شفاآنلاین>سلامت> شاید اگر پیش از انتخابات مجلس در اسفند ماه سال 98 از کاندیداهای نمایندگی مجلس پرسیده میشد که در صورت راه یافتن به خانه ملت مهمترین عملکرد شما در مجلس چه خواهد بود همه کاندیداها تلاش برای حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم و بهبود شرایط جامعه را به عنوان صحبتی مشترک بیان میکردند.
به گزارش شفاآنلاین: چنانکه در وعدههای آنها نیز چنین چیزی به وفور به چشم میخورد. اما امروز با گذشت 2 سال از انتخابات مجلس و روی کارآمدن نمایندگان اصولگرا به وضوح مشاهده میکنیم که آنچه اساسا در مورد آن دغدغهای وجود ندارد و کمتر به آن توجه شده معیشت مردم است و در عوض طرحهایی مثل صیانت از فضای مجازی در اولویت نمایندگان قرار دارد و آن را بر همه مسائل و مشکلات کشورمقدم میدارند. طرحی که باعث شده این نکته به ذهن افکار عمومی جامعه خطور کند که نمایندگان نه بر اساس مشکلات کشور و مردم که بر اساس منویات و اهداف خود در مجلس عمل میکنند. از همینرو است که طرح صیانت از فضای مجازی که شاید به واقع اولویت چندم جامعه هم نبوده به اولویت نخست بهارستان نشینان تبدیل شده است.
پرسش اینجاست آنها که با رای همین مردم که امروز مخالفت آنها را اصلا به حساب نمیآورند و اصلا حرف مردم برایشان مهم نیست وارد مجلس شدهاند خود را نماینده چه کسی میدانند؟ رویه معمول این است که نمایندگان را باید وکلای ملت دانست اما اساسا در حوزههای مختلف و کلان که با زندگی و آزادیهای مردم سر و کار دارد مجلسیها نباید نظر موکلان خود را نیز جویا شوند و ببینند اساسا جامعه چه میزان با این دست طرحها موافق یا مخالف است؟ در شرایطی که اساسا زیر ساختها به قرائت خود مسئولان هنوز مهیا نیست و مدتها طول خواهد کشید تا پلتفرمها و اپلیکیشنهایی با فراگیری و استقبال شبکههای اجتماعی فعلی ساخته شود. عدهای به دنبال صیانت از فضای مجازیاند. طرحی که اگر اجرا شود رسما ایران را به بیست سال قبل خواهد برد و به جای توسعه و پیشرفت باید با دیدگاههای بسته و حداقلی عدهای قلیل که در انتخاباتی حداقلی وارد مجلس شدند کشور را به عقب برگرداند. این در حالی است که در عصر رسانههای آزاد و دیجیتال و انفجار اطلاعات که هر از چندی شاهد رونمایی از پلتفرمهای جدید و خدمات جدیدتر به بشر رونمایی میشود و معدود کشورهایی به این رویکردهای متصلب و بسته مبادرت میورزند. هر چند که کلیات این طرح که در کمیسیون مشترک بررسی طرح صیانت تصویب شده بود از سوی معاونت تقنینی و هیأت رئیسه مجلس رد شد اما دلواپسان بهارستان نشین طی روزهای گذشته بهتازگی طرحی با عنوان الحاق یک ماده به قانون ممنوعیت بهکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره در دستور کار مجلس است که در صورت تصویب، تولید محتوا در پلتفرمهایی مانند یوتیوب و توییتر هم میتواند جرم تلقی شود. براساس این طرح، هرگونه همکاری و تهیه محتوا برای پلتفرمهای غیرمجاز، مجرمانه است. گویی اینکه اساسا نمایندگان مجلس بدون توجه به نوع موضعگیری جامعه پیام مردم را نشنیده یا نخواستهاند که بشنوند که در صدد تقابل با خواستههای مردم بر میآیند.
نکته مهم اینجاست که آنهایی که در مجلس نشسته و طرحهای مختلف این چنین پیشنهاد میدهند و برایش مجازات تعیین میکنند امروز خود از کاربران همان پیامرسانها و شبکههای اجتماعی هستند که میخواهند مسدود و محدود کنند. اتفاقا مساله نیز همین جا است که اگر نمایندگان مجلس مجاری ارتباطی چون توئیتر، اینستاگرام و تلگرام را فضای ناسالمی میدانند چرا اکثریت در این برنامهها حضور دارند و از آن استفاده میکنند؟ چه میزان از آنها از اپلیکیشینهایی چون آیگپ، سروش و...استفاده میکنند؟ این تناقض است که برای مردم، محل سوال شده است. جالب اینکه مجلسی که با شعار بهبود شرایط اقتصادی و معیشتی مردم روی کار آمده امروز در شب عید با وجود وضعیت بغرنج معیشتی مردم در پی صیانت از فضای مجازی است و همواره نیز احیای اعتماد عمومی بر لبانشان جاری است که خود جای تامل دارد.