در بیشتر موارد، زمانی که یک قرص قورت داده می شود، تا زمان حل شدن محتویات آن در معده و ورود به روده، اثرگذاری آن آغاز نمی شود. پیلور که معده را به قسمت بالایی روده متصل می کند، در پایین معده قرار دارد. از این رو، هرچه یک قرص در ابتدا قادر به نفوذ عمیقتر در معده باشد، زودتر حل شده و به سمت روده منتقل می شود.
طی مطالعه ای به رهبری پروفسور راجات میتال در دانشگاه جانز هاپکینز، این مساله که کدام وضعیت بدن بهترین گزینه برای جذب سریعتر قرص مسکن است، مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این کار، تیم پژوهشی یک مدل رایانه ای از معده انسان را ایجاد کرد که به نام "استومکسیم" (StomachSim) شناخته می شود. این مدل آنچه درون معده پس از ورود غذا یا دارو رخ می دهد را شبیه سازی می کند.
به نظر می رسد عقل سلیم حکم می کند که پوسچر ایستاده بهترین گزینه برای مصرف قرص های مسکن خواهد بود. با این وجود، به واسطه شکل نامتقارن معده، مشخص شد که وضعیت خوابیده به پهلوی راست به قرص اجازه می دهد تا 2.3 برابر سریعتر از زمانی که در حالت ایستاده مصرف می شود، در معده حل شود.
به بیان دیگر، در شرایطی که یک قرص در حالت ایستاده به 23 دقیقه زمان نیاز دارد تا حل شود، این مدت زمان برای حالت خوابیده به پهلوی راست به 10 دقیقه کاهش می یابد. از سوی دیگر، خوابیدن به پهلوی چپ بدترین انتخاب است و مدت زمان حل شدن قرص در این وضعیت بیش از 100 دقیقه بود.
البته پس از بلعیدن قرص نمی توانید بلافاصله از جای خود بلند شوید. به گفته میتال، اگرچه با توجه به نوع قرص شرایط متفاوت است، اما مدل رایانه ای مورد استفاده پیشنهاد می دهد که افراد باید پس از مصرف داروهای سریع الاثر مانند قرص های مسکن، به طور معمول حدود نیم ساعت به پهلوی راست دراز بکشند.
به گفته میتال، این که وضعیت بدن می تواند چنین تاثیر قابل توجهی بر سرعت انحلال یک قرص داشته باشد، ما را بسیار شگفت زده کرد. من هرگز به این فکر نمی کردم که آیا این کار را درست یا اشتباه انجام می دهم، اما اکنون هر بار که یک قرص را مصرف می کنم قطعا به آن فکر خواهم کرد.
مطالعه انجام شده توسط تیم دانشگاه جانز هاپکینز به تازگی در نشریه Fluids منتشر شده است.سلامت نیوز