کد خبر: ۳۰۳۹۶۱
تاریخ انتشار: ۰۹:۲۶ - ۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۱ - 2022May 07
پس از پایان جنگ عراق علیه ایران در سال ۱۳۶۷، دولت وقت تصمیم به آزاد‌سازی کسب‌وکار شهروندان و بنگاه‌ها گرفت و اراده‌اش بر این استوار بود که در مسیر آزاد‌سازی قیمت‌ها و باز کردن اقتصاد برای همه فعالان اقتصادی ایرانی و خارجی در کشور تعادل تازه‌ای در اقتصاد پدید آورد.

شفاآنلاین>سلامت> پس از پایان جنگ عراق علیه ایران در سال ۱۳۶۷، دولت وقت تصمیم به آزاد‌سازی کسب‌وکار شهروندان و بنگاه‌ها گرفت و اراده‌اش بر این استوار بود که در مسیر آزاد‌سازی قیمت‌ها و باز کردن اقتصاد برای همه فعالان اقتصادی ایرانی و خارجی در کشور تعادل تازه‌ای در اقتصاد پدید آورد.

به گزارش شفاآنلاین: این سیاست اما با مخالفت‌های برخی اقتصاددانان هوادار دخالت تمام‌عیار دولت در هر بخش از فعالیت‌های اقتصادی و نیز گروه‌های سیاسی افراطی چپ و راست روبه‌رو شد. در آن سال‌ها بود که اصطلاح جراحی اقتصادی به ادبیات اقتصاد سیاسی در ایران راه یافت و گفته شد که شهروندان ایرانی از این جراحی بزرگ جان سالم به‌در نمی‌برند و باید این اتفاق در زمان درست انجام شود.

شوربختانه دولت‌های بعدی نیز با همان توجیه و به دلایل گوناگون که نباید معیشت شهروندان را به تیغ تیز جراحی سپرد از اقدام به اصلاحات ساختاری امتناع کرده و نظام قیمت‌ها را به محاق برده و دستورهای دولتی را جایگزین آن کردند. دولت خاتمی البته با سیاست‌های اقتصادی سازگارتر بخش‌هایی از اقتصاد را با اصلاحات ساختاری پیش راند اما مجلس هفتم سر راه آن دولت ایستاد و اجازه نداد قیمت حامل‌های انرژی اصلاح شوند و با آرامی به سرانجام نیکویی برسند. در دوره ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد که دوره سرریز شدن انبوه دلارهای نفتی به ایران بود نیز اصولا نیازی به این اصلاحات ساختاری دیده نمی‌شد و نظام قیمت‌ها زیر پای مصلحت‌ها و پول‌پاشی‌ها قربانی شد. دولت‌های حسن روحانی نیز اگرچه با پذیرفتن برجام در شروع کار نوید روزهای خوش را می‌داد اما با مخالفت‌های داخلی با ادامه برجام و نیز بیرون کشیدن آمریکا از قرارداد و تشدید تحریم‌ها و قطع شدن درآمد ارزی و نیز مخالفت‌های گسترده در داخل با هر نوع اصلاح ساختاری کار رها شد.

 حالا پس از سپری شدن نزدیک به ۱۰ ماه از ریاست‌جمهوری سیدابراهیم رییسی دولت سیزدهم می‌خواهد نظام یارانه‌ای را با آزاد‌سازی قیمت دارو، آرد، ارز و نیز نهاده‌های دامی اصلاح کند. به نظر می‌رسد این رخداد در یک دوره و با توجه به تورم‌های تند در یک دهه اخیر و رشدهای منفی تولید ناخالص ملی و سرمایه‌گذاری کاهنده از جراحی اقتصاد عبور کرده و به سلاخی اقتصاد شبیه است. در صورتی که دولت سیزدهم در ماه‌های گذشته و نیز رییس دولت در دوره مبارزه‌های انتخاباتی وعده ارزانی نمی‌دادند و همه رخدادهای تلخ اقتصاد را به دولت قبلی نسبت نمی‌دادند و روشنگری و راستگویی در ارائه وضعیت به شهروندان را در دستور کار قرار می‌دادند شرایط به گونه‌ای می‌شد که نیاز به سلاخی نبود. شهروندان ایرانی از اینکه روزگار کسب‌وکار و معیشت‌شان سخت و سخت‌تر شود هراس دارند و البته حق هم دارند. دولت سیزدهم باید توجه داشته باشد شرایط سیاست خارجی شاید بدتر از این شود و شاید درآمدهای امروزی نفت به سختی به دست آید. دولت باید با شهروندان حرف بزند و یادش باشد اگر شهروندان به جراحی اقتصاد تن دهند به بهبود قطعی امیدوارند نه اینکه به مرگ راضی باشند. روزنامه «جهان‌صنعت» با درک وضعیت حساس اقتصاد ایران و پیامدهای آن بر سیاست داخلی و نیز سیاست خارجی و امور جامعه و اقتصاد خانواده و شهروندان گزارش‌هایی درباره مهم‌ترین مساله روز کشور تهیه کرده است که در صفحه‌های داخلی می‌خوانید. روزنامه جهان صنعت

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: