به گزارش شفاآنلاین:چغندر و آب چغندر با فواید سلامتی متعددی از جمله بهبود جریان خون، کاهش فشار خون و افزایش عملکرد ورزشی مرتبط هستند؛ زیرا بسیاری از این مزایا به دلیل محتوای بالای نیترات های معدنی چغندر است.
چغندر به صورت خام خوشمزه است اما بیشتر به شکل پخته یا ترشی مصرف می شود. برگ های آنها که به عنوان سبزی چغندر شناخته می شود نیز قابل خوردن است.
انواع مختلفی از چغندر وجود دارد که بسیاری از آنها با رنگشان متمایز می شوند، زرد، سفید، صورتی یا بنفش تیره.
این مقاله هر آنچه را که باید در مورد چغندر بدانید به شما می گوید.
چغندر عمدتاً از آب (87٪)، کربوهیدرات (8٪) و فیبر (2-3٪) تشکیل شده است.
یک فنجان (136 گرم) چغندر آب پز حاوی کمتر از 60 کالری است، در حالی که 3/4 فنجان (100 گرم) چغندر خام دارای مواد مغذی زیر است:
چغندر خام یا پخته حدود 8 تا 10 درصد کربوهیدرات دارد.
قندهای ساده(مانند گلوکز و فروکتوز) به ترتیب 70 و 80 درصد کربوهیدراتهای چغندر خام و پخته را تشکیل میدهند.
چغندر همچنین منبعی از فروکتان ها است؛ کربوهیدرات های زنجیره کوتاه که به عنوان FODMAPs طبقه بندی می شوند. برخی از افراد نمی توانند FODMAP ها را هضم کنند ، که باعث علائم گوارشی ناخوشایند می شود.
چغندر دارای شاخص گلیسمی (GI) 61 است که متوسط در نظر گرفته می شود. GI اندازه گیری سرعت افزایش سطح قند خون بعد از غذا است . از طرفی بار گلیسمی چغندر فقط 5 است که بسیار کم است؛ این بدان معنی است که چغندر نباید تأثیر عمده ای بر سطح قند خون داشته باشد.
چغندر سرشار از فیبر است و در هر وعده خام 3/4 فنجان (100 گرم) حدود 2 تا 3 گرم دارد.
فیبر غذایی به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم مهم است و با کاهش خطر ابتلا به بیماری های مختلف مرتبط است.
چغندر منبع عالی بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری است.
ترکیبات گیاهی مواد طبیعی گیاهی هستند که برخی از آنها ممکن است به سلامتی کمک کنند.
ترکیبات گیاهی اصلی در چغندر عبارتند از:
نیترات های معدنی شامل نیترات ها و اکسید نیتریک هستند.
چغندر و آب چغندر سرشار از نیترات هستند.
برخی از مردم معتقدند که آنها مضر هستند و باعث سرطان می شوند ، در حالی که برخی دیگر معتقدند که این خطر بیشتر با نیتریت های گوشت فرآوری شده مرتبط است.
بیشتر نیترات رژیم غذایی (80-95٪) از میوه ها و سبزیجات به دست می آید. از سوی دیگر، نیتریت رژیمی از افزودنی های غذایی، محصولات پخته شده، غلات و گوشت های فرآوری شده به دست می آید.
تحقیقات نشان می دهد که رژیم های غذایی غنی از نیتریت ها می توانند اثرات مثبتی بر سلامتی داشته باشند، از جمله کاهش سطح فشار خون و کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها.
بدن شما می تواند نیترات های رژیم غذایی (مانند آنهایی که از چغندر بدست می آید)به اکسید نیتریک تبدیل کند.
این ماده از طریق دیواره های شریان شما حرکت می کند و سیگنال هایی را به سلول های ماهیچه ای کوچک اطراف شریان های شما می فرستد و به آنها می گوید که استراحت کنند. هنگامی که این سلول های عضلانی شل می شوند، رگ های خونی شما گشاد می شوند و فشار خون پایین می آید.
چغندر و آب چغندر فواید بسیاری برای سلامتی دارند، به ویژه برای سلامت قلب و عملکرد ورزشی.
فشار خون بالا می تواند به عروق خونی و قلب شما آسیب برساند. علاوه بر این، یکی از قوی ترین عوامل خطر برای بیماری قلبی، سکته مغزی و مرگ زودرس در سراسر جهان است.
خوردن میوه ها و سبزیجات غنی از نیترات های معدنی ممکن است خطر ابتلا به بیماری های قلبی را با کاهش فشار خون و افزایش تشکیل اکسید نیتریک کاهش دهد.
مطالعات نشان می دهد که چغندر یا آب آن می تواند فشار خون را تا 3 تا 10 میلی متر جیوه در مدت چند ساعت کاهش دهد.
چنین اثراتی احتمالاً به دلیل افزایش سطح اکسید نیتریک است که باعث شل شدن و گشاد شدن عروق خونی شما می شود.
مطالعات متعدد نشان میدهد که نیتراتها میتوانند عملکرد بدنی را به ویژه در طول تمرینات استقامتی با شدت بالا افزایش دهند.
نیترات های غذایی با تأثیر بر کارایی میتوکندری، اندام های سلولی مسئول تولید انرژی، مصرف اکسیژن را در طول ورزش کاهش می دهند.
چغندر و آب آن به دلیل محتوای نیترات معدنی بالا اغلب برای این منظور استفاده می شود.
مصرف چغندر همچنین ممکن است باعث شود ادرار شما صورتی یا قرمز شود که بی ضرر است اما اغلب با خون اشتباه گرفته می شود.
چغندر حاوی سطوح بالایی از اگزالات است که می تواند به تشکیل سنگ کلیه کمک کند.
اگزالات ها همچنین دارای خواص ضد مغذی هستند. این بدان معنی است که آنها ممکن است در جذب ریزمغذی ها اختلال ایجاد کنند.
سطح اگزالات در برگ ها بسیار بالاتر از خود ریشه است، اما با این وجود ریشه دارای اگزالات بالایی در نظر گرفته می شود.
چغندر حاوی FODMAP به شکل فروکتان است که کربوهیدرات های زنجیره کوتاهی هستند؛FODMAP ها می توانند باعث ناراحتی ناخوشایند گوارشی در افراد حساس، مانند مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) شوند.