پزشکان افرادی هستند که تمایل زیادی به مهاجرت به کشورهای خارجی دارند. آنها به واسطه حرفه و کاری که به آن مشغول هستند، قصد دریافت اقامت، سکونت و گاه ادامه تحصیل در کشورهای هدف خود را دارند
شفاآنلاین>سلامت>«پزشکان افرادی هستند که تمایل زیادی به مهاجرت به کشورهای خارجی دارند. آنها به واسطه حرفه و کاری که به آن مشغول هستند، قصد دریافت اقامت، سکونت و گاه ادامه تحصیل در کشورهای هدف خود را دارند.
به گزارش شفاآنلاین:کشورهای متعدد اروپایی، آسیایی و امریکایی پذیرای پزشکان در زمینه‌های مختلف هستند و...» این بخشی از متن تبلیغی یکی از شرکت‌های فعال در حوزه مهاجرت است. اینکه روند مهاجرت پزشکان در این سال‌ها صعودی بوده نگران‌کننده است؛ اما در میانه هیاهوهای رسانه‌ای مربوط به مهاجرت و خروج پزشکان و کادر درمان از کشور شاید مهم‌ترین نکته یافتن پاسخ‌های مناسب برای این سؤال باشد که چگونه می‌توان کاری کرد سراب مهاجرت برای پزشکان رنگ ببازد و ایران بتواند از خدمات تخصصی فرزندان نخبه خود به خوبی بهره‌مند شود.
برای یافتن پاسخ ابتدا باید مشکلات را شناخت. دکتر سید مؤید علویان، رئیس هیأت‌مدیره نظام پزشکی تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری آناتولی درخصوص مشکلات منجر به مهاجرت پزشکان اظهار داشته است: «یک‌سری قوانین سختگیرانه نیز در حوزه سلامت برای پزشکان وجود دارد. آنها باید بعد از اتمام تحصیلات چند سال در مناطق محروم فعالیت کنند تا بتوانند امتیاز و مجوز راه‌اندازی مطب خصوصی بگیرند. در زمینه تعرفه‌های پزشکی هم مشکلات و بی‌عدالتی زیادی وجود دارد. حتی در کشورهای همسایه و فقیر ما هم میزان دریافتی پزشکان از ایران بالاتر است. بسیاری از پزشکان جوان مطب‌های خود را به دلیل عدم تراز مالی تعطیل کرده‌اند، چون ادامه فعالیت با این وضع ممکن نیست. تعرفه فعلی «یک‌سوم» مبلغی است که باید باشد. مجموعه این اتفاقات و شرایط، پزشکان و کادر درمان ما را روانه دیگر کشورها می‌کند. مهاجرت پزشکان ایران روزبه‌روز بیشتر می‌شود، درحالی‌که تک‌‌تک آنها سرمایه‌های ملی هستند. بخش‌هایی از جامعه ما هم پزشک‌ستیزند. بیمار یکی از پزشکان اصفهان در اتاق عمل مرد. آن پزشک توسط خانواده متوفی تهدید و حتی در خانه‌اش به آتش کشیده شد و متأسفانه قانون از آن پزشک حمایت نکرد. چنین رفتارهایی باعث شده نوعی ناامنی در جامعه پزشکی ما ایجاد شود.»
اما درخصوص راه‌های حل این مشکلات پای صحبت دکتر محمد رئیس‌زاده ریاست سازمان نظام پزشکی کشور نشستیم. دکتر رئیس‌زاده گفت: «باید توجه کرد که پدیده مهاجرت پزشکان از قدیم وجود داشته است. البته میزان آن نسبت به سایر رشته‌ها و اقشار پایین‌تر است، اما آنچه برای ما جای نگرانی دارد دو موضوع است؛ یکی اینکه سرمایه‌های پزشکی، سرمایه‌هایی غیرقابل جایگزین بوده یا به سختی جایگزین می‌شوند. به‌عنوان مثال وقتی جراح قلبی دارید که بعد از ۲۸ سال درس خواندن جراح قلب شده و ۱۰ یا ۱۵ سال هم در کشور تجربه کسب کرده، خیلی خسران بزرگی است که این فرد بخواهد از کشور مهاجرت کند. حتی رفتن یک نفر از این سرمایه‌ها هم خسران بزرگی است. بنابراین از یک طرف این سرمایه‌ها بی‌بدیل بوده و سخت قابل جایگزینی هستند و از طرفی هم منحنی ما در حوزه مهاجرت پزشکان، با اینکه عدد مطلقش عدد خیلی بالایی نیست، اما سیر منحنی نگران‌کننده است. برهمین اساس ما روی بحث مهاجرت پزشکان حساس هستیم، اما از طرفی هم نمی‌خواهیم این موج را ایجاد کنیم که کسی سوءاستفاده کند و بگوید همه پزشکان در حال مهاجرت هستند زیرا اصلاً این‌طور نیست و تعداد کثیر و عظیمی از پزشکان جوان ما با تحمل شرایط دشوار و به عشق خدمت به مردم‌شان در اقصی نقاط کشور دارند خدمت می‌کنند. چه کسانی خدمات بهداشتی و درمانی را از مرز سراوان گرفته تا میرجاوه، مهران، جلفا و... ارائه می‌دهند؟»
رئیس کل نظام پزشکی ادامه داد:«در همین سال‌های گذشته صدونود نفر اعضای هیأت علمی از دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور خارج شده‌اند. راه‌حل مقابله با بحران مهاجرت پزشکان عمل به قانون است. قوانین مدنظر من در این حوزه، سند ابلاغی سیاست‌های کلی رهبر معظم انقلاب 18 فروردین سال 93، قانون 5 ساله برنامه ششم و ماده 8 قانون خدمات کشوری و ماده 7 قانون هدفمندسازی یارانه‌ها است. اگر به این قوانین عمل کنند همه مشکلات حل می‌شود. برخی جاها صفر درصد به قانون عمل نمی‌شود. وقتی به قانون عمل نمی‌کنند چگونه انتظار داریم کار به سامان برسد. وقتی به قانون عمل نمی‌کنند اشکالاتی ایجاد می‌شود و بعد جامعه پزشکی را در این خصوص متهم می‌کنند. وقتی به قانون عمل نکردید مقصرید. شما به قوانین عمل نکردید و اینگونه مردم و پزشکان دچار مشکل می‌شوند و بعد جامعه پزشکی را متهم می‌کنید؟ ما مدعی هستیم ضوابط و زیرساخت‌ها را رعایت نکردید شما مقصر هستید نه جامعه پزشکی.»
دکتر رئیس‌زاده درخصوص دریافتی پزشکان، آنها را به دو دسته اصلی تقسیم کرد و گفت:«بحث حقوق اعضای هیأت علمی یک بحث است و بحث کارانه و دریافتی جامعه پزشکی بحث دیگری است. اول اینکه در بحث اعضای هیأت علمی که کارهای بالینی انجام نمی‌دهند معادل قانون حقوق‌شان باید رعایت شود. دوم باید مشوق‌هایی برای اعضای هیأت علمی در نظر بگیریم. همه بحث حقوق و دستمزد نیست، در درجه اول باید حرمت و‌شأن این افراد رعایت شود، حداقل‌ها را باید تأمین کرد به لحاظ مسکن و معیشت باید رعایت شأن آنها بشود. اگر جاذبه بیرون از دانشگاه بیشتر از جاذبه داخل دانشگاه باشد افراد از هیأت علمی و گاه کشور خارج می‌شوند باید جاذبه ماندن اعضای هیأت علمی در دانشگاه‌های علوم پزشکی را ارتقا داد. درخصوص سایر اعضای جامعه پزشکی هم باید گفت همین کشور عمان مثل جاروبرقی درحال جذب گروه‌های پزشکی ما در رشته‌های مختلف است. یک جراح در کشور عمان دو‌ونیم برابر یک جراح در ایران درآمد دارد، اما مسأله اینجا است که علاوه بر این درآمد بیشتر، فرزندش از آموزش رایگان استفاده می‌کند، خودرویی که آنجا می‌خرد با کیفیت بهتر و یک دهم قیمت خودرویی است که می‌تواند اینجا بخرد، مسکن هم به همین شکل، پس کاملاً برایش به صرفه است که جلای وطن کند. ما باید همه این مسائل را درنظر بگیریم و برای آنها راهکار ارائه دهیم.»
نظرشما
آخرین اخبار