به گزارش شفاآنلاین: بررسی ها حاکیست بدن انسان ممکن است به میزانی که در تئوریها پیش بینی شده با گرما و رطوبت مقابله نکند.
یکی از اولین مطالعاتی که به طور مستقیم استرس گرما و رطوبت را در بین جوانان ارزیابی کرد، نشان داد وقتی رطوبت در حداکثر مطلق باشد، حد بالای سازگاری انسان فقط ۳۱ درجه سانتیگراد است.
این رقم چهار درجه کمتر از میزان برآورد شده در تئوریهاست و در افراد مسن این آستانه احتمالا پایین تر هم باشد.
از آنجایی که بدن انسان از طریق خنک‌سازی تبخیری، خنک می شود (مانند عرق روی پوست که به خنک شدن بدن کمک می‌کند)، درک فرآیندی موسوم به «دمای حبابِ تَر» مهم است چرا که برای اندازه گیری دمای یک محیط، هم گرما و هم رطوبت را دربرمی‌گیرد. هرچه رطوبت هوا نسبت به گرما بیشتر باشد، کار تبخیر نیز سخت تر می شود.
دمای حبابِ تَر یا دمای حباب مرطوب (Wet-bulb temperature) دمایی است که بخشی از هوا میتواند داشته باشد درصورتی که با تبخیر آب در آن، تا حد اشباع (رطوبت نسبی ۱۰۰٪) سرد شود و گرمای نهان تبخیر توسط همان بخش از هوا تأمین گردد. به عبارت دیگر، دمای حباب مرطوب در اتاقی بسته و عایق، دمای نهایی هوای این اتاق پس از تبخیر آب تا حدی است که رطوبت هوا به اشباع برسد.
در مقایسه با آب و هوای گرم و خشک، بدن انسان نمی تواند آب و هوای گرم و مرطوب را به خوبی تحمل کند زیرا در رطوبت ۱۰۰ درصدی، عرق به راحتی از بین نمی رود و بدن خنک نمی‌شود.
در یک محیط کاملا خشک، آستانه بقای انسان احتمالا حدود ۵۰ درجه سانتیگراد است. اما نتایج جدید نشان می‌دهد در محیط کاملا مرطوب دمای ۳۱ درجه سانتیگراد باعث گرمازدگی می شود و با قرار گرفتن طولانی مدت در چنین شرایطی، مرگ اجتناب ناپذیر است.
