممکن است آن ها به ملانوما تبدیل شوند که یک تومور بدخیم می باشد و روی بینایی اثر گذار است . مطالعات انجام شده نشان می دهد که این کک و مک ها و خال های موجود در چشم نادر هستند اما تقریباً هر ساله 2000 نفر را درگیر می کند.
هامارتوم توده های خوش خیم کوچک می باشند که بین 1 تا 2 میلیمتر سایز دارند و در عنبیه چشم ظاهر می شوند . آن ها معمولاً روی بینایی اثر نمی گذارند . طبق مطالعات انجام شده هامارتوم رایج ترین مشکل تغییر رنگ چشم در افراد است و یک بیماری ژنتیکی است که تومورهایی را از بافت عصبی شکل می دهد . البته می تواند در هر جایی از بدن هم پیدا شود و قسمت های دیگر را درگیر کند .
اکثر آن ها خوش خیم هستند اما گاهی اوقات در موارد نادری ممکن است خطراتی را ایجاد کند . تشخیص این بیماری معمولاً در دوران کودکی اتفاق می افتد . در موارد شدید ممکن است به بینایی آسیب وارد کند و عامل تغییر رنگ چشم باشد .
دیستروفی قرنیه یک بیماری نادر است و از هر یک میلیون نفر ممکن است یک الی نه نفر را درگیر کند. روی افراد جوان اثر می گذارد و باعث تغییر رنگ چشم می شود . در نتیجه یک چشم روشن تر از دیگری می شود . علت آن ناشناخته است اما می تواند به دلیل ویروس هرپس سیمپلکس ، روبلا یا هرپس زوستر اتفاق بیفتد .
مشکل این جاست که این آسیب معمولاً علائم مختلفی را از خودش نشان می دهد . آن ها لکه های کوچکی هستند که در چشم ایجاد می شوند و ممکن است عاملی برای آب سیاه یا آب مروارید باشند .
این سندروم عاملی برای ایجاد ورم در قرنیه ، آب سیاه و تغییراتی در عنبیه است و باعث ایجاد تغییر رنگ چشم می شود . سلول های خاصی از قرنیه وارد عنبیه می شوند و یک نوع تغییر شکل را هم در عنبیه و هم در مردمک چشم ایجاد می کنند . انتقال این سلول ها باعث به هم زدن جریان طبیعی مایعات داخل چشم می شود و احتمال ابتلا به آب سیاه بالا می رود . رایج ترین علائم آن هم تاری دید ، تغییرات رنگ چشم و حتی درد است .
رنگدانه ای که به عنبیه رنگ می دهد، در پشت قرنیه قرار دارد . چنانچه پیش از این در مطالب بخش بهداشت و سلامت نمناک خواندید بعضی از افراد رنگ عنبیه متفاوتی دارند و ممکن است در اطراف رنگ های دیگری داشته باشد . در نتیجه به تدریج رنگدانه هایی آزاد می شود و به نواحی دیگر که نباید، وارد می گردد و زمانی که این اتفاق رخ می دهد ، رنگدانه ها جریان خون را در بعضی از قسمت ها مسدود می کنند . بنابراین ممکن است که آب سیاه رخ بدهد و تغییراتی هم در رنگ چشم مشاهده شود .
آسیب دیدگی یا ضربه یکی دیگر از رایج ترین علل تغییر رنگ چشم می باشد و می تواند بر اثر یک جراحت ایجاد شود . یک بخار داغ روی صورت یا هرگونه عوامل آسیب ، به رگ های خونی آسیب می زند . این آسیب دیدگی ها معمولاً روی بینایی اثرگذار هستند و باعث دوبینی و کاهش کیفیت بینایی فرد می شوند . حساسیت به نور هم جزء موارد رایج می باشد .
تغییر رنگ چشم باید توسط چشم پزشک مورد بررسی قرار بگیرد و علائم نیز زیر نظر پزشک باشد زیرا ممکن است آسیب به بینایی وارد کند . بنابراین اگر در مورد هر کدام از موارد بالا شک دارید ، حتما به متخصص مراجعه کنید و تحت نطر باشید .